.ตกใจเลิ่กลั่กหันไปดูจุดที่ถูกบอกว่าเป็นแผล
.นั่งนิ่งสีหน้าเรียบเฉย

สติบินไปแล้วรึป่าวนะ(...)

.แต่ก็่ส่ายหน้าไปมาแบบงงๆ อ๊องๆ

"...ไม่เป็นไร..."

.มือลูบๆ ที่ขาเพื่อให้เห็นว่าแผลไม่เป็นอะไรมาก(มั้ง)
.ลุกขึ้นยืน ปัดกระโปรงแปะๆ
.ยืนตรงนิ่งให้เห็นว่าสบายดี(?) 🧍‍♀️

.ตื่นตัวขึ้นมาทันทีก่อนก้มลงมองพื้นที่กระเป๋าตก
.ตกใจรีบลุกลงไปเก็บกระเป๋าแทบจะทันที
.พอรีบไปหน่อย สายเฮ้ดโฟนก็เกี่ยวเข้ากับขอบโต๊ะเข้าพอดิบพอดี
.ล้ม-

ตึ่ง!!!

.เสียงชุดนักเรียนเกี่ยวโต๊ะแล้วทำให้สาวน้อยลงไปกลิ้งกองที่พื้น......

oO(โอ๊ยยยยยยยยยยย)

.ถึงจะเจ็บแต่ไม่ร้องออกมา
.ทำหน้าเหยเกแทน 😣
.ลูบๆ ขาตัวเองใหญ่เลย หกล้มมีแผลถลอกเล็กน้อย

oO(ตรงนั้น...?)

"มีอะไร?"

.ตอบกลับไป
.ห้วนนิดนึงอย่าถือสา
.เพราะไม่ค่อยได้ยินจริงๆ เสียงในหูฟังมันดัง
.กะพริบตาปริบๆ รอฟังคำตอบ

(เต๋าบอกเห็นรอบนี้ โล่งใจไปนะคะ)

.ได้ยินเสียงเรียกแว่วๆ เลยเงยหน้า
.สบตาคุณหนึ่งที

oO(คนคนนี้ หน้าคุ้นๆ หรือว่า)

.เหลือบตามองไปรอบๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ดูเหมือนจะยังไม่เห็นว่ากระเป๋าตก

"มีอะไรรึป่าว?"

(ได้ค่ะงั้นเราเปิดโรลทิ้งไว้ให้นะคะ เป็น จู่ๆ ก็เจอที่ทางเดินตึกอีก 🧍‍♂️ ดีมั้ยคะ)

(ขอบคุณรูทค่ะ อยากเจอกันครั้งหน้ามั้ยคะพอดีว่าเราก็พอจะว่าง(...) 🧍‍♀️ ต้องได้เจอซักที่ในโรงเรียน)

(เปิดรูทใหม่วิ่งตามเอาน่าจะง่ายกว่าค่ะ 🧍🏻‍♀️)

.ยัดถุงทั้งหมดนั่นใส่ลงมือนาย

"ให้"

.พูดย้ำอีกรอบเหมือนอยากให้จริง หรือเพราะอยากยัดก็ไม่รู้(...)

"จะเอาไปทำอะไรต่อก็ได้"
"ขอบคุณ..."

.ตอบเสร็จก็วิ่งหนีไปเลย

ยินดีด้วย นายได้ป๊๐กกี้ไปเลย 10 รส ไปแบ่งกะเพื่อนฟรีๆ นะ

(แปะปิดรูทไปละค่ะ)

.ก้มมอง

"ก็...มาก"

.หรี่ตาเล็กน้อย
.ยื่นให้ทั้งถุงเลย(...)

"ให้"

.ยังคงจ้องจี่

"ทำไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะ? มันต้องมีเหตุผลอะไรที่ทำให้พูดแบบนั้น" ถามย้อนกลับเฉย

"บางทีมากเกินไปมันก็..."

.หยิบถุงขนมขึ้นมา
.ยกขึ้นยกลงเหมือนกำลังอยากจัดการทำอะไรซักอย่างกะพวกมันที่เหลือ

.ถอนหายใจ
.เงยหน้ามอง

"นายล่ะ...มีพี่น้องมั้ย?"

"เปล่า"

.จ้องมองหน้านิ่ง
.หยิบอะไรบางอย่างออกมาจากถุงป๊๐กกี้นั้น
.ยื่นให้ดู

แผ่นกระดาษโน้ตที่เขียนด้วยลายมือไก่เขี่ยว่า

[สุขสันต์วันป๊๐กกี้เดย์จากพี่ชายสุดแสนเท่ของน้องสาวสุดแสนที่รักที่สุด ❤️]

"มันเยอะเกินไป กินเองไม่หมดหรอก..."

.ถอนหายใจ
.เงยจ้องมองหน้าอีกที

.คุณได้ป๊๐กกี้รสคุกกี้แอนด์ครีมไป
.สาวน้อยตรงหน้ายังคงมองจ้อง แต่ยังไม่พูดอะไรต่อ

oO(ใครน่ะไม่เคยเห็นหน้าเลย)

> จะเลือกสนทนากับเธอต่อหรือไม่--

(ได้ค่ะ มารับไปที 🧍‍♀️)

.เห็นคนเดินผ่าน
.ยื่นกล่องป๊๐กกี้ให้แบบไม่มองด้วยซ้ำว่าใคร

"รับไปค่ะ"

.พูดสั้นๆ ห้วนๆ ซะด้วยสิ

(d10 ค่ะสุ่มรส)

.มองหน้าต่างจนเบื่อเลยหันมาถาม

"พร้อมรึยัง?"

.ยื่นเกมให้พร้อมเล่นมาก ยังเป็นอีซี่เหมือนเดิม

d10 ขอล่ะเต๋า ไม่งั้นเกินเยียวยาละ

"สติกับสมาธิ"

.กดออกจากเกมชั่วคราว
.หยิบมือถือขึ้นมาเสียบหูฟังเหมือนเปิดเพลงบางอย่าง
.ยื่นสายหูฟังข้างนึงให้

"ฟังดูก่อน"

.เปิดเพลงเดียวกับที่เล่นในเกมก่อนหน้าให้ฟัง
.ไม่พูดไรต่อ ปล่อยให้นั่งฟังเพลงไปจนกว่าจะจับจังหวะได้
.มองออกไปนอกรถผ่านหน้าต่าง

oO(วิวนอกรถก็สวยดีเหมือนกันนี่...?)

.เห็นท่าทางยอมแพ้ง่ายแบบนั้นแล้วรู้สึกเสียสปิริตเกมเมอร์มาก

oO(กะแค่เล่นไม่ผ่านขนาดนั้นต้องขอโทษเลยหรอ แต่ก็ดูเป็นคนสนใจอยากจะลองอยู่ จะไม่ให้โอกาสครั้งที่สองเลยมันก็...)

"นี่"

.ลดเครื่องเล่นเกมลง
.สบตาตรงๆ

"ตรงไหนที่ว่ายาก?"

08.05 น. ถึง Gotanjoji Temple

Free Time ทั้งวัน สามารถไปไหนก็ได้แต่ต้องกลับมาให้ตรงเวลา

14.00 น. นัดเจอกันที่ Gotanjoji Temple / อาจารย์เช็คชื่อนักเรียน

Shindan
th.shindanmaker.com/1251749

.หรี่ตามองเล็กน้อย

oO(ง่ายขนาดนี้ยังพลาดเลยหรอ)

.ถอนหายใจแล้วรับเครื่องเกมมาปรับใหม่กว่าเดิม คราวนี้เพลงง่ายสุดๆ แบบง่ายมากเพลงแรกของเกมด้วยซ้ำ
.จ้องมองจี่ก่อนยื่นคืน

d10 ดูซิว่ามันจะแย่ได้ขนาดไหนกันอีกเชียว