(- Symphony of Azure Winds
- Blue Witch’s Vision
💴💴💴)

ได้ยินชื่อเล่นใหม่ก็หลุดหัวเราะออกมาพร้อมเอามือป้องปากเล็ก ๆ ตามความเคยชิน

"เรย์วะน่าจะสั้นกว่า"
"แต่จะโมจิซากุระก็ไม่มีปัญหา"

ยักไหล่น้อย ๆ

"..."

ใช้กระบวนท่าพิเศษล้วงกระเป๋า หยิบห่อทิชชู่เหมือนอันที่คุณถือเกือบเป๊ะออกมาถือ แต่เป็นลายโม*งกะ

"..ฉันอยากใช้อันนี้แล้ว"

(...)

เปลี่ยนมุมแบล่บซอฟต์ครีม

ชูมาดูอีกที เอ้า กินตั้งนาน เพิ่งรู้ว่าคนขายแอบแถมท็อปปิ้งให้ด้านใน

😌

"..ไม่ใช่หนี้สักหน่อย"

ยังไม่รับคืน

(กลับมาแล้วค่า ขออภัยสาบสูญไปนาน 🦅)

"ทางนี้เรย์วะ"

ยิ้มจาง ๆ

"ฝากตัวด้วยนะบลูมูน"

ส่งมือข้างว่างไปให้จับ

"..คนป่วยน่าจะได้ใช้อีก"

/ปิศาจแห่งการหลับใหล(?)ยกมือขึ้นมาแตะจากในโลงตอนคุณเดินผ่าน

หันไปตามเสียงเรียก กะพริบตามองหน้าพ่อมด

เอียงคอเล็กน้อย

"..ตากล้องแคนนอน?"

มองกล่อง
มองคุณ

"..ให้"

เอาผมทัดหู
กินซอฟต์ครีมต่อ

"...???"

หน้างง ๆ
ดูท่าทางจะไม่รู้จักซาลูกิ

(/แวะมาผงกหัวให้ตอนเดินผ่านกันเอง)

(กุมอกเลยเหรอลูก 😭)

ละสายตาจากเหมียว ๆ มาคุยกับคนบ้าง

"เห็นในวัดมีเซียมซีให้กาชาเล่น"

แต่มืออยู่เฉย ๆ น้องก็มาถูเอง

"..ไม่เป็นไร"

ยังไม่ได้รับของกลับมา ยืนกินซอฟต์ครีมแบบผู้ดีอยู่ (...)

เหมือนจะหยุดถ่ายแล้วเพราะลดกล้องลงไปเก็บในกระเป๋าเสื้อคลุม

"..ไม่ใช่สเป็คก็เหนื่อยหน่อยนะ"

น้องวัวไม่มักมันจู แต่ก็ยังพอเป็นมิตรอยู่ เรย์วะย่อตัวลงมานั่งยองลูบหลังคอไล่ไปหาง น้องก็ยังอยู่เล่นด้วย

"อื้อ ว่าจะไปเซียมซี"

กำลังโฟกัสที่พุ่มหางหักปลายของน้องวัวอยู่ เลยตอบแบบไม่ได้หันไปมองคนถาม

"..."

หรี่ตามองด้วยสายตาอี๋วทะลุแมสก์

"อันนี้ฉันขอผ่าน"

@rkmhiro.bsky.social

(วัวหรือทักซิโด้คะ ดำขาว 😂)

ยังคงรับบทตากล้องอยู่ มีเสียงหลุดหัวเราะเบา ๆ ออกมานิดหน่อยก่อนแซว

"..นายนี่หลายใจเหมือนกันนะ"

หลังมีขนมชิ้นเล็กวางบนกระดาษ รักต้องห้ามของคุณทั้งสองก็เข้ามาฟุดฟิดชิ้นขนม

น้องสามสีกินด้วยล่ะ ส่วนน้องดำขาวดมแล้วเฉย ๆ อาจจะยังน้ากับมันจูไดโน เลยร้องม๊าวเปลี่ยนเป้าหมายมาถูข้อเท้าเรย์วะแทน เผื่อหนุ่มนี่จะมีอาหารอื่นให้

มองตาเพื่อนร่วมโต๊ะแล้วเหมือนจะแกทเชื่อมโยงได้

"..ฉันไม่ใช่หมา"

ดูไม่ได้โมโหอะไร จิบน้ำอีกคำระหว่างรอมื้อหลักมาส่ง