เขาได้ยินเสียงของหญิงสาวก็หันไปมองตามต้นต่อของเสียงทันที พรางพยักหน้าตอบรับคำสวัสดีของเธอ

“ ขอบคุณครับ.. กลิ่นที่เธอว่าน่าจะมาดอกคาร์เนชันนะครับ ”

เขาพูดพรางก้มลงไปอุ้มกระถางดอกสีชมพูขึ้นมาก่อนจะขยับเข้าหาเด็กสาวเล็กน้อยให้เธอได้เห็นและชื่นชมได้เต็มตาด้วยสีหน้าที่นิ่งเรียบ

“ เออ.. ในร้านยังมีพันธุ์อื่นที่กลิ่นหอมเหมือนกันอยู่นะ ”

“ แต่ว่าร้านเปิดให้เข้าตอน10โมงครับ “

คาสุกิที่กำลังยืนจัดกระถางอยู่ตรงข้างหน้าร้านอย่างเงียบๆก็ตกใจกับเสียงของใครบางคนที่พูดขึ้นมา

เขาหันไปมองอีกคนด้วยสีหน้าที่ขมวดคิ้วอยู่หน่อยๆจนเหมือนคนกำลังทำหน้าโมโหแต่ว่าใจจริงคือแค่สงสัยว่าใครคือต้นต่อของเสียงนั้น คาสุกิพยักหน้าหงึกๆตอบอีกคนไปที

“ ครับ.. ”

“ พอดีว่าร้านใกล้จะเปิดแล้วเลยต้องเอาออกมาวางเตรียมไว้.. น่ะครับ ”

(อันนี้เผื่อใครอยากเล่นฟิลเข้าหน้าหนาวมีหิมะตกนิดโหน่ยนะครับคือเค้าพึ่งนึกได้ว่าเข้าหน้าหนาวแล้ว😭🙂‍↕️ ทันมุ่ยยนะแง้มๆ)

( รอเล่นกับเด้กเลยครับ🫳✨)

(คือถ้าบางทีหายก็คือโดนงานรัดคอนนะครับ- แต่นี่เล่นเรื่อยๆเลยถ้าอยากมาเล่นกะพี่แกทักมาได้เลยน้าเวิ่นเล่นๆได้ครับ)

( ไอ้คนที่บอกไม่มีใบโคยุไส )

( ำยหย ถ้าไม่ติดว่าเป็นเจ้าของร้านนะ😡 )

( ถ้าเป็นเบาหวานบอกเดะผปค.ตัดขาให้ ☺️ )

( พนักงานก็ทำขนมเป็นนะพี่ยูเซย์อย่าลืม☺️ )