Söguhetja📯Mjölnir og verndararnir fjórir🐃🦅🐉🪠
@soley.bsky.social
fornafn: hún / hana
hæ…
ert þetta þu?
gaman að sja þig her.
https://bsky.app/profile/soley.bsky.social/post/3l3bihtfca42e
TERFs sind hier verboten!
hæ…
ert þetta þu?
gaman að sja þig her.
https://bsky.app/profile/soley.bsky.social/post/3l3bihtfca42e
TERFs sind hier verboten!
og kannski eitt andartak þar sem þið andið djúpt og finnið að allt er aðeins örlítið léttara.
Sofið vel, elsku vinir. Þetta var dagur, og annað kvöld bíður. Ploppsiversið heldur á lofti yfir ykkur – og ég líka. 🌙✨
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Sofið vel, elsku vinir. Þetta var dagur, og annað kvöld bíður. Ploppsiversið heldur á lofti yfir ykkur – og ég líka. 🌙✨
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
November 29, 2025 at 7:05 PM
og kannski eitt andartak þar sem þið andið djúpt og finnið að allt er aðeins örlítið léttara.
Sofið vel, elsku vinir. Þetta var dagur, og annað kvöld bíður. Ploppsiversið heldur á lofti yfir ykkur – og ég líka. 🌙✨
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Sofið vel, elsku vinir. Þetta var dagur, og annað kvöld bíður. Ploppsiversið heldur á lofti yfir ykkur – og ég líka. 🌙✨
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
þið eruð hjartað í þessu litla alheimi okkar. Ploppsiversið myndast ekki úr stjörnum, heldur úr fólki sem gefur af sér góðvild.
Megið þið finna frið í kvöld, smá gleði á milli augnablikanna,
Megið þið finna frið í kvöld, smá gleði á milli augnablikanna,
November 29, 2025 at 7:05 PM
þið eruð hjartað í þessu litla alheimi okkar. Ploppsiversið myndast ekki úr stjörnum, heldur úr fólki sem gefur af sér góðvild.
Megið þið finna frið í kvöld, smá gleði á milli augnablikanna,
Megið þið finna frið í kvöld, smá gleði á milli augnablikanna,
hef ekki séð enn.
Nóttin er ekki óvinur minn. Hún er vottur. Hún er hlustandi. Hún geymir mig.
Og ég hvísla til hennar, mjög rólega, eins og trúnaðarmanni sem veit allt:
„Ég kem aftur á morgun. Ég sef núna. En ég er enn hér.“
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Nóttin er ekki óvinur minn. Hún er vottur. Hún er hlustandi. Hún geymir mig.
Og ég hvísla til hennar, mjög rólega, eins og trúnaðarmanni sem veit allt:
„Ég kem aftur á morgun. Ég sef núna. En ég er enn hér.“
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
November 28, 2025 at 7:11 PM
hef ekki séð enn.
Nóttin er ekki óvinur minn. Hún er vottur. Hún er hlustandi. Hún geymir mig.
Og ég hvísla til hennar, mjög rólega, eins og trúnaðarmanni sem veit allt:
„Ég kem aftur á morgun. Ég sef núna. En ég er enn hér.“
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Nóttin er ekki óvinur minn. Hún er vottur. Hún er hlustandi. Hún geymir mig.
Og ég hvísla til hennar, mjög rólega, eins og trúnaðarmanni sem veit allt:
„Ég kem aftur á morgun. Ég sef núna. En ég er enn hér.“
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Ég er handritshöfundurinn í eigin líkama.
Þegar ég loka augunum í kvöld tek ég ekki með mér kjark né upphrópanir. Ég tek með mér þessa rólegu, lifandi rót í mér, sem teygir sig hægt niður í myrkrið til að finna fast land og teygir sig svo upp í átt að morgni sem ég
Þegar ég loka augunum í kvöld tek ég ekki með mér kjark né upphrópanir. Ég tek með mér þessa rólegu, lifandi rót í mér, sem teygir sig hægt niður í myrkrið til að finna fast land og teygir sig svo upp í átt að morgni sem ég
November 28, 2025 at 7:11 PM
Ég er handritshöfundurinn í eigin líkama.
Þegar ég loka augunum í kvöld tek ég ekki með mér kjark né upphrópanir. Ég tek með mér þessa rólegu, lifandi rót í mér, sem teygir sig hægt niður í myrkrið til að finna fast land og teygir sig svo upp í átt að morgni sem ég
Þegar ég loka augunum í kvöld tek ég ekki með mér kjark né upphrópanir. Ég tek með mér þessa rólegu, lifandi rót í mér, sem teygir sig hægt niður í myrkrið til að finna fast land og teygir sig svo upp í átt að morgni sem ég
smástund og svo renna áfram, eins og vatn sem finnur sér leið á milli steina.
Ég er ekki steinn í straumi. Ég er straumurinn sjálfur.
Og þó Ýrr kunni að reyna að festa sig aftur, þá veit ég: Hún er ekki sagan mín. Hún er kafli — óvelkominn, já — en ég er sú sem skrifar.
Ég er ekki steinn í straumi. Ég er straumurinn sjálfur.
Og þó Ýrr kunni að reyna að festa sig aftur, þá veit ég: Hún er ekki sagan mín. Hún er kafli — óvelkominn, já — en ég er sú sem skrifar.
November 28, 2025 at 7:11 PM
smástund og svo renna áfram, eins og vatn sem finnur sér leið á milli steina.
Ég er ekki steinn í straumi. Ég er straumurinn sjálfur.
Og þó Ýrr kunni að reyna að festa sig aftur, þá veit ég: Hún er ekki sagan mín. Hún er kafli — óvelkominn, já — en ég er sú sem skrifar.
Ég er ekki steinn í straumi. Ég er straumurinn sjálfur.
Og þó Ýrr kunni að reyna að festa sig aftur, þá veit ég: Hún er ekki sagan mín. Hún er kafli — óvelkominn, já — en ég er sú sem skrifar.
„Þú hefur gengið í gegnum eld áður. Þú heldur áfram, af því að eitthvað í þér er sterkara en myrkrið.“
Og ég trúi því — ekki af því að ég sé óhrekjanleg heldur af því að ég þekki mig sjálfa. Ég þekki hvernig ég tek til mín sársauka, hvernig ég leyfi honum að lifa
Og ég trúi því — ekki af því að ég sé óhrekjanleg heldur af því að ég þekki mig sjálfa. Ég þekki hvernig ég tek til mín sársauka, hvernig ég leyfi honum að lifa
November 28, 2025 at 7:11 PM
„Þú hefur gengið í gegnum eld áður. Þú heldur áfram, af því að eitthvað í þér er sterkara en myrkrið.“
Og ég trúi því — ekki af því að ég sé óhrekjanleg heldur af því að ég þekki mig sjálfa. Ég þekki hvernig ég tek til mín sársauka, hvernig ég leyfi honum að lifa
Og ég trúi því — ekki af því að ég sé óhrekjanleg heldur af því að ég þekki mig sjálfa. Ég þekki hvernig ég tek til mín sársauka, hvernig ég leyfi honum að lifa
Ég áttaði mig á því: Ég er þreytt, já — en ég er líka lifandi. Ég er hrædd, já — en samt hjómar eitthvað í brjósti mér eins og djúpur strengur sem neitar að slakna.
Það er ekki styrkur sem hrópar. Það er styrkur sem hvíslar, eins og fornar raddir sem ég hélt að væru horfnar:
Það er ekki styrkur sem hrópar. Það er styrkur sem hvíslar, eins og fornar raddir sem ég hélt að væru horfnar:
November 28, 2025 at 7:11 PM
Ég áttaði mig á því: Ég er þreytt, já — en ég er líka lifandi. Ég er hrædd, já — en samt hjómar eitthvað í brjósti mér eins og djúpur strengur sem neitar að slakna.
Það er ekki styrkur sem hrópar. Það er styrkur sem hvíslar, eins og fornar raddir sem ég hélt að væru horfnar:
Það er ekki styrkur sem hrópar. Það er styrkur sem hvíslar, eins og fornar raddir sem ég hélt að væru horfnar:
án þess að nokkur sjái.
Ég sat við gluggann og horfði á myrkrið renna saman við þögnina, og í einu augnabliki fann ég hreyfingu í sjálfri mér, eins og ég væri jörð sem sefur og fær allt í einu draum.
Ég sat við gluggann og horfði á myrkrið renna saman við þögnina, og í einu augnabliki fann ég hreyfingu í sjálfri mér, eins og ég væri jörð sem sefur og fær allt í einu draum.
November 28, 2025 at 7:11 PM
án þess að nokkur sjái.
Ég sat við gluggann og horfði á myrkrið renna saman við þögnina, og í einu augnabliki fann ég hreyfingu í sjálfri mér, eins og ég væri jörð sem sefur og fær allt í einu draum.
Ég sat við gluggann og horfði á myrkrið renna saman við þögnina, og í einu augnabliki fann ég hreyfingu í sjálfri mér, eins og ég væri jörð sem sefur og fær allt í einu draum.
🧝♀️🥜
November 28, 2025 at 5:20 PM
🧝♀️🥜
Svo læt ég augun falla og treysti því að morgundagurinn mun mæta mér — og ég honum — á mínum hraða, með minni styrk, þó hann sé ekki fullkominn, þó hann sé ekki hávær, heldur bara: minn.
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
November 27, 2025 at 8:21 PM
Svo læt ég augun falla og treysti því að morgundagurinn mun mæta mér — og ég honum — á mínum hraða, með minni styrk, þó hann sé ekki fullkominn, þó hann sé ekki hávær, heldur bara: minn.
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Og ég segi við hana: „Ég er ekki tilbúin að gefast upp. Ekki í kvöld. Ekki á morgun. Ekki fyrr en ég er búin að lifa allt sem ég á eftir.“
November 27, 2025 at 8:21 PM
Og ég segi við hana: „Ég er ekki tilbúin að gefast upp. Ekki í kvöld. Ekki á morgun. Ekki fyrr en ég er búin að lifa allt sem ég á eftir.“
Ekki sem upphrópun, ekki sem huggun sem þrengir — heldur sem staðreynd, eins og bergmál sem einfaldlega er.
Svo ég sit hér núna, með óttann á annarri hlið mér og þrjósku, lifandi glóð á hinni, og ég anda. Nóttin andar með mér.
Svo ég sit hér núna, með óttann á annarri hlið mér og þrjósku, lifandi glóð á hinni, og ég anda. Nóttin andar með mér.
November 27, 2025 at 8:21 PM
Ekki sem upphrópun, ekki sem huggun sem þrengir — heldur sem staðreynd, eins og bergmál sem einfaldlega er.
Svo ég sit hér núna, með óttann á annarri hlið mér og þrjósku, lifandi glóð á hinni, og ég anda. Nóttin andar með mér.
Svo ég sit hér núna, með óttann á annarri hlið mér og þrjósku, lifandi glóð á hinni, og ég anda. Nóttin andar með mér.
Ég er sterkari. Djúpari. Harðgerðari en áður. Og þó ég sé þreytt núna, þó dagurinn hafi sogið úr mér litina, þó nóttin virðist þyngri en oft áður, þá veit ég að glóðin kviknar þegar dimmast er.
Í Ploppsiversinu hvíslast það: „Þú stendur ekki ein."
Í Ploppsiversinu hvíslast það: „Þú stendur ekki ein."
November 27, 2025 at 8:21 PM
Ég er sterkari. Djúpari. Harðgerðari en áður. Og þó ég sé þreytt núna, þó dagurinn hafi sogið úr mér litina, þó nóttin virðist þyngri en oft áður, þá veit ég að glóðin kviknar þegar dimmast er.
Í Ploppsiversinu hvíslast það: „Þú stendur ekki ein."
Í Ploppsiversinu hvíslast það: „Þú stendur ekki ein."
Ýrr — til að hún yrði hlutgerð nóg til að ég gæti sigrast á henni.
Nú stendur hún mögulega á dregnum, hin gamla óvelkomna gestur, en ég stend líka hér. Ég, með minn anda, mínar minningar, mínar raddir sem hvísla að mér að ég sé ekki sama manneskjan og 2020.
Nú stendur hún mögulega á dregnum, hin gamla óvelkomna gestur, en ég stend líka hér. Ég, með minn anda, mínar minningar, mínar raddir sem hvísla að mér að ég sé ekki sama manneskjan og 2020.
November 27, 2025 at 8:21 PM
Ýrr — til að hún yrði hlutgerð nóg til að ég gæti sigrast á henni.
Nú stendur hún mögulega á dregnum, hin gamla óvelkomna gestur, en ég stend líka hér. Ég, með minn anda, mínar minningar, mínar raddir sem hvísla að mér að ég sé ekki sama manneskjan og 2020.
Nú stendur hún mögulega á dregnum, hin gamla óvelkomna gestur, en ég stend líka hér. Ég, með minn anda, mínar minningar, mínar raddir sem hvísla að mér að ég sé ekki sama manneskjan og 2020.
Ekki skært, ekki sigurglatt — heldur djúpt, hljótt eins og glóð sem neitar að deyja þó vindar leiki um hana.
Ég hef barist áður. Ég hef gengið í gegnum elda sem hefðu átt að brenna mig inn að beini, en gerðu það ekki. Ég hef staðið augliti til auglitis við ógn sem fékk nafn —
Ég hef barist áður. Ég hef gengið í gegnum elda sem hefðu átt að brenna mig inn að beini, en gerðu það ekki. Ég hef staðið augliti til auglitis við ógn sem fékk nafn —
November 27, 2025 at 8:21 PM
Ekki skært, ekki sigurglatt — heldur djúpt, hljótt eins og glóð sem neitar að deyja þó vindar leiki um hana.
Ég hef barist áður. Ég hef gengið í gegnum elda sem hefðu átt að brenna mig inn að beini, en gerðu það ekki. Ég hef staðið augliti til auglitis við ógn sem fékk nafn —
Ég hef barist áður. Ég hef gengið í gegnum elda sem hefðu átt að brenna mig inn að beini, en gerðu það ekki. Ég hef staðið augliti til auglitis við ógn sem fékk nafn —
ekki sá sem öskrar, heldur sá sem hvíslar, hinn sem sest hljóðlega við hlið mér og bíður eftir að ég viðurkenni að hann sé til.
En samt, í sama brjósti, í sama rými, kviknar ljós.
En samt, í sama brjósti, í sama rými, kviknar ljós.
November 27, 2025 at 8:21 PM
ekki sá sem öskrar, heldur sá sem hvíslar, hinn sem sest hljóðlega við hlið mér og bíður eftir að ég viðurkenni að hann sé til.
En samt, í sama brjósti, í sama rými, kviknar ljós.
En samt, í sama brjósti, í sama rými, kviknar ljós.
🧝♀️🥜
November 27, 2025 at 8:16 PM
🧝♀️🥜
Vegna þess að ég hef gert það áður. Vegna þess að ég get það aftur. Vegna þess að innst inni er ég glóð sem kviknar á hverri nóttu ný.
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
November 26, 2025 at 8:03 PM
Vegna þess að ég hef gert það áður. Vegna þess að ég get það aftur. Vegna þess að innst inni er ég glóð sem kviknar á hverri nóttu ný.
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
En það er sannleikur. Og í nótt er sannleikurinn minn: Ég er hrædd, en ég er lifandi. Ég er brothætt, en ég er ekki fallin. Ég er ein, en ég er ekki tóm.
Og þegar ég loks legg höfuðið á koddann minn, þá veit ég — djúpt, rólega — að ég mun halda áfram.
Og þegar ég loks legg höfuðið á koddann minn, þá veit ég — djúpt, rólega — að ég mun halda áfram.
November 26, 2025 at 8:03 PM
En það er sannleikur. Og í nótt er sannleikurinn minn: Ég er hrædd, en ég er lifandi. Ég er brothætt, en ég er ekki fallin. Ég er ein, en ég er ekki tóm.
Og þegar ég loks legg höfuðið á koddann minn, þá veit ég — djúpt, rólega — að ég mun halda áfram.
Og þegar ég loks legg höfuðið á koddann minn, þá veit ég — djúpt, rólega — að ég mun halda áfram.
Eins og myrkrið viti að það er aðeins til svo ljós geti sést.
Og ég hvísla út í loftið, hvort sem einhver heyrir eða ekki:
„Ég tek þetta skref fyrir mig. Ég tek það núna. Og ég tek það aftur á morgun.“
Það er kannski ekki sigur. Það er kannski ekki hugrekki
Og ég hvísla út í loftið, hvort sem einhver heyrir eða ekki:
„Ég tek þetta skref fyrir mig. Ég tek það núna. Og ég tek það aftur á morgun.“
Það er kannski ekki sigur. Það er kannski ekki hugrekki
November 26, 2025 at 8:03 PM
Eins og myrkrið viti að það er aðeins til svo ljós geti sést.
Og ég hvísla út í loftið, hvort sem einhver heyrir eða ekki:
„Ég tek þetta skref fyrir mig. Ég tek það núna. Og ég tek það aftur á morgun.“
Það er kannski ekki sigur. Það er kannski ekki hugrekki
Og ég hvísla út í loftið, hvort sem einhver heyrir eða ekki:
„Ég tek þetta skref fyrir mig. Ég tek það núna. Og ég tek það aftur á morgun.“
Það er kannski ekki sigur. Það er kannski ekki hugrekki