︎
︎
𝑯𝑶𝑺𝑯𝑰𝑵𝑶 𝑲𝑶𝑻𝑨𝑹𝑶
———— 星野心大朗
📍 Tokyo-Kaida School
︎
︎
︎
💫
ノ
⁽~ ◟
/\___/\'⸍ _ノ
( • ω • )づ⸍ ︶
૮\ ⸝⸝ \ノ
৻⸍,ノ︶ヽ-⁾
💫
ノ
⁽~ ◟
/\___/\'⸍ _ノ
( • ω • )づ⸍ ︶
૮\ ⸝⸝ \ノ
৻⸍,ノ︶ヽ-⁾
ฤดูร้อนเวียนมาอีกคราในเดือนสิงหาคม โอไดมักจะชอบมาตกปลาที่แม่น้ำสุสุเสมอกับพ่อของเขา พลางพากันสนทนาเรื่อยเปื่อยเกี่ยวกับชีวิตใต้ผืนน้ำบ้าง มื้อเย็นของเมื่อวานที่ว่าอาจจะเค็มเกินไปจนแสบคอมาจนถึงบ่ายอีกวัน หรือแม้กระทั่งแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันด้วยเรื่องที่จริงจังมากขึ้นกว่าเดิม
“อย่างว่าแหละนะ โค้ชของทีมมารุเซ็นแกเป็นถึงอดีตพิชเชอร์เบอร์หนึ่งของนิปปอน”
ㅤ
ฤดูร้อนเวียนมาอีกคราในเดือนสิงหาคม โอไดมักจะชอบมาตกปลาที่แม่น้ำสุสุเสมอกับพ่อของเขา พลางพากันสนทนาเรื่อยเปื่อยเกี่ยวกับชีวิตใต้ผืนน้ำบ้าง มื้อเย็นของเมื่อวานที่ว่าอาจจะเค็มเกินไปจนแสบคอมาจนถึงบ่ายอีกวัน หรือแม้กระทั่งแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันด้วยเรื่องที่จริงจังมากขึ้นกว่าเดิม
“อย่างว่าแหละนะ โค้ชของทีมมารุเซ็นแกเป็นถึงอดีตพิชเชอร์เบอร์หนึ่งของนิปปอน”
ㅤ
📍 KAKA-DENKI Co., Ltd.
ภาพวิเคราะห์การปะทุของภูเขาไฟฟูจิแล่นเข้ามาราวกับเป็นลำดับสำคัญที่ผมควรใส่ใจมากกว่าเสียงของเครื่องถ่ายเอกสารสลับกับเสียงคุณคาเนะชิโระที่คุยกับใครสักคนในสายด้วยความขุ่นเคือง น่าจะห้าเดือนมาแล้วที่คุณคาเนะชิโระได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าแผนกฝ่ายบุคลากร เขาแต่งตัวดูดีขึ้น ทั้งยังสวมนาฬิการาคาเกือบสิบหลักแสนหรูหราไว้ที่ข้อมือ
ㅤ
📍 KAKA-DENKI Co., Ltd.
ภาพวิเคราะห์การปะทุของภูเขาไฟฟูจิแล่นเข้ามาราวกับเป็นลำดับสำคัญที่ผมควรใส่ใจมากกว่าเสียงของเครื่องถ่ายเอกสารสลับกับเสียงคุณคาเนะชิโระที่คุยกับใครสักคนในสายด้วยความขุ่นเคือง น่าจะห้าเดือนมาแล้วที่คุณคาเนะชิโระได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าแผนกฝ่ายบุคลากร เขาแต่งตัวดูดีขึ้น ทั้งยังสวมนาฬิการาคาเกือบสิบหลักแสนหรูหราไว้ที่ข้อมือ
ㅤ
เช้าวันจันทร์กับอากาศที่ร้อนอบอ้าว ร้อนชนิดที่ว่าทำเอาเหงื่อไคลเหนียวเหนอะไปทั่วทั้งร่างอย่างช่วยไม่ได้ ผมทั้งอึดอัด และขยาดกับฤดูกาลนี้เป็นที่สุด โดยเฉพาะอุณหภูมิที่คาดหวังเอาไว้ว่ามันจะไม่มากไปกว่านี้แน่นอน แต่ไม่เคยได้ดังหวังสักครั้ง เพราะมันมีแต่จะเพิ่มขึ้นในทุก ๆ ปี และย่ำแย่ลงเรื่อย ๆ ผมจีบชายเสื้อกล้าม แล้วกระพือมันอย่างรุนแรงพอให้มีลมโบกพัดเข้าไปซับเม็ดเหงื่อด้านในกาย
ㅤ
เช้าวันจันทร์กับอากาศที่ร้อนอบอ้าว ร้อนชนิดที่ว่าทำเอาเหงื่อไคลเหนียวเหนอะไปทั่วทั้งร่างอย่างช่วยไม่ได้ ผมทั้งอึดอัด และขยาดกับฤดูกาลนี้เป็นที่สุด โดยเฉพาะอุณหภูมิที่คาดหวังเอาไว้ว่ามันจะไม่มากไปกว่านี้แน่นอน แต่ไม่เคยได้ดังหวังสักครั้ง เพราะมันมีแต่จะเพิ่มขึ้นในทุก ๆ ปี และย่ำแย่ลงเรื่อย ๆ ผมจีบชายเสื้อกล้าม แล้วกระพือมันอย่างรุนแรงพอให้มีลมโบกพัดเข้าไปซับเม็ดเหงื่อด้านในกาย
ㅤ
คนโนะจังจะมีงานละครใหม่เหรอ น่ารัก🥰
คนโนะจังจะมีงานละครใหม่เหรอ น่ารัก🥰
มาแนะนำโรงเรียนสอนภาษาแบบคนไม่มีกะตังค์นะคะ มากันที่โรงเรียนขยาย โอกาส LFH CLASS เลือกคอร์สภาษาต่างชาติเพื่อการบริการโฮสต์ สาขาชินจูกุค่ะ
วันนี้อายะมาเรียนแบบเป็นรายชั่วโมง เริ่มที่ชั่วโมงละ 4,000 เยน จะมีครูสอนเป็นตัวละครสมจริง (พวกเอไอ)
# แอลเอฟเอชคลาส # เรียนกันเว้ย
# หากินกับอาชีพตัวเอง # เรียนแบบช่วยตัวเอง
ㅤ
มาแนะนำโรงเรียนสอนภาษาแบบคนไม่มีกะตังค์นะคะ มากันที่โรงเรียนขยาย โอกาส LFH CLASS เลือกคอร์สภาษาต่างชาติเพื่อการบริการโฮสต์ สาขาชินจูกุค่ะ
วันนี้อายะมาเรียนแบบเป็นรายชั่วโมง เริ่มที่ชั่วโมงละ 4,000 เยน จะมีครูสอนเป็นตัวละครสมจริง (พวกเอไอ)
# แอลเอฟเอชคลาส # เรียนกันเว้ย
# หากินกับอาชีพตัวเอง # เรียนแบบช่วยตัวเอง
ㅤ
ผมเลือกแผ่นกระดาษทังซะคุสีแดงขึ้นมาถือเอาไว้อยู่สักพักใหญ่ ๆ โดยที่ยังไม่มีอักษรใดได้บรรจงเขียนลงไปเลยสักตัวเดียว ไม่ใช่ว่าไม่รู้จะเขียนสิ่งใด แต่เพราะความปรารถนาที่อยากจะขอพรมันมากมายหลายสิ่งเกินไปจึงไม่รู้ว่าควรจะเรียบเรียงอย่างไรให้พอสำหรับกระดาษ 1 แผ่น แม้ว่าผมจะมีเพียงสิ่งเดียวที่นึกถึงอยู่ทุกชั่วขณะก็ตาม
ㅤ
ผมเลือกแผ่นกระดาษทังซะคุสีแดงขึ้นมาถือเอาไว้อยู่สักพักใหญ่ ๆ โดยที่ยังไม่มีอักษรใดได้บรรจงเขียนลงไปเลยสักตัวเดียว ไม่ใช่ว่าไม่รู้จะเขียนสิ่งใด แต่เพราะความปรารถนาที่อยากจะขอพรมันมากมายหลายสิ่งเกินไปจึงไม่รู้ว่าควรจะเรียบเรียงอย่างไรให้พอสำหรับกระดาษ 1 แผ่น แม้ว่าผมจะมีเพียงสิ่งเดียวที่นึกถึงอยู่ทุกชั่วขณะก็ตาม
ㅤ
「ถ้าได้ตายแล้ว ขอให้ชาติหน้าไปเกิดเป็นแมว」
นั่นคือสิ่งที่ผมเขียนลงไปบนกระดาษรอบแรก แต่เมื่อเห็นอักษรคันจิ 死 ก็นึกไม่อภิรมย์ใจขึ้นมา แม้ว่าผมจะลองอ่านของคนอื่น ๆ เพื่อเป็นแนวทาง
แต่ผมก็ไม่คิดว่ามันจะช่วยอะไรได้ ผมไม่มีสิ่งที่อยากจะขอ กลับกันมันเต็มไปด้วยความว่างเปล่าอยู่ข้างในใจลึก ๆ ผมขยำแผ่นแรกใส่กระเป๋ากางเกง ก่อนจะหยิบทังซะคุแผ่นใหม่มาเขียน
ㅤ
「ถ้าได้ตายแล้ว ขอให้ชาติหน้าไปเกิดเป็นแมว」
นั่นคือสิ่งที่ผมเขียนลงไปบนกระดาษรอบแรก แต่เมื่อเห็นอักษรคันจิ 死 ก็นึกไม่อภิรมย์ใจขึ้นมา แม้ว่าผมจะลองอ่านของคนอื่น ๆ เพื่อเป็นแนวทาง
แต่ผมก็ไม่คิดว่ามันจะช่วยอะไรได้ ผมไม่มีสิ่งที่อยากจะขอ กลับกันมันเต็มไปด้วยความว่างเปล่าอยู่ข้างในใจลึก ๆ ผมขยำแผ่นแรกใส่กระเป๋ากางเกง ก่อนจะหยิบทังซะคุแผ่นใหม่มาเขียน
ㅤ