ตอนที่สวมหมวก พี่เซ็ทสึคงคิดว่าอยากรู้เหมือนกันว่าที่ฮอกวอตส์จะขัดเกลาตัวเองให้ออกไปเป็นคนแบบไหน ตื่นเต้นกับสิ่งที่รออยู่ภายภาคหน้า ไม่ได้คิดแต่เรื่องมาหาความรู้อย่างเดียว หมวกก็เลยส่งไปบ้านฮัฟ

ไม้กายสิทธิ์
ทำจากไม้แพร์ ประดับด้วย Sea glass สี turquoise

คอนเซปต์ไม้กายสิทธิ์ของพี่เซ็ทสึ

Sea glass ก็คือขวดแก้วที่ถูกทิ้งหรือจมพร้อมเรืออัปปางในทะเลแล้วก็ถูกคลื่น ทราย กระแสน้ำ ขัดเกลาผ่านกาลเวลาจนกลายเป็นหินเกลี้ยงกลมสวยงามไม่เหลือมุมแหลมที่จะไปทำร้ายใคร

วิชาที่ห่วย : การป้องกันตัวจากศาสตร์มืด (เลยพยายามเอาตัวเองออกมาอยู่ห่างๆ จากศาสตร์มืด)

พี่เซ็ทสึกับโคล เด็กบ้านฮัฟคุยกันถูกคอมาก เวลาสองคนนี้คุยกันคนอื่นจะนึกว่าสื่อสารกันด้วยอักษรรูนเพราะฟังไม่เข้าใจทั้งที่จริงๆ ก็พูดกันตามปกตินี่ล่ะแค่วิชาการเยอะ

ถ้านักเรียนได้รับอนุญาตให้เข้าครัว พี่เซ็ทสึจะดูแลครัวญี่ปุ่น รับผิดชอบการทำอาหารบ้านเกิดให้นักเรียนที่มีภูมิลำเนาจากญี่ปุ่นกิน

เซกิเนะ เซ็ทสึยะ (17)

บ้านฮัฟเฟิลพัฟ
จากระดับมันสมอง ความจำที่แม่นยำ หมวกคัดสรรจะส่งให้ไปเรเวนคลอแล้ว แต่ความปรารถนาที่จะขวนขวายหาความรู้ใหม่ๆ นอกตำรา ทำให้หมวกคัดสรรส่งไปฮัฟเฟิลพัฟแทน

สัญชาติญี่ปุ่น

ชั้นเรียนปี 6

วิชาถนัด : เวทมนตร์คาถา ประวัติศาสตร์เวทมนตร์ ดูแลสัตว์วิเศษ อักษรรูนโบราณ สมุนไพรศาสตร์ ปรุงยา การบิน การเล่นแร่แปรธาตุ มักเกิ้ลศึกษา

ตอนสวมหมวกคัดสรรก็ฟังหมวกพูดไม่รู้เรื่อง ถามอะไรมาก็นิ่งไม่ตอบ จนโดนโยนไปอยู่กริฟฟินดอร์

โฮโนเอะวางหมวกลงแล้วหันไปยิ้มให้พี่ชายที่อยู่บ้านฮัฟพลางชูนิ้วโป้งให้ แล้วก็เดินไปที่โต๊ะบ้านฮัฟแทนที่จะไปโต๊ะกริฟจนพี่ชายต้องบอกว่า “โต๊ะกริฟฟินดอร์อยู่ทางโน้น”

ขอบคุณสำหรับคำชมค่าคุณเจน✨️ พกพี่ชายมาด้วยช่วย bright up the day สุดๆ เลย😌💕