‏چرا فردی که نه روزنامه‌نگار است و نه فعالیت حرفه‌ای مشخصی در حوزه رسانه دارد، اما صرفاً پروژه‌بگیر است و زیر چتر یک باند پروژه‌بگیر در توییتر فعالیت می‌کند، باید به اینترنت بدون فیلتر دسترسی ویژه داشته باشد؟

اصلاً چرا باید اینترنت آزاد که یک حق عمومی است، به‌صورت امتیازی ویژه برای برخی افراد نزدیک به ساختار قدرت فعال شود؟

چرا شهروندان باید هم هزینه فیلترینگ را بدهند و هم ناکارآمدی اپراتورها را؟

آغاز عصری تاریک برای اینترنت در ایران.

مردم چگونه به رسانه‌ای اعتماد کنند که یک روز ⁧ #واتساپ⁩ را ناامن می‌خواند و دستور به حذف می‌دهد، و روز دیگر در همان صداوسیما می‌گوید استفاده از آن مشکلی ندارد؟!

‏تناقض در روایت رسمی، نشانه‌ بحران بزرگ‌تری‌ است: رسانه‌ای که خودش نمی‌داند چه می‌گوید، مرجع اعتماد نیست. مسئله، بی‌اعتمادی عمیق به صداوسیماست.

‏تقلیل یک عملیات پیچیده به نقش یک اپلیکیشن پیام‌رسان، نه‌ تنها تصویر دقیقی از واقعیت نمی‌دهد، بلکه نشانه‌ای از ساده‌انگاری در مواجهه با تهدیدهای جدی‌ است. چنین روایت‌هایی بیشتر مصرف رسانه‌ای دارند تا کمک به درک دقیق و مسئولانه ماجرا.

در شرایطی که مردم نیازمند اطلاع‌رسانی و تماس با خانواده هستند، اولویت حاکمیت نه حمایت، بلکه انسداد ارتباطات و اعمال محدودیت گسترده بر اینترنت⁩ بوده است.

نتیجه‌، متنی بازنویسی‌ شده با همان مضمون و تلفظی دقیق و قابل قبول از واژه‌های فارسی بود.
‏در ادامه، موسیقی پس‌زمینه‌ای ساده به پادکست اضافه کردم. خروجی نهایی، یک پادکست کامل، جذاب و شنیدنی است که تنها در چند دقیقه آماده شد.

همچنین لازم می‌دانم به طور ویژه از فردی که این تصاویر را تهیه کرده و در اختیارم قرار داده است، تشکر کنم؛ بنابر خواسته او، نامش محفوظ خواهد ماند.
‏⁧‫#فستیوال_کوچه‬⁩
‏⁧‫#بوشهر‬⁩

‏در ادامه، چند ویدیوی اختصاصی از شب اول این فستیوال منتشر می‌کنم؛ ویدیوهایی که از کوچه‌پس‌کوچه‌های اطراف محل برگزاری ثبت شده‌اند تا حال‌وهوای ناب این شب‌های پرشور بوشهر را به تصویر بکشم.

مردم با لبخند، آواز و پایکوبی، اراده سانسورچیان را به چالش کشیدند.
‏شور و شادمانی حاضران، تصویری فراموش‌نشدنی از پیروزی مردم بر محدودیت‌ها رقم زد.

تناقضی آشنا: نمایشی از مقاومت برای مصرف داخلی و کنترل تندروها و کاسبان تحریم، از سوی دیگر چانه‌زنی برای بقای قدرت در پشت پرده.