[6 มิถุนายน, 10:45 น.]

ฟุนากิ ยูเซย์คือใคร?

เป็นตัวตนแบบไหน?

เหมือนลมฝนหรือเปล่า?

ฝนที่ตกปรอย ๆ ในวันที่แสงแดดสาดส่อง และสายลมที่พัดพาความเย็นชื่นนั้นให้ตกกระทบลงบนใบหน้าของใครสักคน

ฝากความสดชื่นเอาไว้แล้วจางหายไปภายในชั่วอึดใจ

(+)

6 มิถุนายน

ฤดูร้อนมาเยือนโดยไม่สนใจอารมณ์ของใครเลย

แสงแดดยามสายส่องลอดม่านบางเข้ามา แต่มันหยุดอยู่แค่บนพื้นไม้
ไม่อาจดึงร่างของทาคุมิให้ออกจากเงามุมห้องได้

เขานั่งพิงผนัง เงียบ ๆ
ประตูห้องยังคงปิดสนิทมาตั้งแต่เช้า
โทรศัพท์วางคว่ำอยู่ใกล้มือ ไม่มีการแจ้งเตือน ไม่มีเสียงเรียกให้ตอบรับโลกภายนอก

บนตักคือสมุดวาดรูป
ปลายดินสอเคลื่อนไหวช้า ๆ หนักอึ้งกว่าทุกวัน
+

#สลับเพศRKM

(มาแปะร่างพิคนจ๋วยค่ะ!✨)

" --!? "

ตัวเอนไปตามแรงแขนของเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ พลันสายตาเงยหน้ามองบนท้องฟ้าควบคู่กับมือของเพื่อนสนิททั้งสองที่ชูขึ้นจนแสงของดวงดาวกระทบแขนทั้งคู่ท่ามกลางความมืดมิด

" อืม... "

สิ้นเสียงพูดไม่ทันไรเธอได้ยื่นมือออกไป แม้ปกติแล้วเรื่องแบบนี้เธอไม่ค่อยอยากจะทำเท่าไหร่นัก

แต่ทว่าบรรยากาศมันชวนนี่เนอะ ทำไปไม่เสียหายด้วย...

8 มิถุนายน | โทโมยาสึ | ระหว่างทางเดิน

#BunkasaiRKM

วันนี้เหมือนจะเป็นสัปดาห์ยกคลาสเพื่อเตรียมงานบุงคะไซทึ่เหมือนกำลังจะจัดขึ้นเร็ว ๆ นี้

ยกของในสภาพแบบดูเหม่อ ๆ ลอย จนเผลอไปชนไหล่ของใครบางคนเข้าอย่างจัง ๆ ทำให้ของบางชิ้นหล่นลงที่พื้น

“…ขอโทษครับ..”

คำขอโทษหลุดออกมาช้ากว่าจังหวะเหตุการณ์เล็กน้อย
+

— คาเฟ่เล็ก ๆ ใกล้สวนมิฮานาดะ, 24/05 ช่วงหลังเลิกเรียน

หลังจากได้เห็นโพสหนึ่งบนเว็บบอร์ดที่ประกาศรับเรื่องสั้น ในฐานะคนเคยเขียนบทหนังส่งประกวดตอนอยู่ต่างประเทศเลยนึกอยากลองกลับมาเขียนอีกครั้งดู

ไหน ๆ ก็มีไอเดียที่เคยจดไว้ร่วมถึงบทที่ยังไม่ได้พัฒนาต่อมากมาย มันคงมีสักเรื่องที่พอส่งได้แหละ

นิ้วไถกับแป้นสัมผัสของแล็ปท็อปพลางกวาดสายตาไล่อ่านไฟล์เก่า ๆ ที่มีแต่ภาษาอังกฤษ

+

#Rekiei_webboard

[ [Bunkasai] Tomoyasu Literature Club ]

🌸 สามารถคุยเว็บบอร์ดได้ทาง Discord ของทางคอมมูค่ะ

#BUNKASAIRKM

[ ที่หน้าห้องชมรมวรรณกรรม บอร์ดประกาศรร.โทโมยาสึ และหน้ารร.ทุกรร.มีป้ายเขียนอยู่ ]

ปีนี้ชมรมวรรณกรรมโทโมยาสึจัดทำ "หนังสือรวมเรื่องสั้น" โดยนำเรื่องราวของทุกคนในโรงเรียนมาเรียงเป็นผลงานร่วมกัน!

ทุกคนสามารถเขียน เรื่องเล่าสั้นๆ หรือ เหตุการณ์ที่อยากบันทึกไว้ ส่งมาให้ชมรมได้ตามสะดวก~📖

รายละเอียดเพิ่มเติม
forms.gle/fxtihdA2DrNi...

(1/2)

[ สนามเด็กเล่น | 16.00 น. ]

นั่งไกวชิงช้าพลางมองเด็กๆที่วิ่งเล่นกันอยู่ที่สนาม ก่อนจะเหลือบมองบางคนที่เล่นอยู่ตรงบ่อทราย..

และหันกลับมาสบมองเด็กคนนึงที่ยืนถือลูกบอลมองตัวเองอยู่ด้านหน้า..

“....”

ส่งยิ้มให้,,

[ 13.30 | ริมทะเลสาบ ]

พาแฮมสเตอร์ที่เลี้ยงไว้มาเดินเล่น แต่เอาเข้าจริงๆก็ถือออกมาทั้งกรงนั่นแหละ—

ดูเหมือนว่าเจ้าแฮมสเตอร์จะพอใจน่าดู

"อากาศดีจังน้า เนซุคุง~"

เขาหันไปบอกเจ้าตัวจิ๋วก่อนจะทิ้งตัวนั่งบนสนามหญ้าแถวๆนั้น

พอได้ยินชื่อเล่นที่อีกคนตั้งให้และเห็นว่าระหว่างวาดอีกฝ่ายทำอะไรระหว่างเป็นแบบให้ ก็อดนึกเอ็นดูอีกฝ่ายไม่ได้ที่อุส่ามาเป็นแบบให้

“ดีใจที่ชอบนะคะ“

”ด้านซ้ายคือปxมปxมปุรินค่ะ ส่วนด้านขวาคือ ทามาก็xตจิ เค้าคงจะวาดแปลกเกินไปจริงๆแหล่ะค่ะฮะฮ่า”

บอกไปชี้ไป จริงๆแล้วก็แค่ลืมว่าต้นฉบับวาดยังไง-พลางหัวเราะเบาๆที่เห็นอีกฝ่ายเดาตัวละครที่เธอวาดลงไป

[ หลังเลิกเรียน-ทะเลสาบ ]

/นั่งวาดอะไรอยู่ในสมุดวาดรูปของตัวเอง/

" คิดถึงปลาจากตอนไปทัศนศึกษาจังเลยน้า.. "

" มีปลาเต็มไปหมดเลย "

/พูดอยู่คนเดียวล่ะ.../

[ช่วงเตรียมงานบุงคะไซ 24 พ.ค. - 7 มิ.ย.]
/เตรียมงานห้องของห้อง 1-A ที่ชั้น 3 ตึกปี 1 ของโรงเรียนโทโมยาสึเป็นหลัก—แต่ก็พบเจอได้ทั่วๆ โรงเรียน ก็มันอยากสำรวจนี่นา
/คงมีโอกาสได้เจอเพื่อนต่างโรงเรียนตามทางเดินอยู่บ้าง

[22:30] @rkm-yuusei.bsky.social

ขยับเดินไปเคาะประตูห้องของเพื่อนก่อนจะเปิดเขาไปสบมองเอ่ยเพียงคำสั้น

“เสาร์อาทิตย์นี้ ฉันไม่อยู่นะ”

และก็คล้ายว่ามาบอกเพื่อทราบก่อนจะเริ่มหมุนตัวกลับ

“เอ๋~… ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้นี่นา”

ถึงจะบอกปัดไปแค่ไหน หญิงสาวคนนี้ก็ต้องยอมอ่อนข้อกับเพื่อนสาวตัวเล็กคนนี้ทุกที

ไอเย็นเฉียบจากมือของเธอพลันเปลี่ยนเป็นความอบอุ่นของผ้าหนาที่ถักทอเป็นอย่างดี

“…ไว้คราวหน้าฉันทำให้บ้างนะ! ตอนนี้แก้ขัดด้วยอันนี้ไปก่อน~”

มือเรียวคว้ามือเล็กสอดประสานมันอย่างเคยชิน ตอนนี้มือเล็กก็คงอุ่นขึ้นมาบ้าง

ฤดูร้อนเป็นเช่นนี้ได้ ก็ต้องขอบคุณฤดูใบไม้ผลิแบบเธอด้วยล่ะ

ฤดูหนาวไม่ได้อ่อนโยน

ฉันจึงสังเกตเธอที่สวมเพียงแค่แจ็คเก็ตทับเสื้อยูนิฟอร์มคอปก เนื้อผ้าแบบนั้นกันความหนาวไม่ได้หรอก และฉันก็ไม่อยากให้เธอป่วย

”นี่ย้ทจัง— ทำผ้าพันคอมาให้น่ะ”

ฉันดูออกว่าเธอเกรงใจ

“เอ้ะ ฉันหรอ? แค่นี้เอง ไม่หนาวหรอก…!”

ฉันพันผ้าพันคอให้เธอด้วยมือที่เย็นเฉียบ

มันเป็นสีของฤดูใบไม้ผลิ ว่าแล้วว่าต้องเข้ากับฤดูร้อนอย่างเธอ

🧣 @rkm-yotsuba444.bsky.social

"กินเองบ้างสิ เอ้า-"
"แลกกัน ชอบกินเต้าหู้ไหม?"

/หันมองสเลทที่ตั้งในห้องตัวเอง

“…”

สัมผัสนุ่มละมุนของครีมสด ตัดคู่กับรสเปรี้ยวหวานของสตรอเบอร์รี่นี่มันอร่อยสุดๆไปเลยเนอะ~ !

🍰🍓🎄

(พาสามสาวมาต้อนรับเดือนคริสมาสค่ะ! 🧑‍🎄🧑‍🎄🧑‍🎄)

[ 1 Jun - 17.20 น. | ระหว่างทางกลับบ้านหลังเลิกเรียน ]

ท่ามกลางความเงียบสงบและเสียงของสายลมที่คลอไปมา

ในซอกซอยหนึ่งกลับมีเด็กสาวยืนหลังชิดกำแพงท่ามกลางนักเรียนชายรายล้อมราวสามคน

—ดูเหมือนพวกนักเลงกำลังไถเงินเหยื่ออย่างไรอย่างนั้น

แทนที่จะรู้สึกหวาดหวั่น เธอกลับนิ่งเฉยกับสถานการณ์ตรงหน้ากว่าที่ควรจะเป็น

( +ได้นะคะ ! )

#ดวงRKM

🔮 ดวงประจำสัปดาห์มาแล้ว ~

สื่อออนไลน์และโทรทัศน์ของทุกที่มีการฉายดวงประจำสัปดาห์ให้ทุกคนได้รับชม
สามารถโควท/โพสต์พูดคุยเกี่ยวกับดวงของตัวเองได้ตามความต้องการค่ะ

[25 พฤษภา, 19:15 น.] ใกล้เขตที่อยู่อาศัย A

ยืนไขว้ขาหลบอยู่ใต้ตึกสักตึกไม่ยอมกลับบ้าน และเหมือนจะกำลังพูดคนเดียว

“นี่— แบบนี้ไม่เปียกไปหน่อยเหรอ?”

เมี้ยว~

“ผมอยากกลับบ้านน่ะ”

เมี้ยว~

“เอ๋—? แต่ตอนนี้เธอคงหนาวแย่ ผมอยู่ด้วยก่อนแล้วกันดีไหม?”

เมี้ยว~

คนเดียว…หรือเปล่านะ?

[ 12.30 น. ]

เดินขนกล่องลังไปตามทางเดินบนตึกเรียน ความสูงเกือบจะปิดบังใบหน้าแต่ก็ยังเหลือช่องว่างให้มองเห็นทางบ้าง

“....”

หิวจัง..

[ โรลปิด ]
ณ ร้านขายแผ่นเสียง ในวันสุดสัปดาห์

วันนี้ก็เป็นอีกครั้งที่อะคาเนะใช้เวลายามว่างมาเดินเล่นที่ร้านขายเพลงและแผ่นเสียง

ในขณะที่เดินไปเรื่อยๆ สายตาก็ไปสะดุดเข้ากับอัลบั้มเพลงอันหนึ่งซึ่งน่าจะเป็นที่นิยม ดูจากการที่ไม่เห็นแผ่นเสียงที่เหมือนกันอีกที่ไหนเลยในร้าน ‘ออกใหม่รึเปล่านะ’ เขาคิดขณะเอื้อมมือจะไปหยิบมาดูใกล้ๆ ก็รู้สึกได้ถึงสายตาจากคนข้างๆ

@rkmyuri.bsky.social

กว่าจะได้ฤกษ์กินก็รอให้ไส้หายร้อนนานมากพอสมควร

พอได้ลิ้มลองรสชาติจริงๆ แล้วก็...ยิ่งเหมือนตกนรกทั้งเป็น 🗿 หรือนี่คือการลงโทษจากบัญชาสวรรค์กันนะครับ

คนที่เดินผ่านไปผ่านมาอาจเห็นคนนั่งยองๆ อยู่แถวๆ หน้าร้าน ทำท่าเหมือนกำลังจะคายอาหารออกด้วยความทุกข์ทรมาน......