Ik verbaas me er zelfs enigszins over hoe veel academici blijven vasthouden aan een grote follower base op een forum dat overduidelijk strijdig is met al hun persoonlijke overtuigingen. Je zou verwachten dat academici juist het voortouw nemen.

In Rusland zullen leerlingen vandaag bijvoorbeeld geen les krijgen over wat een oligarchie of een militaristische samenleving is. Uiteraard dient dat gebrek aan onderricht over dergelijke zaken om ze zo lang mogelijk in hun huidige vorm te laten voortbestaan.

En wie bepaalt volgens de heer Brinckman wat het Ware, het Goede en het Schone is?

Flauw mopje oor...

Godgeklaagd is het dat juist zij die dat wel nog kunnen en durven nu verantwoordelijk gesteld zouden worden voor een algemene daling in vertrouwen, die niet alleen academici maar ook politieagenten, leerkrachten, rechters, advocaten, artsen of eender welk autoriteit treft. Dát is radicaal (9).

En ja, er is een cancel culture. Steeds meer opleidingen in de Verenigde Staten worden geschrapt. Denk maar aan genderstudies. En wereldwijd moeten academici steeds meer hun mond houden om zelf niet in de problemen te komen. Wie het wel doet, riskeert een golf aan haatberichten of vervolging (8).

Vandaag spreken studenten en professoren zich uit tegen de oorlogsmisdrijven in Gaza, tegen brutaal politiegeweld en tegen de golf aan populistische, autoritaire leiders die de internationale rechtsorde afbreken. Geen oorzaak voor het succes van de autocratie, maar een gevolg van dat succes (7).

Wat hij over het hoofd ziet, is dat sommige universiteiten al decennialang een baken van verzet tegen discriminatie zijn. In de jaren ’60 werden professoren veracht als ze zich verzetten tegen raciale segregatie. Ze waren 'woke', lang voor dat betekenisloze concept het licht zag (6).

Extreemrechtse politici zullen áltijd een stok vinden om universiteiten mee te slaan. De heer Van Damme draait de causaliteit hier dus niet bijster subtiel om. Universiteiten zouden een bepaalde richting zijn in geslagen, en als gevolg daarvan zou het publieke wantrouwen gedaald zijn (5).

De democratie moet kapot, dus moeten onze universiteiten kapot. Er is geen enkele manier voor universiteiten om te ontsnappen aan de hoon van extreemrechts, zo lang men principes als kritisch denken en de democratische rechtsstaat niet stante pede los laat. Moet dat dan het streven zijn? (4)

Een radicale stellingname, vind ik. Gelukkig erkent hij ook nog dat er een ongunstiger politiek klimaat is, en dat conservatieve politieke krachten universiteiten onverholen aanvallen. Wat hij over het hoofd lijkt te zien, is dat anti-intellectualisme een kernbestanddeel van fascisme is (3).

Hij stelt namelijk dat het wantrouwen in universiteiten deels veroozaakt wordt door a) studentenprotesten, b) de aanpak van antisemitisme, c) een gepolitiseerde academische omgeving, d) BLM, e) cancel culture, f) een radicale dekoloniseringsbeweging en g) het diversiteitsbeleid (2).

Komt voort uit essentialisme, als zou 'de' mens met migratieachtergrond per definitie op een bepaalde manier denken over de samenleving.