Denk aan het gedicht Textielstad door Willem Wilmink:

Het is het eindpunt van de trein,
bijna geen mens hoeft er te zijn,
bijna geen hond gaat zover mee:
Enschede.

Dank voor de bevestiging! Ik twijfelde erover of meer zonen waren, koos voor de ruime omschrijving omdat ik het zo laat niet meer op wilde zoeken.

Daar ligt ook een zoon van @jwvgoethe.bsky.social begraven.

Geen mij. Wat ons werd ontnomen.

Altijd gedoe in Woerden. Volgens Kees Stip:
Op een woerd
‘Den Haag’, zo sprak een woerd, ‘is blijkbaar
per trein uit Utrecht onbereikbaar.
Want telkens als ik het probeer
begint een goudgebiesde heer
zijn longen vol met lucht te happen
en roept dan: ‘Woerden overstappen!’