Yıllardır ilerleyen, içinde büyüdüğümüz bu dönüşümün sonuçları, artık ana akım tartışma konusu haline geliyor: z kusagi, ergenlik, redpillciler, inceller.. konuyu steril bir feminizm ya da neoliberal düzenin beşeri bilimlerinin önerdiği şekilde ele alabilir, ya da farklı bir yol izleyebiliriz.

Bazı şeyleri hatırlamak istemiyoruz. Bu sadece kişisel değil. Toplumsal bir refleks olarak çok daha belirgin. Son haftalarda yaşananlar, görüntülerin değil duyguların silinmesine yönelik.

(Resim: Gerhard richter- September)

"Dün akşam kalabalıktık. Ama herkes yalnızdı.”
Bu cümle bir gözlem değil, kolektif bir duygunun ifadesi.
Son günlerde sokakta, adliyelerde, hatta eylemde bekleyişte aynı şey hissediliyor: birlikteyiz, ama dağınık. Tepki var ama temsil yok.
Ve belki bu yorgunluk hasta ediyor bizi.
#hakhukukadalet

Gitmeden sahili pedallıyorum yine. En çok buna alıştığıma mutluyum. Güzel günler

Güno. vapurla eve donmelerimi özleyeceğim. Belediyeye tost yiyerek yaptığım katkıyı da özleyeceğim.

Bu kitabı okuyan var mı aramızda? Yoksa ben okuyup kalanınıza anlatırım;)

Herkese günaydın. Işi olmayan okusun. Zafer bayramımız kutlu olsun. (Karlsbad'da geçen günlerim, M.K. Atatürk)

Hakkınızda hayırlısı

Mahallecilik. Daha güzelini görmedim.

O zaman menü vereyim siz seçin efendim:)

Sefalet.

Seviyorum yaşadığım yeri.