gafil ve kendisinin sahibi ve kendisini başı-boş zanneden ve ecdadıyla ve her gün artan mülkü ile iftihar eden ama kabir kapısında hepsinin çekip gideceğini unutan nefsim.. yazık değil mi sana verilen emanetleri zayi etmek.. kendini o büyük ateş çemberine güle oynaya atmak.. dikkat et ve düşün!

Ruhu musibetlerle boğuşan ve zülmun gölgesinde kalan her bir insan, bir ışık bir çiçek bir meyve arayışında..Kalb gerçek sebebi unutunca görünenlerin dehşeti onu daha da sıkıyor.. Halbuki, birleştiren o gizli sır umutsuzlukları mutluluğa çeviren bir iksir gibi. Dağınık sebepler ne kadar da karanlık.

İbn Atâullah İskenderî’nin (k.s) Hikem-i Atâiyye adlı vecizelerini okurken, tasavvufi açıdan ruhani olgunlaşmaya dair bir beyte rastgeldim. Benzer manların benzer kelimelerle ifade edilmesi çok ilgimi çekti.

Kendi ismiyle mi gezmek yoksa bir reisin ismini mi almak? İşte ilk ayrım burda başlıyor. Bu saray kapısının anahtarı bu: kendi isminin üstünü çizip yerine Sahibinin ismini yazmak. Ey nefis! Aklını başına al. Yıldız böceği gibi kendi ışığınla yetinme, Güneşin ısısından ve ışığından müstağni olma!

Hakimin müddei olduğu bir vasatta kimden kime müracaat edilir? Konuşmanın anlamını yitirdiği yerde zillete mahkum olmamak için susmak akılsızlık mıdır?
İçi dışa dışı içe çevrilse tanınmaz insanlar arasında nereye gitmek çaredir?
Ya Rab! Beni kazana razı et. Ayaklarımı dinin üzerinde sabit kıl! Amin

“Said yoktur, Said’in kudret ve ehliyeti de yoktur. Konuşan yalnız hakikattir, hakikat-i imaniyedir.”
Ey mahiyeti hiçlikten yoğrulmuş nefsim! Bil ki varlık davası seni yokluğa götürürken, varlığı ancak yokluğunda bulabilirsin. Konuşan eğer hakikatse onu susturmak ne senin ne de başkasının haddidir

Aah kör olası nefsim! Aah herşeyin merkezinde kendisini gören nefsim! Hz. Yusuf (as) bile nefsini tezkiye etmezken sen kendini ne sanırsın. Demek sende öyle ufak kara delik gibi bir kör nokta var ki; o noktada nice büyük kainatlar içinde yutarsın ve kaybedersin. Hafazanallah ve iyyaküm!

Konuşmayı açmadan hemen önce Bonhoeffer üzerine aldığım iki kitaba bakmak için niyetlenmiştim. Konuşmada ona referans vermeniz benim için çok ilginç bir tevafuk oldu. Ahlak ve ahmaklık üzerine kurduğunuz bu ilişki için çok teşekkürler.