Alejandro de Vigo
@acv.bsky.social
Somos de sol, de sal, de sur.
Somos de mar e de funda azul.
Somos refuxio, abeiro, abrigo.
Somos a luz das Cíes.
Somos Vigo.
Somos de mar e de funda azul.
Somos refuxio, abeiro, abrigo.
Somos a luz das Cíes.
Somos Vigo.
“Sempre fuches un fodido cobarde. Mírate, no chan, borracho, prodúcesme noxo.”
Guindou a cabicha, tinxida de russian red, ben lonxe dos seus zapatos de tacón.
O seu barco xa non navegaba, e a áncora pesaba cada día máis…
Guindou a cabicha, tinxida de russian red, ben lonxe dos seus zapatos de tacón.
O seu barco xa non navegaba, e a áncora pesaba cada día máis…
November 14, 2025 at 8:07 PM
“Sempre fuches un fodido cobarde. Mírate, no chan, borracho, prodúcesme noxo.”
Guindou a cabicha, tinxida de russian red, ben lonxe dos seus zapatos de tacón.
O seu barco xa non navegaba, e a áncora pesaba cada día máis…
Guindou a cabicha, tinxida de russian red, ben lonxe dos seus zapatos de tacón.
O seu barco xa non navegaba, e a áncora pesaba cada día máis…
Baixo os guindastres do peirao, a chuvia precipitábase manchando o chan desa cor alaranxada que ten a ferruxe. Permaneceu en pé observandoo cunha calma abraiante.
Un groso gabán negro e un chapeu, sobrio, que deixaba fuxir amodo o fume do cigarro.
Un groso gabán negro e un chapeu, sobrio, que deixaba fuxir amodo o fume do cigarro.
November 14, 2025 at 8:07 PM
Baixo os guindastres do peirao, a chuvia precipitábase manchando o chan desa cor alaranxada que ten a ferruxe. Permaneceu en pé observandoo cunha calma abraiante.
Un groso gabán negro e un chapeu, sobrio, que deixaba fuxir amodo o fume do cigarro.
Un groso gabán negro e un chapeu, sobrio, que deixaba fuxir amodo o fume do cigarro.