อือ เหมือนไททัน ไอสราด

ถึงไม่รู้ว่าชาติไหนจะเที่ยวอิประเทศนี้ครบอ่ะนะ 555555

แต่พอกลับมาแล้วเหมือนมันมีแรงฮึดว่าต้องหาเงินให้ได้มากกว่านี้เพื่อที่จะเอามาถมความฝันของเด็กคนนั้น

แต่ขนาดแค่อยู่ในเมืองจำลองแบบเหิงเตี้ยนยังน้ำตาคลอ ถ้าไปหลุมฟ้าสามสะพานสวรรค์คงร้องไห้จนตายจริง ๆ 55555555

พอได้ไปมาช่วงต้นเดือนพ.ย. แล้วมัน fulfill ความฝันตอนเด็กมาก ๆ มีหลายจังหวะที่เดิน ๆ อยู่แล้วก็จะร้องไห้ขึ้นมา เพราะคิดว่า เชี่ย เราอยู่ในซีนที่เราอยากเห็นมาตลอด

ตอนอยู่เหิงเตี้ยนก็เกือบร้องหลายรอบ จังหวะเห็นทะเลสาป ท้องฟ้า ภูเขา สถาปัตยกรรม มันตื้นตันในใจ

ถึงจะไม่ 100% เพราะยังมีอีกหลายที่ที่อยากไป แต่พอมันเอื้อมถึงครั้งนึงแล้วก็เลยรู้สึกว่าความฝันที่จะไปให้ครบมันไม่ได้ไกล