ใครซักคนคงหันไปมองด้วยสัญชาตญาณ จนพบกับครูสาวที่สภาพ อาจจะเยิ้นเล็กน้อย(ไม่น้อย!!!!)

เธอยืนหอบซักพัก ก่อนจะจัดผมให้ปกติที่สุด ปัดฝุ่นตามหัวและเขาที่รอยถลอก แล้วเดินไปยังโต๊ะที่พวกคุณอยู่ด้วยสภาพปกติที่สุด!! เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!

"สวัสดีค่า ขอโทษที่มาสายนะคะ"
เธอโค้งให้เล็กน้อย ก่อนจะมองหาที่ว่างซักที่

@kanbeumn.bsky.social

เสียงน้ำแข็งกระทบแก้วใส ฟองอากาศค่อยฟู่ขึ้นมาเรื่อยๆ ขณะรินเครื่องดื่ม บทสนทนาและเสียงหัวเราะครึกครื้น

ณ ร้านอิซายะ บุคคลกรและคณะอาจารย์ส่วนใหญ่อาจจะกำลังเริ่มสันสรรค์ที่มุมๆหนึ่งของร้าน

ทว่ายังมีอีกหนึ่งคน ที่ยังมาไม่ถึงร้าน...เงาของใครบางคนเริ่มปรากฏตรงประตูทางเข้าร้าน

(อะไรคะคุณคันเบะ /ท้าวเอง ห้องปีสามอยู่ทางโน้นค่ะ!? (　｀□´))

(จารขอโทษลูกกก จารเบอร์แล้วว เมื่อกี้เลยยย)

(งั้นห้ามมาสายนะคะ(^^;)

(เนียนนน เนียนสิคะะะะ เชื่อจารสิ)

(ทรุด ฮือออออออออ)

( เอ...แปลกจังเลยนะครับ จำได้ว่าวันนี้เป็นหน้าที่ของผมนี่นา )

(เป็นแผนของเหล่าเซนเซย์ล้วนๆ..!)

(5555555555 ปั่นสุด)

(คากายากิซัง ช เชื่อฉัน อ่า คือ มันอาจจะช้าแค่นิดหน่อยๆก็ได้นะคะ อาจจะไม่ได้เป็นหลายวัน /เลิกลั้ก)