“ แต่ถ้าเป็นของที่ชอบ ไม่ซื้อก็เสียดายแย่สิ ”

พูดตอบไปแบบไม่คิด เพราะเขาก็เป็นคนนึงที่ไม่ชอบปล่อยของที่ชอบไปเหมือนกัน

“ อืม.. เหมือนเดิม? ”

“ ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอก มีแต่พวกเรียนกวดวิชา “

ตอบไปก็ถอนหายใจไป

..หลายคนเห็นอิมเมจเขาแบบนี้คิดว่าจะเป็นเด็กเรียน แต่ความจริงแล้วเรียกว่าโดนบังคับให้ต้องเรียนมากกว่า..

” ฉันอยากรู้ของเธอมากกว่า ปิดเทอมทำอะไรมาบ้างล่ะ? “

“ นักเรียนใหม่นี่เอง ”

ความจริงถึงเป็นนักเรียนเก่าเขาก็อาจจะจำหน้าไม่ค่อยได้เหมือนกัน...

“ นางาเสะ เซย์ฮะ อยู่ปีสามน่ะ “

” ยินดีที่ได้รู้จักอิซาจิ ”

คนเป็นรุ่นพี่ยิ้มรับ แอบรู้สึกโชคดีที่ได้รุ่นน้องคุยง่าย อัธยาศัยดีช่วยเอาไว้

” แต่ติดค้างเธอซะแล้วสิ ถ้ามีอะไรที่ฉันช่วยได้บ้างก็บอกได้เหมือนกันนะ “

( ดอกไม้น่ารักแต่คนถือน่ารักกว่า😔)

( รีบตามมาแอคทีฟแจกความน่ารักด่วนนน )

“ ... ”

เป็นอีกครั้งที่เขาชะงักไป ไม่เคยคิดเพราะปกติจะใช้แต่ผ้าเช็ดแว่น น่าเสียดายที่วันนี้ลืมพกมาซะได้

ลองเช็ดตามคำแนะนำของอีกฝ่ายดู เหมือนจะออกมาสะอาดกว่าที่คิด?

พอมองอีกฝ่ายดี ๆ

ดูจะเป็นคนประเภทไม่พกผ้าเช็ดหน้าจริง ๆ ด้วย (ตัวเขาเองก็ด้วย)

“ ก็ว่า..ไม่ได้ใส่เนคไทนี่เอง “

” แต่แต่งตัวแบบนี้มาตั้งแต่วันปฐมนิเทศ นายนี่ก็กล้าใช่ได้นี่ “

“ ก็ถ้าเป็นฉันคงไม่สนใจเลยล่ะมั้ง? ”

อาจจะเพราะเขาไม่ใส่ใจเลยจริง ๆ ก็ได้..

” ว่าแล้ว ฉัน นางาเสะ เซย์ฮะ ปีสาม “

คุยไปซักพักถึงเริ่มรู้สึกตัวว่าควรแนะนำตัว ไม่รู้จะมีโอกาสได้คุยกันอีกไหม แต่พูดไปก็ไม่เสียหาย

เห็นขมวดคิ้วถึงรู้ว่าเขาไม่เล่นด้วย..

“ โทษที ไม่ชอบที่อยู่ ๆ ก็เรียกรึเปล่า? ” พอดีเห็นว่าก็เป็นนักเรียนโรงเรียนเดียวกัน คิดว่าคงไม่เป็นไร?

“ นางาเสะ เซย์ฮะ ปีสาม ห้อง...ยังไม่ได้ไปดูบอร์ดประกาศเลยยังไม่รู้น่ะ ”

“ ยินดีที่ได้รู้จัก ”

แอบชะงักเล็กน้อยตอนโดนทักเรื่องแว่นจะเป็นรอยไหม ...เขาก็ไม่เคยใช้เช็ดด้วยสิ แค่ลองแรนด้อมของที่น่าจะใช้แทนผ้าเช็ดแว่นได้มาดู

ช่างมันแล้วกัน

คิดแล้วก็รับผ้ามาลองเช็ดดู ค่อยยังชั่วที่มันใช้ได้ปกติไม่มีปัญหา

“ คอนเทนต์แบบนี้ขอผ่านดีกว่า ไม่อยากใส่เจ้านี่แล้ว “

หมายถึงแมสก์หนา ๆ ที่ใส่อยู่

” อยากไปเหมือนกัน แต่โดนจับเรียนเสริมนี่สิ “

” นายล่ะ ถามแบบนี้แปลว่าได้ทำอะไรสนุก ๆ มา? “

“ เหอะ ฉันก็ไม่ได้อยากอยู่ห้องเดียวกับเธอเหมือนกันนั่นแหละ ”

พูดไปแบบนั้นแต่ก็เริ่มเดินไปทางไปโรงเรียนพร้อม ๆ กันด้วยความเคยชินอยู่ดี

“ อย่าไปทำนิสัยแบบนี้ใส่ใครล่ะ เดี๋ยวเพื่อนก็ไม่คบหรอก ”

หมายถึงนิสัยห้าว ๆ ห่าม ๆ แบบนั้น ตัวก็จิ๋วเดียว ถ้าเขาเอาเรื่องขึ้นมาจะเอาอะไรไปสู้กัน..

“ เอางั้นเหรอ? แต่ขอรับไว้แล้วกัน ขอบคุณมากเลย ”

รับมาก็พลางมองเจ้าผ้าผืนเล็กในมือไปด้วย

“ ก็ดีนี่ ซื้อของที่ชอบ เหมาะกับเธอออก ”

เขาพูดแบบสบาย ๆ แต่ก็คิดแบบนั้นจริง ๆ อาจจะเพราะเห็นอีกฝ่ายใช้ของน่ารักเสมอ เลยติดเป็นภาพจำไปแล้ว

“ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ เดินไปโรงเรียนด้วยกันไหม? ”

คิดแล้วก็ควรรีบซักหน่อย ถึงจะไม่ถึงขั้นสาย แต่วันแรกก็อยากจะไปเร็วขึ้นสักหน่อย