Δε βρέθηκε ένας να γράψει "γιος γνωστού ντράμερ", να καταλάβουμε όλοι αμέσως.

Δεν θυμάμαι καθόλου που το είχα διαβάσει (κάπου στα ίντερνετς), για τον Οδυσσέα που προσπαθεί να αποφύγει την επιστράτευση για Τροία σπέρνοντας αλάτι στο χωράφι του, σαν αντίλαλο εποχής που δεν θεωρείται (αρκετά;) παράλογο να εργάζεται κοτζάμ βασιλιάς.

Κανονικοποίση στα μουλωχτά μεν σε επίσημο χώρο δε, είναι λιγό αλλοπρόσαλλο. Όχι πως δεν γίνεται, αλλά αν τελικά συνέβαινε θα λειτουργούσε αντίστροφα από το σκοπό.

Υπάρχει κάπου η είδηση ότι πρόκειται να μιλήσει στο επιμελητήριο; Εννοώ από τον ίδιο ή τους διοργανωτές.

Ή ξερωγώ στο "κάνεις" αστόχησε το δάχτυλο στο χι.

Αν ήμουνα ο Πρετεντέρης θα έγραφα ότι διακόσια χρόνια μετά θα ξαναδούμε Τσάρο να μπαίνει καβαλάρης στο Παρίσι, και έληγε (;) εκεί το θέμα.

Θα μπορούσε και να μην είναι βουλευτής, όπως δεν ήταν ο Κασσελάκης.

Ή δεν ήταν η Παπαρήγα όταν εκλέχτηκε γραμματέας.

Δεκέμβριος 1993

(όσο πιο μεγάλη η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη η πίκρα του χωρισμού)

Ναι, το είδα. Αλλά θα μπορούσε να έχει πει και η Μάξγουελ. Το άλλο για τον αναδυόμενο αντιαμερικανισμό είναι πιο διαφωτιστικό για τις αντιφάσεις της εποχής.

Πολύ ενδιαφέρον, αλλά ποιος φωστήρας διάλεξε αυτόν τον τίτλο;

Αναρχικοί και κουκουλοφόροι, Οκτώβριος 1984

Μασκοφόροι κάνουν; x.com/manchurian/s...