A na koniec podzielę się cytatem, który niczego nie spojleruje, a który z miejsca mnie urzekł:

„Słońce pięknie zachodziło nad jeziorem, odbijało się w jego tafli. Coś się tam darło w oddali, prawdopodobnie żurawie.”

Bywajcie i powodzenia w księgarniach, czytelnicy! 6/6

I że nawet odmłodzony, mniej doświadczony i zdecydowanie mniej sceptyczny Geralt, to nadal t e n Geralt. Wiedźmin, dla którego w pierwszej kolejności sięgnęłam po książkę. 5/6

Po lekturze czuję, jakbym sama była na rozdrożu. Nie wiem, naprawdę nie wiem, czy ta książka jest „dobra”. Mam za to pewność, że spędziłam z nią świetny wieczór i bardzo się cieszę, że mogłam wrócić do tego świata. 4/6

Akcja może trochę pobieżna, trochę pośpieszna i zbudowana z tych samych puzzli, które już widzieliśmy, tylko nieco odświeżonych. Z bardzo podobnym przesłaniem do poprzednich części. Ale czy nie tego oczekiwaliśmy po wiedźminie? Czy te myśli nie są wciąż aktualne? 3/6

Moim zdaniem w tej historii, podobnie jak przy „Sezonie burz”, czuć, że została dopisana do reszty, że uzupełniono puste miejsca, które z początku nie miały być zapełnione. To jednak nie znaczy, że nie zrobiono tego wdzięcznie. Zostałam przekonana, uwierzyłam w tę część wiedźmińskiego uniwersum. 2/6

This question is too hard! 💚

A planujesz sięgnąć po „Rozdroże” czy w ogóle sprawdzić sagę? Bo jeśli jeszcze nie czytałaś Wiedźmina, to bardzo, bardzo, bardzo polecam zacząć od „Ostatniego życzenia”. :)

A u mnie najbliższy Mac w remoncie. ;_;

Miała bardzo sprawnie dobrane proporcje akcji, intrygi i lekkiego języka, więc mimo zmęczenia i przegrzania od gorączki mózg wszystko przyswajał, a jednocześnie się nie nudził. :D

A, czytałam, ta książka podratowała mnie podczas chorowania. :D

Też już się rozglądałam za preorderem. :D