ค่าเข้าชม 500 เยน/ท่าน
ก็ได้ร่วมผจญภัยกับอลิซและผองเพื่อน
ในโชว์สุดพิเศษเฉพาะงานบุงคะไซเท่านั้น!
มาก่อน จองก่อน ที่นั่งมีจำนวนจำกัดนะ! 🌟

🌟 สามารถติดต่อจองที่ห้อง 2 -B โทโมยาสึ หรือซื้อที่หน้างาน

(สำหรับ @rkm-eishin.bsky.social @rkm-toshi0.bsky.social เราส่งลิงก์ให้ไม่ได้เพราะไม่ได้ฟอลกันและกัน หากสะดวกสามารถเช็คดอคได้ที่ห้องดิสคอร์ดของชั้นปีได้เลย หรือฟอลโล่เราเพื่อรับอัปเดตผ่านทาง DM ก็ได้เช่นกันค่ะ ขออภัยหากเป็นการรบกวนนะคะ 🥺)

(ชะตากรรมที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง 😂)

อ-อ้าว! มองคนวาร์ปไปไกลแล้ว
รีบจ้ำอ้าวเดินตามไปติดๆ ขาสั้นเลยช้าหน่อย

พอถึงก็ หอบ(....)

"ม-ไม่รอกันเลย ;;" บ่นอุบอิบ ผ่อนลมหายใจเข้าออกเบาๆ

พบว่าโถงทางเดินว่างเปล่า แต่-----
มีเสียงเปียโนคลอมาตามทางเดินอีกครั้ง

🎹🎶

คนมองคนแรกถึงกับสะดุ้ง ก่อนจะหันกลับมาแล้วดีดตัวลุกขึ้นยืนทันที(?)

"ร-เราว่า... ไปกันดีกว่าค่ะ ฮะๆๆ" หัวเราะกลบเกลื่อนไม่มองคนข้างๆด้วย(...)
อย่างน้อยตอนนี้ก็มั่นใจว่าไม่มี 'อะไร' ตามมาล่ะนะ
แต่เสียงนี่สั่นเชียว ในใจคือเตรียมวิ่งละ---

(ก็คนมันกลัว 55555)

สะดุ้งนิดตอนรู้สึกว่ามีอะไรมายืนข้างๆ จนได้ยินเสียงทักขึ้นมานั่นแหละ ถึงได้เหลือบดวงตาที่มีน้ำตาคลอเบ้า ขึ้นมองหน่อย ก่อนจะหลุบมองมือ

เอานิ้วไปจิ้มแตะๆ(?)ปลายนิ้วอีกคน ก่อนจะทำตาโต

"คนนี่นา!!(.............)" ปริบๆ แถมเป็นเด็กนักเรียนเหมือนกันด้วย บรรยากาศวังเวงที่คิดกันไปเองดูเหมือนจะค่อยๆคลายหายไปด้วยเหมือนกัน เป็นฝ่ายหันไปมองข้างหลังเองซะงั้น

โชพยักหน้ารับทราบ ก่อนจะบอกลาเพื่อนๆ

"ไว้เจอกันค่ะ วันนี้สนุกมากเลย" ว่ายิ้มๆ ก่อนจะเดินแยกไปทางรถบัสของรร.ตนเอง วันนั้นก็เช็คภาพที่เกรซส่งให้ในกลุ่ม กดสติกเกอร์ตอบกลับไปแล้วเซฟไว้เป็นบางส่วน บอกทุกคนในกรุ้ปว่าเจอกันพรุ่งนี้~

(น่าจะจบของวันแรกแล้ว ขอบคุณทุกคนค่า \O/!)

พอรู้สึกว่าหนีไม่พ้นแน่ๆ จู่ๆทางนี้ก็หยุดกึกก่อนจะทรุดตัวลงไปนั่ง ก้มหน้าซุกเข่ายกแขนขึ้นกุมหัวตัวเอง นั่งขดเป็นก้อนแต่ตัวสั่นเชียว

"อย่าเข้ามานะ ๆ ๆ" น้ำเสียงพึมพำ ท่าทางเหมือนจะร้องไห้ออกมาอยู่รอมร่อ หลับตาปี๋ ไม่ดู ไม่มองอะไรทั้งนั้น 😣 หวังว่า 'สิ่งนั้น' ที่เธอคิดจะหายๆไปเอง

มีสีหน้าตกใจระคนแปลกใจ อาจถามรุ่นน้องพลางชี้ตัวว่าให้เราเหรอ??

แต่พอจะเห็นไกลๆว่าอีกฝ่ายแจกจ่ายไปทั่วทางเดินเลยรับเอาไว้ด้วย บอกว่า(ขนม)น่ารักจัง พลางกล่าวขอบคุณด้วยรอยยิ้มบาง ค้อมหัวเล็กๆให้ด้วย 🙂‍↕️✨

มาเป็นรุ่นพี่ปี 3 ที่เดินผ่านมาแล้วได้รับด้วยคนค่ะ---

[ดีใจที่หายดีแล้วนะคะ]
.
[ไว้เจอกัน 😀✨] เก็บมือถือยิ้มๆ

(มาปิดอย่างดีเลย์ ขอโทษนะ แง ขอบคุณรูทคับ)

หยุดคิดแปบนึง ก่อนจะส่ายหัวเล็กๆ

"ไม่เชิงแหะ หลักสูตรการเรียนปกติ ..แต่ก็ส่งเสริมศิลปะและดนตรีด้วยเหมือนกัน" ลูบคางอืมๆ พลางพยักหน้าหงึกๆไปด้วย

"เป็นโรงเรียนหญิงล้วนน่ะค่ะ"
"ตอนนั้นเราก็อยู่ชมรมดนตรี เลยได้มีโอกาสทำการแสดงในโอกาสพิเศษอยู่บ้าง" ว่ายิ้มๆ

"เรา---" เอานิ้วแตะคาง

"ดนตรีค่ะ" เอ๊ะ...
ยิ้มแหะออกมา

"ถ้าเป็นวิชาการ เราคิดว่ากลางๆน่ะ" ยกมือขึ้นมาทำท่าประกอบด้วย
"แค่ไม่สอบตกสักวิชาก็ดีใจแล้ว 😅"