A już dziś naszą rozmowę można obejrzeć i odsłuchać w serwisach YouTube i Spotify. Zachęcam.

YouTube: www.youtube.com/watch?v=IS_a....

Spotify: open.spotify.com/episode/7hbp....

To oczywiście oryginalny tytuł serii wydawanej w Polsce przez Timof Comics jako "Donżon". A jest oryginalny, ponieważ w prezentacji, z której korzystałem, zawierałem kadry z wydań oryginalnych.

U góry: Arnold Böcklin, "Wyspa umarłych" ("Die Toteninsel"), wersja piąta, 1886.

Na dole: "Blood: A Tale", nr 4, 1987, scen. J. M. DeMatteis, mal. Kent Williams.

Za zwrócenie mojej uwagi na ten kadr dziękuję Ireneuszowi Pietryce (który sam komiks bardzo chwali).

P.S. Ta modyfikacja loga ewidentnie zapada w pamięć – pod wczorajszym wpisem na moim facebookowym profilu wspominały o niej trzy osoby.

W filmie z 1959 roku Columbia ucieka przed myszą. Minęło sześćdziesiąt lat, Columbia się wyemancypowała, nabrała sprawczości i umiejętności posługiwania się pochodnią w spuszczaniu wpierniczu. Niestraszne są więc już jej nie tylko myszy, ale i zombie.

Jest wysoce prawdopodobne, że już nigdy więcej w ramach cyklu nie pojawią się tu jedno po drugim loga, które będą się tak dobrze komponować.

Wczoraj pokazałem logo Columbii w filmie "Mysz, która ryknęła" ("The Mouse That Roared", 1959, Jack Arnold). Dziś mam Columbię w filmie "Zombieland: Kulki w łeb" ("Zombieland: Double Tap", 2019, Ruben Fleischer).

Mam już przygotowane czternaście plików wideo (jeszcze bez towarzyszących im tekstów), do tego odnotowane kilkanaście innych rzeczy, więc materiału nie zabraknie.

No i mam też pytanie do Was. Macie jakieś ulubione przykłady tego typu zabiegów? Ciekawe, ile się nam pokryje.

Na początek Columbia Pictures i coś, co jest samowyjaśniające się. Mianowicie – logo, które pojawia się na początku filmu "Mysz, która ryknęła" ("The Mouse That Roared", 1959, Jack Arnold).

Nie wiem, czy Tarantino faktycznie inspirował się tym komiksem, ale podobieństwo jest uderzające.

Tam postać mówi" Dig the square" i rysuje w powietrzu prostokąt, który również zostaje przedstawiony w formie wykropkowanej.

Podobny zabieg niemal równe pięćdziesiąt lat wcześniej zastosowali twórcy historii na podstawie baśni o królewnie śnieżce z cyklu "Grim Fairy Tale!", opublikowanej w 39. numerze "Tales from the Crypt" datowanym na przełom 1953 i 1954 roku.

A właściwie nie nie do końca mówi, bo z jej ust padają tylko słowa "Nie bądź...", po czym rysuje w powietrzu palcami prostokąt, który w formie kropkowanej stopniowo pojawia się na ekranie.

Być może znacie tę scenę z "Pulp Fiction", w której Mia, siedząc z Vincentem w samochodzie, mówi mu, żeby nie był sztywniakiem (square).

W sumie jest też Spotify: open.spotify.com/show/5C38v2F....