Ook top: bij chilli

Met een plak kaas is lekker, of iets van worst ofzo. Eigenlijk is vrijwel alles erop lekker. Soms gewoon een kale tussendoor is ook top als je even trek hebt

Die in die oranje verpakking? Daar gaat er ongeveer een per week doorheen bij mij. Met hummus of pindakaas meestal, is eigenlijk mijn enige snack (ben gestopt met chips enzo)

mag gewoon voor koffie ofzo

naar den haag komen?

So true, many people are saying this

Ursula K Le Guin published a series of essays critiquing 80s pop sci-fi that still stands today, for sci-fi as well as now games: fans of the medium are hostile to criticism and sophistication, because their slop is comfortable. They don’t want depth and complexity, only familiarity

Nou nee dat was niet per se het punt dat ik maakte, hoewel ik in sommige gevallen wel denk dat dat klopt

Iedereen die ik ken luistert Broeder Dieleman (als ze dat niet doen verbreek ik het contact)

de games cultuur in z'n geheel zo'n extreem nauw begrip heeft van wat een Belangrijke Videogame is. Er ligt te veel focus op zaken waarin games zich niet onderscheiden en er wordt te veel geëist serieus genomen te worden terwijl alles zo weinig serieus aanvoelt

Nee tuurlijk kan dat, in theorie is dat interactieve best interessant, maar ook dat doen we al lang voor videogames (zie tabletop gaming), dus dat is ook niet per se uniek. En het is natuurlijk ook niet zo dat developers moeten stoppen met narratieve games maken, maar het is vooral jammer hoe

In het kort: mensen willen constant games vergelijken met films of boeken, maar de beste narratieve game die ik ooit gespeeld heb kwam in de verste verte niet in de buurt van de beste film die ik ooit zag.

Natuurlijk moet je games kunnen maken over schokkende dingen, en het is verkeerd als payment processors of monopolische storefronts met onduidelijk beleid zo veel invloed hebben, maar het is weer erg "het telt pas als je het kunt verkopen".

De huidige discussie gaat over Horses, een game die vanwege de materie door een aantal winkels (Steam, Humble, Epic) geweigerd wordt. Hoop gedoe over hoe die materie minder schokkend is dan andere games of veel films, maar het onderstreept ook gewoon een groter probleem met games

Er zijn natuurlijk heel veel mensen die games maken gewoon omdat ze games willen maken, maar de cultuur as a whole accepteert dat niet. Die koppelt succes eigenlijk altijd aan economisch succes, en dat heeft weinig met kunst te maken

dan een film of boek dat kan. Als een game serieus wordt genomen is dat eigenlijk altijd vanwege het narratief, maar dat is niet waar games zich in onderscheiden dus boeiend?

De conclusie is dat videogames krampachtig als kunst gezien willen worden en serieus genomen willen worden, maar niet of nauwelijks in staat zijn om voorbij 'speelgoed voor kinderen' te komen. Games staan nooit echt los van het product, en de games die serieuzer worden genomen doen nooit iets beter

En rip films met een normale theatrical release

Mario games are just Miyamotoslop