星川星弥【โฮชิคาว่า เซย์ยะ • Hoshikawa Seiya】
โทโมยาสึ 3-B ชมรมศิลปะ | 175cm 58kg
Doc: haru1559.wixsite.com/rkm-seiya
• เป็นลูกชายของนักแสดงหญิงชื่อดัง
• รับงานถ่ายแบบเป็นบางครั้ง
โทโมยาสึปี 2,3 ,คนในวงการบันเทิงเนียนรู้จักได้เลยค่ะ!🙌🌟✨
ꜱᴛᴀᴛᴜꜱ: กำลังปั่นงานค่ะㅠㅠ
ก็จริงอย่างว่า ว่าถ้าคิดมากไปจะเที่ยวไม่สนุกเอา มาเที่ยวแท้ ๆ เลยนี่นา
อุส่าห์มีโอกาสแบบนี้ทั้งที
"ง่ำ"
ค้อมตัวไปงับลูกชิ้นมาโดยไม่ให้ริมฝีปากสัมผัสโดนปลายตะเกียบ
"ตังเพื่อน.. อร่อยจัง"
มีเสียงหัวเราะรอดออกมาเบา ๆ
ก็จริงอย่างว่า ว่าถ้าคิดมากไปจะเที่ยวไม่สนุกเอา มาเที่ยวแท้ ๆ เลยนี่นา
อุส่าห์มีโอกาสแบบนี้ทั้งที
"ง่ำ"
ค้อมตัวไปงับลูกชิ้นมาโดยไม่ให้ริมฝีปากสัมผัสโดนปลายตะเกียบ
"ตังเพื่อน.. อร่อยจัง"
มีเสียงหัวเราะรอดออกมาเบา ๆ
พอได้ยินคำว่าไม่เป็นไรก็โล่งใจขึ้นมา
"โล่งอกไปที หลังจากนี้ต้องเดินระวังด้วยนะครับ"
ว่าจบก็ช่วยประคองคนในอ้อมแขนให้กลับมายืนทรงตัวดี ๆ เหมือนเดิม
พอได้ยินคำว่าไม่เป็นไรก็โล่งใจขึ้นมา
"โล่งอกไปที หลังจากนี้ต้องเดินระวังด้วยนะครับ"
ว่าจบก็ช่วยประคองคนในอ้อมแขนให้กลับมายืนทรงตัวดี ๆ เหมือนเดิม
"....ไม่รู้สิครับ"
"ผมแค่อยากเห็นอันไซซังมีความสุขเท่านั้นเอง"
และเมื่อสังเกตได้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้มีท่าทีปฏิเสธขนมที่ตนให้ไปเหมือนกับในตอนแรก ริมฝีปากก็ระบายรอยยิ้มบาง ๆ ออกมา
"ーแต่ถ้าอยากรู้เหตุผลอื่นนอกเหนือจากนี้ล่ะก็ ผมมีอยู่หลายข้อเลยนะครับ"
"อยากฟังไหมล่ะครับ?"
"....ไม่รู้สิครับ"
"ผมแค่อยากเห็นอันไซซังมีความสุขเท่านั้นเอง"
และเมื่อสังเกตได้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้มีท่าทีปฏิเสธขนมที่ตนให้ไปเหมือนกับในตอนแรก ริมฝีปากก็ระบายรอยยิ้มบาง ๆ ออกมา
"ーแต่ถ้าอยากรู้เหตุผลอื่นนอกเหนือจากนี้ล่ะก็ ผมมีอยู่หลายข้อเลยนะครับ"
"อยากฟังไหมล่ะครับ?"
ในเทิร์นที่สองและสามแ้จังหวะไวขึ้น แต่ก็เป็นเพียงการเต้นตาม
ตัวประกอบ ABC ข้างๆ อาคาเนะพูดคุยกันให้ได้ยินว่า
"นี่ dance battle หรือ dance copy วะเนี่ย"
"เมื่อกี้ตัวแข็งท่อขนาดนั้น เต้นออกมาได้ ก็ดีกว่าไม่ขยับ”
"มือสมัครเล่นชัดๆ"
ในเทิร์นที่สองและสามแ้จังหวะไวขึ้น แต่ก็เป็นเพียงการเต้นตาม
ตัวประกอบ ABC ข้างๆ อาคาเนะพูดคุยกันให้ได้ยินว่า
"นี่ dance battle หรือ dance copy วะเนี่ย"
"เมื่อกี้ตัวแข็งท่อขนาดนั้น เต้นออกมาได้ ก็ดีกว่าไม่ขยับ”
"มือสมัครเล่นชัดๆ"
"ถ้างั้นผมให้อันนี้ดีกว่า เผื่อช่วยทำให้อารมณ์ดีขึ้นมาได้บ้าง"
ーเท่าที่จำได้ก็ยังไม่เคยเห็นรอยยิ้มของเพื่อนร่วมห้องคนนี้เลยซักครั้ง และนั่นทำให้เขาพูดสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจออกไปอย่างซื่อตรงโดยไม่ลังเล
"ผมอยากเห็นรอยยิ้มของอันไซซังนะครับ"
"ถ้างั้นผมให้อันนี้ดีกว่า เผื่อช่วยทำให้อารมณ์ดีขึ้นมาได้บ้าง"
ーเท่าที่จำได้ก็ยังไม่เคยเห็นรอยยิ้มของเพื่อนร่วมห้องคนนี้เลยซักครั้ง และนั่นทำให้เขาพูดสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจออกไปอย่างซื่อตรงโดยไม่ลังเล
"ผมอยากเห็นรอยยิ้มของอันไซซังนะครับ"
"อันไซซัง ลูกอมมั้ยครับ?"
"...หรือถ้าไม่ชอบ ขนมอย่างอื่นก็มีนะครับ คุณแม่ให้ผมพกมาเยอะเลย เอาไว้แบ่งกับเพื่อน ๆ น่ะ"
"อันไซซัง ลูกอมมั้ยครับ?"
"...หรือถ้าไม่ชอบ ขนมอย่างอื่นก็มีนะครับ คุณแม่ให้ผมพกมาเยอะเลย เอาไว้แบ่งกับเพื่อน ๆ น่ะ"