Krzysztof Kurdyła
banner
chriskurdyla.bsky.social
Krzysztof Kurdyła
@chriskurdyla.bsky.social
🚀 Space 4.0 👉 Nie panikuj! To tylko kosmos.

🌘 astrostrategia.pl

🛰️ innowacje // 🛡️ wojsko // 💵 biznes

🕵️‍♂️ od kosmosu w Nauka. To Lubię
@RBrzoska zaczyna od wejścia w pewną inwestycję kosmiczną, ale mam nadzieję, że to będzie dla niego początek przygody w tej domenie i spróbuje też bardziej ryzykownych inwestycji.

Im więcej tego typu polskich inwestorów w naszej branży, tym dalej zajdziemy 😉

6/6
December 5, 2025 at 4:30 PM
Jeśli Iceye uda się wyskalować produkcję zgodnie z założeniami, a nie specjalnie ma co ich powstrzymać, to... even sky is not the limit 😉

Bardzo ciekaw jestem skali zaangażowania, ale na razie nie znalazłem jeszcze tej informacji.

5/6
December 5, 2025 at 4:29 PM
A nie można zapominać, że poza rewelacyjnym instrumentem SAR Iceye ma sprawdzony w boju i spory bus satelitarny,

Daje im to ogrom możliwości na wejście w inne obszary biznesu satelitarnego, nie tylko rozszerzenie obserwacyjnego o inne sensory.

4/6
December 5, 2025 at 4:29 PM
Dodatkowo w obecnej sytuacji geopolitycznej firma budując kompleksowe rozwiązania, czy samodzielnie, czy w kooperacjach ma ogrom potencjalnych klientów do zagospodarowania.

Zarówno w Europie, Stanach (via Iceye USA) czy w Azji i Afryce...

3/6
December 5, 2025 at 4:29 PM
Model ekonomiczny Iceye, z własną konstelacją ale i otwartością oraz elastycznością na współpracę z innymi podmiotami jest jednym z najefektywniejszych na rynku kosmicznym.

Widać to po ilości kooperacji, czy z PGZ, Rheinmetall, IHI, York Space Systems i paroma innymi.

2/6
December 5, 2025 at 4:29 PM
Tradycyjnie, jeśli nitka Wam się podobała, prośba o retwitt.

Szczególnie na chińskim polu ogarnianie tego rynku to dość pracochłonna zabawa.

9/9
December 3, 2025 at 8:28 AM
Oczywiście są tu znaki zapytania. Czy deklarowany udźwig dotyczy wyposażonej w silniki Tianque-12A i 15A, czy też osiągnie je dopiero wyposażona w zmodyfikowane silniki serii B ZhuQue-3E.

Nawet jednak w słabszej wersji, jeśli powroty staną się normą, dla Chin to rewolucja.

7/9
December 3, 2025 at 8:28 AM
Z ładownością z odzyskiem boostera zawierającym się między 12 a 18 ton ZhuQue-3 szybko może stać się koniem pociągowym chińskich megakonstelacji.

Pod warunkiem, że firma będzie wstanie po usunięciu chorób wieku dziecięcego odpowiednio skalować produkcję, co łatwe nie jest.

6/9
December 3, 2025 at 8:28 AM
Sama rakieta ZhuQue-3 to bardzo ciekawy projekt, będący trochę mieszaniną rozwiązań Falcona 9 i Starshipa w wersji mini.

Zbudowano ją podobnie jak operacyjną, choć niebezproblemową ZhuQue-2 ze stali nierdzewnej, i jest zasilana ciekłymi metanem i tlenem.

5/9
December 3, 2025 at 8:28 AM
I wtedy pojedynek na megakonstelacje, z czym dziś Chiny przez rakietowe zapóźnienia mają duży problem, rozpocznie się na serio.

Gowang jest dziś w porównaniu do Starlinka wysyłany kroplówkowo i z pewnością bardzo drogo. Rakiety takie jak ZhuQue-3 diametralnie to zmienią.

4/9
December 3, 2025 at 8:28 AM
Jednocześnie jednak booster nie w takim stanie jak trzeba, ale precyzyjnie dotarł do lądowiska.

To oznacza, że tak jak przewidywałem Chiny w 2026 mają bardzo duże szanse na udane lądowanie, a operacyjność tego rozwiązania osiągną pewnie za 2 - 3 lata.

3/9
December 3, 2025 at 8:28 AM
Dlaczego obiecująco? W pierwszym locie rakieta pojawiła się tam, gdzie powinna.

Nie udało się jej prawdopodobnie odpowiednio ustawić i w efekcie lądowanie było tyleż spektakularne, co wybuchowe.

2/9
December 3, 2025 at 8:28 AM
A jeśli uważacie nitkę za interesującą, prośba o retwitt pierwszego z postów nitki.

Może uda się w ten sposób jakoś dogadać z algorytmami 😉

17/17
November 25, 2025 at 8:26 AM
Znów, na dziś tyle, a jutro zapowiadane rozważania „Rakieta taka jak Pegasus a sprawa polska”.

Czy nasze wojsko powinno mieć własny awaryjny system wynoszenia, jeśli tak, to jaki i czy będzie to tylko drogie, czy też horrendalnie drogie 😉

15/17
November 25, 2025 at 8:26 AM
W temacie ładowności są spore rozjazdy w źródłach, ale najczęściej podawane jest około 370 kg na LEO dla wersji S oraz 440 kg dla wersji XL.

Payload guide wersji XL jako przykład misji podaje lot na orbitę SSO o wysokości 741 km z ładunkiem 221 kg.

14/17
November 25, 2025 at 8:26 AM
Silnik w 1 stopniu wersji S i H to Orion 50S o 51 t siły ciągu.
W XL to 50S XL z 74 tonami.

W 2 stopniu S i H używano Oriona 50 z 11,7 tonami, XL to 50 XL z 16,1 tonami.

3 stopień w każdej wersji to Orion 38 z 3,3 tonami, a HAPS miał 3x MR-107N z w sumie 67 kg ciągu.

13/17
November 25, 2025 at 8:26 AM
Jeśli chodzi o wymiary rakiety, to wersja S miała 15,5 m wysokości i masę 18,5 t. Wersja XL to odpowiednio 16,9 m i 23,1 t. Obie miały średnicę 1,27 m. Rozpiętość skrzydła - 6,7 m.

Wersja H, z racji wykorzystania silników S musiała mieć wymiary zbliżone do tej wersji.

12/17
November 25, 2025 at 8:26 AM
Sam Pegasus miał trzy wersje:
- S (standard) - wersja początkowa, zrzucana z B-52
- XL - wersja ostateczna, powiększona i zmodernizowana, zrzucana z „Stargazera”
- H (hybrid) - wykorzystująca zapas silników wersji S z elementami z XL, żeby móc zrzucać je z „Stargazera”

11/17
November 25, 2025 at 8:26 AM
Już po zakupie okazało się, że nietypowa budowa kadłuba tego samolotu pozwala na lepszą integrację rakiety z nośnikiem.

Firma mogła stworzyć wcięcie, na statecznik, czyniąc całość bardziej zwartą i opływową. Trzeba przyznać, że to rozwiązanie wygląda też bardzo elegancko.

10/17
November 25, 2025 at 8:26 AM
Do wynoszenia Pegasusa początkowo wykorzystywano bombowiec B-52, ale potem firma kupiła „po taniości” (10,5 mln dolarów) pasażerski Lockheed L-1011 TriStar wycofywany właśnie z Air Canada.

Po przeróbkach maszyna otrzymała nawiązującą do Star Treka nazwę „Stargazer”.

9/17
November 25, 2025 at 8:26 AM
Do wynoszenia Pegasusa początkowo wykorzystywano bombowiec B-52, ale potem firma kupiła „po taniości” (10,5 mln dolarów) pasażerski Lockheed L-1011 TriStar wycofywany właśnie z Air Canada.

Po przeróbkach maszyna otrzymała nawiązującą do Star Treka nazwę „Stargazer”.

8/17
November 25, 2025 at 8:26 AM