178/79 | ญี่ปุ่น-ฟินแลนด์
ร้านตัดผมย่านการค้า | #UMN_Commu
"ชีวิตวัยรุ่นที่ญี่ปุ่นเนี่ยน่าสนุกดีจังเนอะ"
/ไม่มีใบโคครับ ถ้าต้องการโคเข้ามาบีบคอได้เลย
Doc: https://docs.google.com/document/d/19ZVeCC_RUBXhFgBZlecYB34MwkPccZMYlm7oyBErcyk/edit?usp=drivesdk
เกาะหัวทตคุงมองคู่หูผมขาวตรงนั้น
W @totsuya-umn.bsky.social
เกาะหัวทตคุงมองคู่หูผมขาวตรงนั้น
W @totsuya-umn.bsky.social
เขาป้องปากหัวเราะออกมาอย่างชอบใจก่อนจะโบกมือบ๊ายบายเพื่อนต่างห้องที่ยังไม่รู้ชื่อหยอยๆ
'ไว้ เจอ กัน นะ' เจ้าหนุ่มขยับปากก่อนจะเดินแยกไปหากลุ่มเพื่อนตัวเอง
เขาป้องปากหัวเราะออกมาอย่างชอบใจก่อนจะโบกมือบ๊ายบายเพื่อนต่างห้องที่ยังไม่รู้ชื่อหยอยๆ
'ไว้ เจอ กัน นะ' เจ้าหนุ่มขยับปากก่อนจะเดินแยกไปหากลุ่มเพื่อนตัวเอง
แค่หางตาเหลือบมองไม่นานก็หันควับไปทางคุณ เจ้าหนุ่มยิ้มกว้างขณะที่ชี้นิ้วไปยังบริเวณคอตนเอง
ที่เดียวกันเลย~☆
แค่หางตาเหลือบมองไม่นานก็หันควับไปทางคุณ เจ้าหนุ่มยิ้มกว้างขณะที่ชี้นิ้วไปยังบริเวณคอตนเอง
ที่เดียวกันเลย~☆
ทันทีที่คำตอบของเขาได้รับการเฉลยก็ยกยิ้มกว้าง เกือบหลุดหัวเราะออกมาตอนที่อีกฝ่ายให้คะแนนกลับมา
อดไม่ได้เลยที่จะชูมือขึ้นเล็กน้อยเพื่อแสดงออกถึงความดีใจแบบเด็กๆ
"ยัตต้า ได้คะแนนด้วย ฮ่าๆๆ"
ทันทีที่คำตอบของเขาได้รับการเฉลยก็ยกยิ้มกว้าง เกือบหลุดหัวเราะออกมาตอนที่อีกฝ่ายให้คะแนนกลับมา
อดไม่ได้เลยที่จะชูมือขึ้นเล็กน้อยเพื่อแสดงออกถึงความดีใจแบบเด็กๆ
"ยัตต้า ได้คะแนนด้วย ฮ่าๆๆ"
ไม่ใช่เรื่องน่าขำสักหน่อย แต่เพราะเห็นว่ารอยยิ้มช่างงดงามจึงได้แต่จ้องมองปังเมล่อนต่อไปเงียบๆ
"อะ!"
ซองคุกกี้กระทบกระหัวฟูๆของเขาก่อนจะไหลมานอนแหมะบนฝ่ามือ เจ้าหนุ่มเงยมองตัวการด้วยความไม่เข้าใจ
"ฮื๊อออออ พี่ใจดีจัง ขอบคุณนะค้าบบ"
แล้วก็แกะกิน ง่ำๆๆ
"พี่ชื่ออะไรหรอครับ"
ไม่ใช่เรื่องน่าขำสักหน่อย แต่เพราะเห็นว่ารอยยิ้มช่างงดงามจึงได้แต่จ้องมองปังเมล่อนต่อไปเงียบๆ
"อะ!"
ซองคุกกี้กระทบกระหัวฟูๆของเขาก่อนจะไหลมานอนแหมะบนฝ่ามือ เจ้าหนุ่มเงยมองตัวการด้วยความไม่เข้าใจ
"ฮื๊อออออ พี่ใจดีจัง ขอบคุณนะค้าบบ"
แล้วก็แกะกิน ง่ำๆๆ
"พี่ชื่ออะไรหรอครับ"
เจ้าหนุ่มพูดออกไปไม่ได้เด็ดขาด ไม่ใช่เพราะเขินอาย แต่เพราะมีเยอะจนไม่สามารถยกที่หนึ่งให้ใครได้ต่างหาก
'ถ้าพูดออกไปต้องถูกมองว่าเป็นคนเจ้าชู้แหงๆ ผมยังไม่อยากทำให้ภาพลักษณ์ปีหนึ่งของผมแปดเปื้อนน้าา(T▽T)'
เจ้าหนุ่มพูดออกไปไม่ได้เด็ดขาด ไม่ใช่เพราะเขินอาย แต่เพราะมีเยอะจนไม่สามารถยกที่หนึ่งให้ใครได้ต่างหาก
'ถ้าพูดออกไปต้องถูกมองว่าเป็นคนเจ้าชู้แหงๆ ผมยังไม่อยากทำให้ภาพลักษณ์ปีหนึ่งของผมแปดเปื้อนน้าา(T▽T)'
"ถึงจะดูไม่ดีกับการเปรียบเทียบนี้ก็เถอะ แต่ถ้ามองในมุมที่จับต้องได้"
"ไก่กับไข่ก็คล้ายกับศิลปินท่านหนึ่งเลยนะครับ ผู้สร้างกับผลงานชิ้นโบว์แดงอะไรแบบนั้น"
หัวเราะแฮะๆ ถึงคำตอบจะไม่มีถูกผิดแต่ก็อดที่จะกังวลกับวิธีคิดของตัวเองไม่ได้
"คำตอบของผมคือไก่ครับ หากไม่มีผู้สร้าง ผลงานก็คงไม่ปรากฎ.. อะไรแบบนั้นน่ะครับ แฮะๆ"
"ถึงจะดูไม่ดีกับการเปรียบเทียบนี้ก็เถอะ แต่ถ้ามองในมุมที่จับต้องได้"
"ไก่กับไข่ก็คล้ายกับศิลปินท่านหนึ่งเลยนะครับ ผู้สร้างกับผลงานชิ้นโบว์แดงอะไรแบบนั้น"
หัวเราะแฮะๆ ถึงคำตอบจะไม่มีถูกผิดแต่ก็อดที่จะกังวลกับวิธีคิดของตัวเองไม่ได้
"คำตอบของผมคือไก่ครับ หากไม่มีผู้สร้าง ผลงานก็คงไม่ปรากฎ.. อะไรแบบนั้นน่ะครับ แฮะๆ"
แม้จะไม่พอใจเพราะพอคิดไปถึงรางวัลที่เอามาหลอกล่อก็ฮึบๆไว้ก่อน เขาเป็นเด็กดีเพราะงั้นจะไม่โวยวายให้โดนจ้องเหมือนตอนนั้นเด็ดขาด
"...อ่า.. อ่าาาา"
แต่อย่าหยิบยื่นช้อยออกมาแบบนี้สิ ไม่ว่าจะคำตอบไหนพี่ก็แสดงท่าทางเหมือนกันไปหมดเลย ไฮเดรนเยียร์เนี่ยมีชมพูจริงๆหรอ อ่าา
"ฮ ไฮเดรนหล๊าบ"( ´;゚;∀;゚;)
แม้จะไม่พอใจเพราะพอคิดไปถึงรางวัลที่เอามาหลอกล่อก็ฮึบๆไว้ก่อน เขาเป็นเด็กดีเพราะงั้นจะไม่โวยวายให้โดนจ้องเหมือนตอนนั้นเด็ดขาด
"...อ่า.. อ่าาาา"
แต่อย่าหยิบยื่นช้อยออกมาแบบนี้สิ ไม่ว่าจะคำตอบไหนพี่ก็แสดงท่าทางเหมือนกันไปหมดเลย ไฮเดรนเยียร์เนี่ยมีชมพูจริงๆหรอ อ่าา
"ฮ ไฮเดรนหล๊าบ"( ´;゚;∀;゚;)
ล แล้วทำไมถึงทำท่าเหมือนไม่มั่นใจแบบนั้นล้าาาาา
เห็นท่าทางที่เหมือนกำลังพยายามเชื่ออย่างสุดชีวิต(?)แล้วก็เหงื่อแตกพลั่กๆ แยกไม่ออกเลยว่าเหงื่อหรือน้ำตา
"อะ อึก อั่กอออองั่ก กึกกั่กงั่กอ่าาา" เขาจะเชื่อมั่น เขาจะเชื่อในความคิดแรกของตัวเอง จะไม่ยอมให้ใครมาทำให้—
"กุหลาบครับ" (T▽T)
ล แล้วทำไมถึงทำท่าเหมือนไม่มั่นใจแบบนั้นล้าาาาา
เห็นท่าทางที่เหมือนกำลังพยายามเชื่ออย่างสุดชีวิต(?)แล้วก็เหงื่อแตกพลั่กๆ แยกไม่ออกเลยว่าเหงื่อหรือน้ำตา
"อะ อึก อั่กอออองั่ก กึกกั่กงั่กอ่าาา" เขาจะเชื่อมั่น เขาจะเชื่อในความคิดแรกของตัวเอง จะไม่ยอมให้ใครมาทำให้—
"กุหลาบครับ" (T▽T)
"เอ..."
แต่เขาไม่เคยเห็นดอกที่มีสีชมพูแบบนี้มาก่อนนี่สิ ภาษาดอกไม้ก็ไม่ค่อยรู้ซะด้วย ถ้าสีชมพูก็น่าจะเป็นกุหลาบหรือเปล่านะ
"ไม่ค่อยมั่นใจเลยแฮะ.." ลูบหลังคอตัวเอง
"อืมมม.. เอาความคิดแรกแล้วกัน ขอตอบว่าไฮเดรนเยียร์สีชมพูครับ"(o≧▽゜)o
"เอ..."
แต่เขาไม่เคยเห็นดอกที่มีสีชมพูแบบนี้มาก่อนนี่สิ ภาษาดอกไม้ก็ไม่ค่อยรู้ซะด้วย ถ้าสีชมพูก็น่าจะเป็นกุหลาบหรือเปล่านะ
"ไม่ค่อยมั่นใจเลยแฮะ.." ลูบหลังคอตัวเอง
"อืมมม.. เอาความคิดแรกแล้วกัน ขอตอบว่าไฮเดรนเยียร์สีชมพูครับ"(o≧▽゜)o
นักล่าขนม : ~มาอวดมื้อเที่ยงกัน~
กลับมาตั้งกระทู้อีกแล้ว(*゚∀゚*) รอบนี้ไม่ได้มาอัพเดตชีวิตในรั้วโรงเรียนแต่อยากมาดูชีวิตกับมื้ออาหารของทุกคนต่างหาก(*σ>∀<)σ
ช่วงนี้คนส่วนใหญ่วุ่นอยู่กับการโปรโมตชมรมครับ ผมที่ว่างอยู่ก็เลยมานั่งกินข้าวสักที่ในโรงเรียนล่ะ(●´∀`●)∩ นี่คือข้าวกล่องของผมครับ แล้วมื้อเที่ยงนี้ทุกคนทานอะไรอย่างงั้นหรอ( ´・∀・`)? ขอดูหน่อยสิ(*σ>∀<)σ
นักล่าขนม : ~มาอวดมื้อเที่ยงกัน~
กลับมาตั้งกระทู้อีกแล้ว(*゚∀゚*) รอบนี้ไม่ได้มาอัพเดตชีวิตในรั้วโรงเรียนแต่อยากมาดูชีวิตกับมื้ออาหารของทุกคนต่างหาก(*σ>∀<)σ
ช่วงนี้คนส่วนใหญ่วุ่นอยู่กับการโปรโมตชมรมครับ ผมที่ว่างอยู่ก็เลยมานั่งกินข้าวสักที่ในโรงเรียนล่ะ(●´∀`●)∩ นี่คือข้าวกล่องของผมครับ แล้วมื้อเที่ยงนี้ทุกคนทานอะไรอย่างงั้นหรอ( ´・∀・`)? ขอดูหน่อยสิ(*σ>∀<)σ
ทว่าสิ่งที่พบก็ดันมีแค่มือใหญ่ๆที่ยื่นกลับมาหา
"อั่กก!" ร้องลั่นเมื่อแรงดีดเด้งเข้าที่กลางหน้าผาก
คือว่ามันก็เจ็บนะแต่เขาตกใจมากกว่า ปากอ้าน้ำตาคลอเบ้าด้วยความงุนงง แน่นอนว่าหลังจากถูกเตือนสติเจ้าหนุ่มนี่ก็ไม่ได้ทำอะไรเพิ่มนอกจากรู้สึกสั่นกลัว
โดนลูกนกตัวนั้นแปลงร่างได้เป็นพญานกกางปีกใส่ซะแล้ว
"ม ไม่น่ารักงั้นหรอ"
+
ทว่าสิ่งที่พบก็ดันมีแค่มือใหญ่ๆที่ยื่นกลับมาหา
"อั่กก!" ร้องลั่นเมื่อแรงดีดเด้งเข้าที่กลางหน้าผาก
คือว่ามันก็เจ็บนะแต่เขาตกใจมากกว่า ปากอ้าน้ำตาคลอเบ้าด้วยความงุนงง แน่นอนว่าหลังจากถูกเตือนสติเจ้าหนุ่มนี่ก็ไม่ได้ทำอะไรเพิ่มนอกจากรู้สึกสั่นกลัว
โดนลูกนกตัวนั้นแปลงร่างได้เป็นพญานกกางปีกใส่ซะแล้ว
"ม ไม่น่ารักงั้นหรอ"
+
การหลุดขำเล็กๆน้อยๆของอีกฝ่ายทำให้อาร์มินอดที่จะภูมิใจไม่ได้
ดูเหมือนดอกโบตั๋นประจำห้องจะค่อยๆเบ่งบานขึ้นมาแล้วล่ะ
"แฮะๆๆ"
"ได้อยู่แล้ว ฮ่าๆๆ งั้นก็ฝากตัวอีกครั้งนะครับ โนอะซัง~"
(o≧▽゜)o
การหลุดขำเล็กๆน้อยๆของอีกฝ่ายทำให้อาร์มินอดที่จะภูมิใจไม่ได้
ดูเหมือนดอกโบตั๋นประจำห้องจะค่อยๆเบ่งบานขึ้นมาแล้วล่ะ
"แฮะๆๆ"
"ได้อยู่แล้ว ฮ่าๆๆ งั้นก็ฝากตัวอีกครั้งนะครับ โนอะซัง~"
(o≧▽゜)o
>อาคารเรียนชั้น3 ช่วงพักเที่ยง
วันแห่งการเปิดภาคเรียนผ่านพ้นไปแล้ว การพบพานของโชคชะตาก็สำเร็จไปเกือบครึ่งแต่สิ่งที่ทำพลาดไปก็คือ..
พี่เขา..อยู่ห้องไหนกันนะ??
คำถามนั้นพาอาร์มินอยู่หยุดอยู่ที่ชั้นเรียนของปี2และปี3ของโรงเรียน
ถึงจะรู้จักปีแต่ห้องที่มีก็มากเกินกว่าจะคาดเดาได้ เพราะงั้นเขาจึงสวมวิญญาณนักสืบเดินส่องไปตามห้องเรียนต่างๆเหมือนกับพวกโรคจิตน่าสงสัยยังไงชอบกล
>อาคารเรียนชั้น3 ช่วงพักเที่ยง
วันแห่งการเปิดภาคเรียนผ่านพ้นไปแล้ว การพบพานของโชคชะตาก็สำเร็จไปเกือบครึ่งแต่สิ่งที่ทำพลาดไปก็คือ..
พี่เขา..อยู่ห้องไหนกันนะ??
คำถามนั้นพาอาร์มินอยู่หยุดอยู่ที่ชั้นเรียนของปี2และปี3ของโรงเรียน
ถึงจะรู้จักปีแต่ห้องที่มีก็มากเกินกว่าจะคาดเดาได้ เพราะงั้นเขาจึงสวมวิญญาณนักสืบเดินส่องไปตามห้องเรียนต่างๆเหมือนกับพวกโรคจิตน่าสงสัยยังไงชอบกล
"งั้นอาซาโตะคุงก็รู้คำตอบของผมแล้วครับ"
"เรื่องนั้นแน่นอนอยู่แล้วครับ ผมไม่ปล่อยอาซาโตะคุงไปง่ายๆหรอก"
เพราะว่าเดิมทีเขาก็เป็นคนขี้หวงอยู่แล้ว ถ้าคิดจะเมินกันคงได้จบไม่สวยแน่
"อะ"
โดนชมอีกแล้วทั้งทีตัวเองก็ไม่ต่างกันแท้ๆ
"อื้อ ไว้เจอกันครับ"
อาร์มินเองก็โบกมือให้เล็กน้อย เดินออกมาสักพักก็หันกลับไปป้องปากกระซิบฝากฝังคำพูดไปกับสายลม
"งั้นอาซาโตะคุงก็รู้คำตอบของผมแล้วครับ"
"เรื่องนั้นแน่นอนอยู่แล้วครับ ผมไม่ปล่อยอาซาโตะคุงไปง่ายๆหรอก"
เพราะว่าเดิมทีเขาก็เป็นคนขี้หวงอยู่แล้ว ถ้าคิดจะเมินกันคงได้จบไม่สวยแน่
"อะ"
โดนชมอีกแล้วทั้งทีตัวเองก็ไม่ต่างกันแท้ๆ
"อื้อ ไว้เจอกันครับ"
อาร์มินเองก็โบกมือให้เล็กน้อย เดินออกมาสักพักก็หันกลับไปป้องปากกระซิบฝากฝังคำพูดไปกับสายลม
และทันทีที่อีกฝ่ายยื่นคำมั่นสัญญา
"โอ๊ะ"
เขานิ่งไปครู่ก่อนจะรีบลุกพรวดขึ้นมาทำสัญญาระยะไกลกับอีกฝ่าย
"อื้อ! สัญญา ผมเองก็จะเอาเรื่องสนุกๆมาให้นะครับ ฮ่าๆๆ"
และทันทีที่อีกฝ่ายยื่นคำมั่นสัญญา
"โอ๊ะ"
เขานิ่งไปครู่ก่อนจะรีบลุกพรวดขึ้นมาทำสัญญาระยะไกลกับอีกฝ่าย
"อื้อ! สัญญา ผมเองก็จะเอาเรื่องสนุกๆมาให้นะครับ ฮ่าๆๆ"
เพราะเป็นแนวชวนฝันที่ยึดกับโลกจริงเลยพอจะโอกาสได้สัมผัสความรู้สึกแบบนั้นในสักวัน
แอบแปลกใจเล็กๆที่อีกฝ่ายพกมังงะติดตัว ก่อนที่จะหลุดขำพรืดออกมากับการแก้ตัวที่น่าเอ็นดู
+
เพราะเป็นแนวชวนฝันที่ยึดกับโลกจริงเลยพอจะโอกาสได้สัมผัสความรู้สึกแบบนั้นในสักวัน
แอบแปลกใจเล็กๆที่อีกฝ่ายพกมังงะติดตัว ก่อนที่จะหลุดขำพรืดออกมากับการแก้ตัวที่น่าเอ็นดู
+
"ฮ่า มันแน่อยู่แล้ว"
แต่พอมาคิดตามย้อนหลัง
แสงงั้นหรอ บ้าเอ้ย ชักอยากย้อนเวลาไปบีบคอตัวเองซะแล้ว
บู้มม!
"ฮ่า มันแน่อยู่แล้ว"
แต่พอมาคิดตามย้อนหลัง
แสงงั้นหรอ บ้าเอ้ย ชักอยากย้อนเวลาไปบีบคอตัวเองซะแล้ว
บู้มม!
เขาคิดว่าจะเปลี่ยนคำเรียกนิดหน่อยแต่ท่าทางของอีกฝ่ายดูจะสำคัญกว่าก็เลยรออยู่แบบนั้น
สิ่งที่ยื่นมาหาทำให้เขาแปลกใจไม่น้อย ต้นไม้ที่ว่าของอีกฝ่ายหมายถึงในนี้งั้นสินะ
"ได้สิครับ เอ่อ รอก่อนนะ"
ค้นหาของในกระเป๋าตัวเองไม่นานปากกาห้าสีในแท่งเดียวก็ปรากฎ อาน์มินรับสมุดมาจัดการต่อ นั่งขีดๆเขียนๆไปพักใหญ่ก็ส่งคืนให้เจ้าของ
"ออกผลแล้วครับ" ชี้ไปที่ก้อนสีทองบนต้นไม้ก่อนจะขำเบาๆ
เขาคิดว่าจะเปลี่ยนคำเรียกนิดหน่อยแต่ท่าทางของอีกฝ่ายดูจะสำคัญกว่าก็เลยรออยู่แบบนั้น
สิ่งที่ยื่นมาหาทำให้เขาแปลกใจไม่น้อย ต้นไม้ที่ว่าของอีกฝ่ายหมายถึงในนี้งั้นสินะ
"ได้สิครับ เอ่อ รอก่อนนะ"
ค้นหาของในกระเป๋าตัวเองไม่นานปากกาห้าสีในแท่งเดียวก็ปรากฎ อาน์มินรับสมุดมาจัดการต่อ นั่งขีดๆเขียนๆไปพักใหญ่ก็ส่งคืนให้เจ้าของ
"ออกผลแล้วครับ" ชี้ไปที่ก้อนสีทองบนต้นไม้ก่อนจะขำเบาๆ