端谷棲 菜奈/ Hayasei Nana| 16 | Y.2 C | ชมรม คหกรรม
🍀ปี2ห้องC เนียนรู้จักกันได้เลยนะคะ🍀
Co-role-เวิ่น
week day - 20.00-00.00
weekend - 24hrs 🆗
Doc: https://shorturl.asia/d9oAc
"อืม งั้นพวกเราก็น่าจะชอบท่องไปในสิ่งที่ยังไม่รู้เหมือนกันสินะคะ"
"ชอบดาราศาสตร์สินะคะ บนนั้นก็มีอะไรให้น่าสำรวจเยอะจริงๆนั่นแหละค่ะ"
"จะว่าไปก็มีหลายมุมที่ให้มนุษย์เราสำรวจอยู่เยอะเหมือนกันนะคะเนี่ย"
"อืม งั้นพวกเราก็น่าจะชอบท่องไปในสิ่งที่ยังไม่รู้เหมือนกันสินะคะ"
"ชอบดาราศาสตร์สินะคะ บนนั้นก็มีอะไรให้น่าสำรวจเยอะจริงๆนั่นแหละค่ะ"
"จะว่าไปก็มีหลายมุมที่ให้มนุษย์เราสำรวจอยู่เยอะเหมือนกันนะคะเนี่ย"
เธอหลุดขำให้คนตรงหน้า ที่อุตส่าห์ต่อมุกของเธอให้ด้วย
"โอ๊ะ งั้นขอเรียกว่ายูโตะซังด้วยแล้วกันนะคะ"
แม้ยูโตะจะพูดเป็นกันเองกับเธอแล้ว แต่เธอก็ทิ้งนิสัยตัวเองไม่ลง
"เราชอบดนตรีค่ะ ช่วงนี้กำลังฝึกแต่งเพลงอยู่ด้วย"
"สนุกดีเหมือนได้ท่องไปในความคิดของตัวเองอยู่บ่อยๆเลยค่ะ"
+
เธอหลุดขำให้คนตรงหน้า ที่อุตส่าห์ต่อมุกของเธอให้ด้วย
"โอ๊ะ งั้นขอเรียกว่ายูโตะซังด้วยแล้วกันนะคะ"
แม้ยูโตะจะพูดเป็นกันเองกับเธอแล้ว แต่เธอก็ทิ้งนิสัยตัวเองไม่ลง
"เราชอบดนตรีค่ะ ช่วงนี้กำลังฝึกแต่งเพลงอยู่ด้วย"
"สนุกดีเหมือนได้ท่องไปในความคิดของตัวเองอยู่บ่อยๆเลยค่ะ"
+
" ว่ากันว่าแต่ละปีจะมีขยะพลาสติกถึง 12 ล้านตันถูกทิ้งสู่ทะเลทำให้สิ่งมีชีวิตทั้งโลกต้องเผชิญหน้ากับวิกฤตครั้งใหญ่ "
" ดังนั้นพวกเรามาช่วยกันเก็บขยะกันเถอะ! "
🫧กติกา — แยกขยะจำนวน 10 ชิ้นภายใน 30 วินาทีให้ถูกต้องก็รับรางวัลจากทางชมรมของเราได้เลย〜!
Link > th.shindanmaker.com/1255279
" ว่ากันว่าแต่ละปีจะมีขยะพลาสติกถึง 12 ล้านตันถูกทิ้งสู่ทะเลทำให้สิ่งมีชีวิตทั้งโลกต้องเผชิญหน้ากับวิกฤตครั้งใหญ่ "
" ดังนั้นพวกเรามาช่วยกันเก็บขยะกันเถอะ! "
🫧กติกา — แยกขยะจำนวน 10 ชิ้นภายใน 30 วินาทีให้ถูกต้องก็รับรางวัลจากทางชมรมของเราได้เลย〜!
Link > th.shindanmaker.com/1255279
"งั้นเราไปก่อนนะคะ พอดีโดนที่ชมรมตามแล้ว"
นานะยิ้มให้ซุบารุ พร้อมโบกมือให้
"ไว้เจอกันนะคะ"
ถึงจะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ก็เถอะ
"งั้นเราไปก่อนนะคะ พอดีโดนที่ชมรมตามแล้ว"
นานะยิ้มให้ซุบารุ พร้อมโบกมือให้
"ไว้เจอกันนะคะ"
ถึงจะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ก็เถอะ
นานะแกล้งทวนชื่ออีกคนเหมือนกัน แล้วก็ทำท่าเหมือนนึกคิดอะไรอยู่ ทั้งที่จริงๆแล้วเธอไม่เคยรู้จักซุบารุมาก่อนด้วยซ้ำ เพราะเขาดูนิ่งเสียเหลือเกิน
"โอ๊ะ! ว่าแต่เราอยู่ปีเดียวกันด้วย ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"
งืด!
นานะก้มดูมือถือของเธอเอง แล้วก้หันกลับมามองที่ซุบารุอีกครั้ง
"รอบหน้าถ้ากาแฟติดอีก"
"เตะตู้ให้ดังขึ้นนะคะ ออกแน่นอนค่ะ เราทำทุกตู้เลยค่ะ"
นานะแกล้งทวนชื่ออีกคนเหมือนกัน แล้วก็ทำท่าเหมือนนึกคิดอะไรอยู่ ทั้งที่จริงๆแล้วเธอไม่เคยรู้จักซุบารุมาก่อนด้วยซ้ำ เพราะเขาดูนิ่งเสียเหลือเกิน
"โอ๊ะ! ว่าแต่เราอยู่ปีเดียวกันด้วย ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"
งืด!
นานะก้มดูมือถือของเธอเอง แล้วก้หันกลับมามองที่ซุบารุอีกครั้ง
"รอบหน้าถ้ากาแฟติดอีก"
"เตะตู้ให้ดังขึ้นนะคะ ออกแน่นอนค่ะ เราทำทุกตู้เลยค่ะ"
“โห กินเข้มเหมือนกันนะคะเนี่ย”
และยิ้มแป้นให้อีกครั้ง
“เราฮายะเสะ นานะปี2ห้องCค่ะ”
“พอดีเราเห็นคุณยึกยักอยู่นาน กลัวไม่ได้สักที”
“ถึงจะบู่มบ่ามไปหน่อย แต่ก็ได้เครื่องดื่มมานะคะ”
“อ่ายินดีที่ได้รู้จักค่ะ แล้วคุณ..”
เธอถามกลับบ้าง
“โห กินเข้มเหมือนกันนะคะเนี่ย”
และยิ้มแป้นให้อีกครั้ง
“เราฮายะเสะ นานะปี2ห้องCค่ะ”
“พอดีเราเห็นคุณยึกยักอยู่นาน กลัวไม่ได้สักที”
“ถึงจะบู่มบ่ามไปหน่อย แต่ก็ได้เครื่องดื่มมานะคะ”
“อ่ายินดีที่ได้รู้จักค่ะ แล้วคุณ..”
เธอถามกลับบ้าง
เธอคุกเข่าลงไปกับพื้นแล้วใช้มือลอดเข้าช่องเครื่องดื่มดู
"โอ๊ะๆ เหมือนจะโดนกระป๋องแล้วนะคะ แต่สะกิดยังไงก็ไม่ออก"
"เหมือนมันหมุดอยู่ในเครื่องอยู่ดี"
ดูท่าตอนนี้ทั้งสองคนจะเหมือนโจรขโมยเครื่องดื่มกันไปมากกว่าเดิม เริ่มมีคนเดินผ่านมาบ้างแล้ว แต่นานะก็ไม่ย่อท้อ
กึก! กึ่ง!
ในที่สุด เครื่องดื่มก็หล่นลงมาสักที
"เย่! คุณหยิบได้เลยค่ะ ชัยชนะเป็นของคุณ"
+
เธอคุกเข่าลงไปกับพื้นแล้วใช้มือลอดเข้าช่องเครื่องดื่มดู
"โอ๊ะๆ เหมือนจะโดนกระป๋องแล้วนะคะ แต่สะกิดยังไงก็ไม่ออก"
"เหมือนมันหมุดอยู่ในเครื่องอยู่ดี"
ดูท่าตอนนี้ทั้งสองคนจะเหมือนโจรขโมยเครื่องดื่มกันไปมากกว่าเดิม เริ่มมีคนเดินผ่านมาบ้างแล้ว แต่นานะก็ไม่ย่อท้อ
กึก! กึ่ง!
ในที่สุด เครื่องดื่มก็หล่นลงมาสักที
"เย่! คุณหยิบได้เลยค่ะ ชัยชนะเป็นของคุณ"
+
"โอ๊ะ! ถ้าอย่างงั้นลาก่อนนะคะ ลูกพี่ฮิคาริ"
"ไว้เจอกันอีกนะคะ"
นานะโค้งให้อีกคน ระหว่างที่ดูหลังไหวๆของเขาจากไปเรื่อยๆ สงสัยคงจะรีบมากๆจริงๆ แต่อย่างน้อยก็ได้รู้จักคนใหม่ๆล่ะนะ แถมได้เค้กกลับไปเป็นของหวานหลังอาหารอีก วันนี้ช่างโชคดีเสียจริง
"โอ๊ะ! ถ้าอย่างงั้นลาก่อนนะคะ ลูกพี่ฮิคาริ"
"ไว้เจอกันอีกนะคะ"
นานะโค้งให้อีกคน ระหว่างที่ดูหลังไหวๆของเขาจากไปเรื่อยๆ สงสัยคงจะรีบมากๆจริงๆ แต่อย่างน้อยก็ได้รู้จักคนใหม่ๆล่ะนะ แถมได้เค้กกลับไปเป็นของหวานหลังอาหารอีก วันนี้ช่างโชคดีเสียจริง