"ทานที่นี่ละกันครับ"

วันนี้ไม่ได้มีนัดประชุมอะไรตอนเช้า ถ้ากลับไปช้าหน่อยก็ไม่เป็นไร บรรยากาศร้านนี้ดูดี น่านั่ง

มิยูคิมองที่มือของอีกคนสลับกับของตัวเอง น่าจะไหวอยู่มั้ง ดีนะที่วันนี้เขาใส่แขนยาว

"ผมว่าสีผิวเราไม่ต่างกันมาก มาลองกับแขนผมแทนมั้ยล่ะครับ?" เขาปลดกระดุมตรงชายแขนเสื้อแล้วพับขึ้น เปิดข้อมือ ยื่นให้พิจารณา

นานๆทีแวะมาซื้อกาแฟดื่มตอนเช้าแทนชงเองที่บ้านก็ทำให้มีกำลังใจทำงานดีนะ โดยเฉพาะหลังออกกำลังกาย

มิยูคิเหลือบมองการตกแต่งในร้าน ก่อนจะเดินมาสั่งที่เคาน์เตอร์

"มอคค่าหนึ่งครับ"

ก็อยากจะดื่มกาแฟดำให้เป็นอ่ะนะ แต่ลิ้นทนขมไม่ได้สักที ต้องมีช็อคโกแลตช่วยนิดนึง

"เอ่อ..."

เอาจริงก็ตกใจไม่น้อยที่อยู่ดีๆโดนลากเข้าร้านเครื่องสำอาง แถมยังเป็นเด็กผู้หญิงอีกด้วย พนักงานจะไม่เรียกตำรวจมาจับเขาใช่มั้ยเนี่ย

"ได้ลอง เอาปาดเทียบกับสีผิวดูรึยังครับ?"

ดึงความรู้จากตอนที่เคยโดนพี่สาวลากไปช้อปด้วยกัน นั่นเป็นวิธีทดสอบที่สาวๆชอบใช้กันใช่ม้า?

คนที่ยืนต่อคิวอยู่ข้างหลัง พอเห็นข้างหน้าชะงักหยุดแล้วท่าทีลุกลี้ลุกลน ก็ชะเง้อมองว่าเกิดอะไรขึ้น

"โอเครึเปล่าครับ?" เขาเอ่ยถาม จับๆค้นๆกระเป๋างี้ ลืมพกเงินมาด้วยงั้นเหรอ?