📍 ジュースホストクラブ
’วันศุกร์‘ ร้านยุ่งเสมอแต่ไม่เคยเป็นแบบนี้จนกระทั่งอายะไม่อยู่ร้าน คนคนนั้นที่ซาเคียวซังฝากฝังให้รับหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยแทนระหว่างที่เจ้าตัวไม่อยู่ สีหน้าของคนคนนั้นไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ นอกจากความเรียบเฉย แต่ไม่มีใครดูไม่ออกหรอกว่านั่นคือการแสดงความหัวเสียในแบบของเจ้าตัว
ㅤ
📍 ジュースホストクラブ
’วันศุกร์‘ ร้านยุ่งเสมอแต่ไม่เคยเป็นแบบนี้จนกระทั่งอายะไม่อยู่ร้าน คนคนนั้นที่ซาเคียวซังฝากฝังให้รับหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยแทนระหว่างที่เจ้าตัวไม่อยู่ สีหน้าของคนคนนั้นไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ นอกจากความเรียบเฉย แต่ไม่มีใครดูไม่ออกหรอกว่านั่นคือการแสดงความหัวเสียในแบบของเจ้าตัว
ㅤ
เหตุการณ์เฝ้าระวัง ‘หมีป่า’
ทำให้เกิดผลกระทบเป็นวงกว้าง การเดินทางไปคุยงานกับสาขาย่อยเองก็เช่นกัน
ดูเหมือนโปรเจกต์จุดจำหน่ายตามจุดพักรถที่แพลนไว้ในปี 2026 จะโดนพับเก็บไว้…และการพูดคุยเกี่ยวกับคำสั่งย้ายสาขากลับมาเป็นเรื่องที่น่ากลัวอีกครั้ง🥶
เหตุการณ์เฝ้าระวัง ‘หมีป่า’
ทำให้เกิดผลกระทบเป็นวงกว้าง การเดินทางไปคุยงานกับสาขาย่อยเองก็เช่นกัน
ดูเหมือนโปรเจกต์จุดจำหน่ายตามจุดพักรถที่แพลนไว้ในปี 2026 จะโดนพับเก็บไว้…และการพูดคุยเกี่ยวกับคำสั่งย้ายสาขากลับมาเป็นเรื่องที่น่ากลัวอีกครั้ง🥶
เหตุการณ์เฝ้าระวัง ‘หมีป่า’
ทำให้เกิดผลกระทบเป็นวงกว้าง การเดินทางไปคุยงานกับสาขาย่อยเองก็เช่นกัน
ดูเหมือนโปรเจกต์จุดจำหน่ายตามจุดพักรถที่แพลนไว้ในปี 2026 จะโดนพับเก็บไว้…และการพูดคุยเกี่ยวกับคำสั่งย้ายสาขากลับมาเป็นเรื่องที่น่ากลัวอีกครั้ง🥶
ไม่เปลี่ยนครับ เปลี่ยนแล้วผมจะเล่นใคร??? กูเป็นภาพจำมาเป็นปี ๆ ให้กูเปลี่ยนเมจไอ้ห่า ไม่เปลี่ยนโว้ยยยยยย
สำหรับผมผมไม่ถือครับ ไม่ซีเรียสไม่เครียดมาก ผมเข้าคาแรคเตอร์ของผมและไม่ได้เล่นเป็นตัวเมจตั้งแต่เริ่มต้น ดังนั้นใครไม่สบายใจก็อันฟอลไปเถอะ ชีวิตผมผมเลือกเอง ชีวิตเองก็เลือกความสบายใจแก่ตัวเองเถอะค้าบ
ไม่เปลี่ยนครับ เปลี่ยนแล้วผมจะเล่นใคร??? กูเป็นภาพจำมาเป็นปี ๆ ให้กูเปลี่ยนเมจไอ้ห่า ไม่เปลี่ยนโว้ยยยยยย
สำหรับผมผมไม่ถือครับ ไม่ซีเรียสไม่เครียดมาก ผมเข้าคาแรคเตอร์ของผมและไม่ได้เล่นเป็นตัวเมจตั้งแต่เริ่มต้น ดังนั้นใครไม่สบายใจก็อันฟอลไปเถอะ ชีวิตผมผมเลือกเอง ชีวิตเองก็เลือกความสบายใจแก่ตัวเองเถอะค้าบ
ไม่เปลี่ยนครับ เปลี่ยนแล้วผมจะเล่นใคร??? กูเป็นภาพจำมาเป็นปี ๆ ให้กูเปลี่ยนเมจไอ้ห่า ไม่เปลี่ยนโว้ยยยยยย
สำหรับผมผมไม่ถือครับ ไม่ซีเรียสไม่เครียดมาก ผมเข้าคาแรคเตอร์ของผมและไม่ได้เล่นเป็นตัวเมจตั้งแต่เริ่มต้น ดังนั้นใครไม่สบายใจก็อันฟอลไปเถอะ ชีวิตผมผมเลือกเอง ชีวิตเองก็เลือกความสบายใจแก่ตัวเองเถอะค้าบ
- ชอบไปฮอกไกโดหน้าร้อน
- งานอดิเรกคือปีนเขาช่วงสิงหา
- กินราเม็งไม่ใส่กระเทียม
- ไม่ฟังเพลงวง back number
- ไม่ชอบชานมของ Gong cha
- ไม่ได้เป็นแฟนคลับนสด. ฮิโรชิ อาเบะ
ถ้าคุณมีคุณสมบัติเหล่านี้ สมัครมากันครับ
- ชอบไปฮอกไกโดหน้าร้อน
- งานอดิเรกคือปีนเขาช่วงสิงหา
- กินราเม็งไม่ใส่กระเทียม
- ไม่ฟังเพลงวง back number
- ไม่ชอบชานมของ Gong cha
- ไม่ได้เป็นแฟนคลับนสด. ฮิโรชิ อาเบะ
ถ้าคุณมีคุณสมบัติเหล่านี้ สมัครมากันครับ
ช่วงเวลายามเย็นในรั้วมหาวิทยาลัยโคการาชิดูเงียบเหงาผิดกับช่วงเช้าและกลางวันโดยสิ้นเชิง บริเวณลานกว้างที่ผู้คนมักจะยึดใช้เป็นสถานที่สำหรับรวมตัวกันทำกิจกรรมต่าง ๆ ตอนนี้กลับเหลือเพียงความว่างเปล่าเดียวดาย ฮิราโนะเร่งฝีเท้าสลับกับเดินเป็นจังหวะเสมอเพื่อใช้เป็นทางเดินไปยังตึกของคณะอยู่อีกฟากจากห้องที่เขาใช้สำหรับทำโปรเจ็กต์
ㅤ
ㅤ
ช่วงเวลายามเย็นในรั้วมหาวิทยาลัยโคการาชิดูเงียบเหงาผิดกับช่วงเช้าและกลางวันโดยสิ้นเชิง บริเวณลานกว้างที่ผู้คนมักจะยึดใช้เป็นสถานที่สำหรับรวมตัวกันทำกิจกรรมต่าง ๆ ตอนนี้กลับเหลือเพียงความว่างเปล่าเดียวดาย ฮิราโนะเร่งฝีเท้าสลับกับเดินเป็นจังหวะเสมอเพื่อใช้เป็นทางเดินไปยังตึกของคณะอยู่อีกฟากจากห้องที่เขาใช้สำหรับทำโปรเจ็กต์
ㅤ
ㅤ
ฮิราโนะปรากฏตัวแถวตึกที่ฮารุกิได้รับมอบหมายให้มารับผิดชอบช่วยงานวิจัยเหมือนเคย ในมือของฮิราโนะหิ้วถุงพลาสติกที่มีรายการของจากร้านสะดวกซื้อตามที่คุยกันไว้ทางข้อความก่อนหน้านี้ เขาซื้อมาครบตามรายการที่ฮารุกิบอก
รวมไปถึงเมนูของพิเศษที่เขาไปหาตามล่ามาจนได้ นั่นก็คือ ‘เอกิเบน’ สูตรพิเศษของร้านที่จำหน่ายอยู่ในสถานีรถไฟโอเนะฮามะ
ㅤ
ฮิราโนะปรากฏตัวแถวตึกที่ฮารุกิได้รับมอบหมายให้มารับผิดชอบช่วยงานวิจัยเหมือนเคย ในมือของฮิราโนะหิ้วถุงพลาสติกที่มีรายการของจากร้านสะดวกซื้อตามที่คุยกันไว้ทางข้อความก่อนหน้านี้ เขาซื้อมาครบตามรายการที่ฮารุกิบอก
รวมไปถึงเมนูของพิเศษที่เขาไปหาตามล่ามาจนได้ นั่นก็คือ ‘เอกิเบน’ สูตรพิเศษของร้านที่จำหน่ายอยู่ในสถานีรถไฟโอเนะฮามะ
ㅤ
『 DaDAシャンパンコール 』 👑
深夜 𝑺𝑯𝑰𝑵'𝒀𝑨 🌹
𝐂𝐥𝐮𝐛 𝐃𝐚𝐃𝐀 オーナー
⠀
『 DaDAシャンパンコール 』 👑
深夜 𝑺𝑯𝑰𝑵'𝒀𝑨 🌹
𝐂𝐥𝐮𝐛 𝐃𝐚𝐃𝐀 オーナー
⠀
ผมเลือกแผ่นกระดาษทังซะคุสีแดงขึ้นมาถือเอาไว้อยู่สักพักใหญ่ ๆ โดยที่ยังไม่มีอักษรใดได้บรรจงเขียนลงไปเลยสักตัวเดียว ไม่ใช่ว่าไม่รู้จะเขียนสิ่งใด แต่เพราะความปรารถนาที่อยากจะขอพรมันมากมายหลายสิ่งเกินไปจึงไม่รู้ว่าควรจะเรียบเรียงอย่างไรให้พอสำหรับกระดาษ 1 แผ่น แม้ว่าผมจะมีเพียงสิ่งเดียวที่นึกถึงอยู่ทุกชั่วขณะก็ตาม
ㅤ
ผมเลือกแผ่นกระดาษทังซะคุสีแดงขึ้นมาถือเอาไว้อยู่สักพักใหญ่ ๆ โดยที่ยังไม่มีอักษรใดได้บรรจงเขียนลงไปเลยสักตัวเดียว ไม่ใช่ว่าไม่รู้จะเขียนสิ่งใด แต่เพราะความปรารถนาที่อยากจะขอพรมันมากมายหลายสิ่งเกินไปจึงไม่รู้ว่าควรจะเรียบเรียงอย่างไรให้พอสำหรับกระดาษ 1 แผ่น แม้ว่าผมจะมีเพียงสิ่งเดียวที่นึกถึงอยู่ทุกชั่วขณะก็ตาม
ㅤ