Un país para escucharlo, la Hora Musa y los conciertos de radio 3. Igual algo más en algún programa de desconexión autonómica. Y paramos de contar.

Además, me resulta muy triste que, a día de hoy, el mejor Cachitos de dentro de 20 años solo sería posible con extractos de Los conciertos de Radio 3 y... Luar.

Lo siento, pero el chiste me cansó hace ya demasiadas temporadas; abrió la puerta al Viaje al centro de la tele de Santiago Segura; y ahora comparto la crítica razonada de Diego Manrique (bromas dudosas, no da contexto, comete muchos errores que se evitarían con mejor trabajo de documentación...).

Nunca esquecerei o café para todos cando fóra a pelexa por Comunicación Audiovisual: ao final, unha para cada universidade; incluída unha para a Facultade de Socioloxía da Coruña. Ten saídas!

En estados de whatsapp algúns o intentan mover.

A Guarda. 10.000 habitantes e non vai Gadis! Abríu un durante un par de anos no centro e pechou.

Pero se sempre existiron os arquitectos neuras, os avogados neuras... Só comprimen a locución.

Algunha subiron de prezo coa desculpa de que o moble era tuneado pero a típica máquina coa consola dentro achantada (o caso do Golf, World Heroes 2...) quedou en 25. Mortal Kombat, 25 pesetas. Conste que eu era case máis de pinballs.

Na guarda mantiveron as partidas a 25 pesetas ata o devalo das salas.

Con todo o trampas e troleiro que era, Suárez fíxoo moi ben. Non somos conscientes de todas as presións que tiña. E non son nada fanboy da Transición, pero o seu traballo foi tremendo. Outra cousa é que persoalmente preferiría outro réxime.

Que podcast? Eu as voltas cos documentos rne

Segue a súa Fundación manga por ombro? Menudo país, con dúas fundacións Torrente Ballester; e na que Fraga perde tras morto a partida con, que sei eu, Bautista Álvarez.

E Pulp.

A bote pronto, minusvalora o jevi (sen ser eu jevi, claro); se metes ao rap porque non metes aos grupos souleiros e vogais negros (Reach ouuuut!); e dentro do canon faltan The Jam e Siniestro, claro

Gif de "poco me parece"

Porque corren novos tempos....

Sin renunciar al rigor histórico. Claro.