"ผมจะทำให้คุณเป็นนักมายากลที่เก่งกาจที่สุด"

"นายทุนเหมืองอย่างคุณจะไปรู้อะไร"

"ผมรู้อยู่เพียงอย่างเดียว, บนเวทีคุณงดงามยิ่งอะไร"

สามสิ่งที่โรเบิร์ต แองเจียร์ต้องการ นั้นเรียบง่าย, ซื่อตรง

คือหนึ่ง เสียงปรบมือ
เขาได้มันมาแล้ว
โน้มรับ, ค้อมตัว
นั่นคือของเขาอย่างแน่นอน

สอง ชื่อเสียง
นักมายากลผู้เก่งกาจของเกาะบริเตน
ต้องเป็นเขาอย่างแน่นอน

แต่อย่างที่สาม,
สาม.
กายเนื้อใกล้เพียงเอื้อม
ห่างไกลถึงโพ้นทะเล
ลมหายใจเป่ารดบนปอยผม
ดั่งลมเหนือในเมืองร้อน

คืออัลเฟรด บอร์เดน,
และไม่มีวันเป็นของเขาอย่างแน่นอน

ผมยังจำครั้งแรก ที่คว้าสายตาของคุณมาไว้กับผมได้
ผมคิด ในความรู้สึกที่ตีตื้นขึ้นมา
จนถึงอกนี้,
คุณจะรู้สึกเหมือนกันไหม

ในโมงยามเทียบเท่านิรันดร์
คุณเคยคว้ามือของผมไว้
ความอมตะของเราเกือบกลายเป็นเรื่องตลกอันแสนงี่เง่า, ในละครฉากหนึ่งของพระเจ้า คุณทำให้ผมรู้, ชีวิตนี้นั้นแสนไร้ความหมาย คุณเองก็รู้ ผมเห็นตัวตนอันสั่นไหวซ่อนลึก

แต่ในประกายเล็กจ้อยนั่น, ผมเห็นว่าคุณเองก็รู้สึก
เหมือนผม.

Apocalypse AU

"ตั้งใจยิงแล้ว อย่าลังเล"

คุณเคยสอน
กลับลั่นไกไม่ได้

"ถ้าฉันติดเชื้อ แกต้องฆ่าฉัน"

คุณเคยสัญญา
กลับไม่ทำเสียเอง

รอยกัดเหวอะกลางแขน ลามไหม้เหมือนไฟเผา
ไม่ถึงวัน ผมคงเป็นศพกินคน,
กัดกินคุณ.

ผมรู้เจตนา ผมรู้ว่าคุณไม่ฆ่าผม ไม่มีแม้คำครึ่ง แต่คุณเปิดเปลือยสิ้น
ดวงตาของคุณสะท้อนอยู่เพียงผม

เพราะให้ฆ่าคุณ ผมคงทำไม่ได้
เหตุผลคงคล้ายกัน

คือผมรักคุณ

"ผมชอบคุณ" พูดออกไปแล้ว—พยางค์สั้นสามคำแต่กลับมีแต่ความรู้สึกเกือบทั้งชีวิตกักอยู่ในลมหายใจ ทั้งที่เปล่งออกมาจากปอด เลื่อนลงมาสู่คอ แต่กลับรู้สึกเหมือนคว้านออกมาหมดหัวใจ "ผมชอบคุน" ไม่, คำนี้คงไม่ได้เป็นแค่คำว่าชอบ แต่ปากนี้ที่กระดากอายเกินกว่าจะล้ำเส้นมากไป จนไม่อาจหวนกลับมาได้อีกแล้ว "ผม. ชอบ. คุณ." ราวกับทั้งชีวิตนี้นั้นจะไม่พูดคำนี้ออกมาอีกแล้ว สิทธิ์ของคำว่าชอบจะอยู่แค่ที่เดียว—แค่คุณ

#พูลเวอรีน
เชลยศึกฆ่าทหารมือดีไปจนสิ้นทั้งกองร้อย ทั่วทุ่งแดงฉานอาบวิญญาณ, เขาเป็นเพียงไม่กี่คนที่เหลือรอด

กระทั่งนายของเขาสั่งให้ตามหา
เก็บเสี้ยนหนามที่อาจกลับมารังควาน—ให้ฆ่าโลแกน.

โอ. ท่านร้อยโท
ให้ฆ่ายอดดวงใจของกระผม
ผมยอมตกตายเสียดีกว่า

#cherik
ร้อยโทผู้เห็นคนเป็นแค่หมากบนกระดาน เพียงลิ่วล้อในสมรภูมิสนองความปรารถนาอันแสนบิดเบี้ยว กำลังเชยคาง, จ้องเข้าไปในดวงตาที่เริ่มจางแสง —ชาร์ลส์ เด็กเมื่อวานซืนผู้ถูกเรียกว่า ปาฎิหารย์ แม้สูญสิ้นความเป็นคน ทว่ายังไม่ทิ้งความหวัง คือทหารเกณฑ์ที่สูญหายไป.

รอยบากที่ข้างแก้มคงเทียบได้, ว่าคือเหรียญทองแห่งเกาะบริทเทน ท่านร้อยโทจึงเอ่ย

“ทหารที่ไม่ตาย? ไร้ยางอายสิ้นดี”

ผมไม่สนว่ามันจะเจ็บ
ผมอยากให้มันสมบูรณ์แบบ
ทั้งร่างกาย, จวบจนวิญญาณ

เพราะผมอยากให้คุณสนใจ
ตอนที่ผมไม่ได้อยู่ใกล้
แม่งวิเศษไปเลยใช่ปะ,
ผมโคตรอยากเป็นคนพิเศษเลย.

เมื่อครู่, คุณอยู่.
ผมไม่อาจมองตาคุณได้เลย

เพราะคุณสวยดั่งเทวา
ผิวงดงามจนหลั่งน้ำตา
คุณลอยล่องปานปีกปักษา
ในโลกงามที่ผมไม่อาจไขว่คว้า

ผมหวังจะเป็นคนพิเศษได้บ้าง
เพราะคุณแม่ง,
โคตรงดงาม., #เวดวูฟ

#เวดวูฟ

"ปืนเขาให้เล็งที่หัว ไม่ใช่ที่ท้อง"

"ผมไม่อยากมองตาเหยื่อ"

"ไม่อยากสงสาร?"

"เปล่า, เพราะตาคุณสวย ผมกลัวจะตกหลุมรัก"

"คุณลงกาไม่อยากเปลี่ยนแว่นบ้างหรอ" เด็กคนนั้นถาม น้ำเสียงสอดรู้ ลงกาหันตอบ "พี่ไม่อยากเปลี่ยน ก็ใช้มาตั้งนานแล้ว เราอยากให้พี่เปลี่ยนหรอ?" "ฮืม ไม่ต้องหรอกครับ แค่นี้ก็น่ารักแล้ว" พูดเสร็จคนเด็กกว่าจึงเข้ามาเกลี่ยใบหน้านุ่ม แล้วจูบกลางหน้าผาก, ลงมาปลายจมูก, จรดอยู่เหนือริมฝีปาก—

แล้วจะสนใจแว่นกันทำไม
ในเมื่อสุดท้ายแล้ว
ไม่ว่าจะแว่น,
หรือนาฬิกา.
เขาก็ถูกจับถอดหมดอยู่ดี.
#เวดวูฟ

"โมโหอะไรอย่าเอาไปลงกับเครื่องดนตรี"

"..."

"เข้าใจแล้วก็ตอบ"

"ที่พูดมาเนี่ย เพราะเป็นห่วงผม หรือเพราะนึกถึงคนเก่า?"

"..."

"มือกลองคนเก่าเคยฟาดไม้แตกไปสิบๆ อัน ทำกลองพังไปตั้งกี่ตัว พี่ก็ไม่ว่าอะไรเขาเลย แล้วทีผมต่อยสแนร์พังไปตัวเดียว แล้วพี่จะมาสนใจอะไรผมอะ? กลองก็เงินผมปะ?"

"..."
"แค่นี้มึงเจ็บมากพออยู่แล้ว"

"?"

"กูไม่อยากให้มึงเจ็บมากไปกว่านี้อีก"

#เวดวูฟ

i remember when
i first noticed
that you liked me back

หมาตุวนี้ค่ะ (เพิ่งสังเกตว่าตัวเองแทนเวดเป็นหมาทุกประโยคเลย 5555555555)

"แล้วพี่งอนอะไร"

"..."

"ผมไม่ง้อนะ"

"บอกจะพามาดื่ม แต่ตัวเองเอาแต่กินอยู่นั่น"

"อยากให้ผมคุยด้วยหรอ"

"... ยุ่ง"

"เอ้า"

เขาหล่ออันตรายมากจริงๆ

ฮาวเล็ตต์เป็นฝ่ายมองก่อน
เห็นเพียงปลายตา
แต่ไม่รับรู้ว่าคือใคร
เขาคิด, หมดแก้วนี้คงเมามาย
เกินกว่าจะกลับบ้านโดยลำพัง

,

วิลสันนั้นมองทีหลัง
เพียงเสี้ยวลมหายใจ
แต่รับรู้ได้ทันทีว่าคือใคร
เขาเห็น, มีเพียงแต่ความงดงาม
จนอยากพากลับบ้านไปด้วยกัน

#พูลเวอรีน

when the sun kissed him gently, he became the 𝙨𝙪𝙢𝙢𝙚𝙧 of mine.

อยากรู้ว่าใส่รูปคู่แล้วจะเป็นยังไง

สวัสดีค่ะ เก้านะคะ

เป็นสายเขียนฟิค+เวิ่นบ้าง ตอนนี้กำลังอยู่กับพูลเวอรีนค่ะ!

ขออนุญาตฝากฟิคเรื่องนี้ (กับแอคนี้) เอาไว้ด้วยนะคะ 🥺