(อ้าวตามคิวหรอ😞 งั้นเด๊ะลบให้แปปนึงนะคะ)

สายตาไม่เป็นมิตรจ้องมองไปที่ทางนั้น ถ้าจำไม่ผิดนัก..หมอนี่มัน หมอนี่คนที่ทำให้เล็บเค้าสั้นกุดแบบนี้..ใช่

เค้าต้องรีบหนีรึเปล่า แต่..ทำไม.. สายตาที่ดุร้านค่อยๆโอนอ่อนลงไป ก่อนที่เจ้าตัวจะค่อยๆกอดอฝ.ไว้แน่นหนึบพลางใช้หางนุ่มฟูนั่นเกี่ยวรอบๆแขนของอฝ.

"..พี่..ครับ"

และจ้องมองราวกับกำลังต้องการให้ลูบหัวอะไรแบบนั้น ถ้าเกิดยังจำเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ได้ ลูซิเฟอร์คงได้อับอายไปตลอดชีวิต

"ขอโทษที่ขัดจังหวะการขายของนะค้าบ..แต่ผมไม่มีตังน่ะ"

"งั้นลาล่ะครับ แต่งกิ้ววว"

กว่าจะเจออออ ลูซิเฟอร์ท้อ

ดูเหมือนระหว่างทางหาแหวนของจริงเจ้าตัวจะได้แหวนช็อคโกแลตไปมากมายจนตอนนี้มีช็อคโกแลตอยู่เต็มปากเลยล่ะ

"ฝากปั๊มด้วยค้าบบ"

"ในที่สุดดด แถมชุดไม่เปื้อนด้วยแหะ ดีจังเนอะเมดวิน ว่าแต่นายเดินไปไหนตอนสุดท้าย??"

ลูซิเฟอร์กล่าวถามในระหว่างที่ยื่นบัตรสะสดรอยปั๊มให้ทางสตาฟ

ลูซิเฟอร์หยิบน้ำมนต์ขึ้นมาก่อนจะกระดกดื่มมันทั้ง2ขวด ลูซิเฟอร์กอดตุ๊กตาทั้ง2ไว้ก่อนในระหว่างที่ลอยตัวไปทางอื่น ดูเหมือนจะชินหับการลอยตัวเพราะพิถีปฐมนิเทศระมั้ง

ขวดนึงกินแล้วลอย..แล้วอีกขวด..แต่รู้สึกแปลกๆแหะๆ..อืม แปลกจริงด้วย..อยากกอด..อะไรสักอย่าง ลูซิเฟอร์กระชับกอดตุ๊กตาแน่นก่อนที่จะไปชนปั๊กเข้ากับบางอย่าง

"..ห้ะ.."

คุ้รๆ..แปลกๆ

@twdzarandos.bsky.social

"อีกรอบ!! ขออีกรอบ"

ลูซิเฟอร์กล่าวพลางเขย่าตัวอีกฝ่ายรัวๆ รางสังหรณ์เค้าถูกจริงด้วย ว่าชนะครั้งแรกแล้วครั้งต่อไปแพ้รัวชัวร์ แต่เค้าต้องได้ทั้งคู่กลับไปให้ได้

"อีกรอบ"

ลูซิเฟอร์กล่าวพลางชูนิ้วชี้ขึ้นเป็นการบอกขอเล่นอีกเกม แน่นอนอีกเกมไม่มีจริงเค้าแค่จะเล่นจนกว่าเค้าจะชนะอีกครา

"ส่วนเรื่องน้ำมนต์ขอกินรวดเดียวเหมือนกัน"

เรื่องนี้ยอมไม่ได้นะ

"ให้นายเริ่มก่อนแล้วกันน นั่นเป็นความเมตตาของผู้ชนะเลยรู้อ่ะป่าว"

หวังว่าครานี้เค้าจะชนะล่ะนะ แต่ถ้าไม่แน่นอนว่าเค้าจะสิงอยู่นี่ต่อจนกว่าจะได้ตุ๊ดตา2ตัวแน่นอน

ลูซิเฟอร์รีบเบี่ยงตัวนี้โดยไม่ลืมที่จะดึงอฝ.หลบโคลนที่ปานั่นมาด้วย แต่ถึงอย่างนั้นก็เลอะติดหน่อยเพราะมันปาเฉี่ยวไหล่ของเค้า

ชุดใหม่ของเค้า ลูลู่โอดครวญในใจแต่หางก็หูก็ลู่ลงเพราะเศร้าใจ ก่อนจะดึงมืออีกคนอีกครั้งเพื่อให้วิ่งมาด้วยกันอีกครา

"เอา2อัน..ไม่ได้หรอ"

ลูซิเฟอร์โอยครวญพลางเข้าไปเกาะแกะทางฝ่ายนั้นเหมือนเป็นการตื้อ

"ถ้าชนะ2รอบจะได้2ตัวมั้ย"

เค้าอยากเอาเพื่อนกลับไปให้ตุ๊กตาแมวของเค้าด้วยสิ

ลูซี่ยิ้มแสยะภายใต้หน้ากาก จนดวงตากลายเป็นสระอิพร้อมเสียงหัวเราะก็ดังออกมา

"ดูเหมือนรอบแรกจะชนะล่ะน้า วันนี้เป็นวันของไอ่ลูจริงๆ"

..แต่รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี ไม่หรอกคิดมาก

ขวาร้ายซ้ายไม่ดี ไป''บน''แล้วกัน ลูซิเฟอร์คิดก่อนจะจับมือลากถูเมดวินไปทางข้างบนด้วยกัน

เจ้าตัวดูเหนื่อยเล็กน้อยจากการวิ่งเมื่อครู่ คงเพราะหน้ากากทำให้หายใจได้ไม่สะดวกตอนวิ่งด้วยแหละ

"ว่าแต่..นี่มันเกมเอาตัวรอด..ใช่ป่ะ..???"

ลูซิเฟอร์ถามพลางบีบมืออีกคนแน่นส่งกำลังใจแม่อฝ.จะไม่มีท่าทีจะกลัวหรืออะไรเลยก็ตาม

"ไม่มีปัญหาไม่ต้องกลัวมีฉันอยู่ทั้งคน"

นั่นแหละที่น่าห่วงที่สุด

(ขอรบกวนหน่อยได้มั้ยคะ..คือว่าเค้าเล่นดิสไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่..แหะ-)

"ไหนๆก็ไหนไปแล้ว เป็นคนแนะนำให้นี่??? งั้นก็มาเล่นด้วยกันหน่อยดีมั้ยเอ่ยพ่อแมวน้อย"

ลูซิเฟอร์กล่าวด้วยน้ำเสียงกวนๆ แม้มีหน้ากากปิดบังใบหน้าไปกว่าครึ่งรวมถึงตรงส่วนปากก็เดาได้อยู่ดีกว่าอีกฝ่ายกำลังยิ้มด้วยสีหน้าท้าทายขนาดไหน

@twdray.bsky.social

"เอมอ้าอวล?"

ลูซิเฟอร์กล่าวในระหว่างที่มีพายอยู่เต็มปาก แน่นอนว่าเจ้าตัวสนใจมันแบบมากๆจึงรีบยัดพายทั้งหมดลงท้องของตนไป

"เอาๆๆเล่นๆๆอยู่ตรงไหนนะ"

"..."

ตอนแรกคิดว่าเป็นเหมือนบ้านผีสิงงี้ แบบนี้มันเหมือนเอาตัวรอดมากกว่ารึเปล่า

แต่ก็ไม่ได้ปล่อยให้ตัวเองได้คิดนานขนาดไหน เค้าได้เลือกที่จะวิ่งโดยการ'จับมืออีกคน'วิ่งหลบไปด้วยกันกับเขา

ชุดไม่อำนวยเลยจ้าแม่ ซึ่งอฝ.ก็คงเหมือนกัน อา..แมวบดกับมังกรบดฟังดูน่าอร่อยดีนะ..ฮ่ะ..ฮ่าๆ

"ขี้งก"

ลูซิเฟอร์บ่นอุบอิบ เป็นบีสต์เผ่าเดียวกันแท้ๆเชียวนึกว่าจะยอมให้ซะอีก แย่จัง;3;

"งั้นเอาอืมมม เอาช็อคโกแลต"

"ล้อเล่น อะไรก็เอามาเถอะ'

"เอาหมดดด"

ลูซิเฟอร์กล่าวด้วยเสียงร่าเริงและรอบยิ้มกว้างแม้มันจะถูกหน้ากากปิดจนไม่เห็นก็ตาม ก่อนจะเอียงคอและกระพริบตาปริบๆ

"ได้มั้ยอ่ะ"

"ถ้ากลัวจะหลบอยู่ข้างหลังก็ได้นะเมดวิน เพราะยังไงฉันก็เป็น'ลูกพี่'ของนายนี่เนอะ"

ลูซิเฟอร์กล่าวกับชายร่างสูงที่เดินตามตนมา อฝ.ไม่ได้กล่าวอะไรมากนักเพียงพยักหน้าและทำหน้านิ่งไร้อารมณ์เหม่อนในยามปกติ

เค้าล่ะอยากรู้จริงๆใบหน้านั่นตอนตกใจจะตลกขนาดไหน~

"ป่ะงั้นมาเริ่มกัน"

@twdmedwyn.bsky.social

"ก็อ่ะเนอะ ไม่ได้ผิดจากที่คิดเท่าไหร่"

ลูซิเฟอร์กล่าวพลางยืดอกภูมิใจแน่ในความเป็นจริงตนจะสู้ชีวิตกับการยิงเป้ามากๆเพราะแขนเสื้อของตนก็ตาม

แต่สุดท้ายก็อ่ะเนอะ คนมันเก่ง ช่วยไม่ได้เลยที่จะชนะ

บางทีก็คิดนะว่าเรามันจะเพอเฟคเกินไปแล้วรึเปล่า

"ช่วยปั๊มให้ด้วยนะคร้าบคุณพี่ อ๊ะว่าแต่ปั๊มครบแล้วได้รางวัลอะไรมั้ยอ่ะค้าบ"

"นี่เล่นซุ่มหอพี่ๆซุ่มแรกเลยนา?"

"ไม่"

ลูซิเฟอร์กล่าว ก่อนจะใช้ฟันของต้นกัดๆแทะๆจนเปลือกเป็นรูแต่เจ้าลูกอมเจ้าปัญหาก็ไม่ออกมาดูโลกภายนอกเสียที

ลูลู่จึงต้องทำการแก้ปัญหา จับยัดทั้งเปลือกแม่ม😞 คนแบบไอ่ลูไม่ต้องการคนมาช่วยหรอกเว้ยเฮ้ย ว่ะฮ่าๆๆๆๆ

"โอ้"

*กำลังประมวลผล*

ลูซิเฟอร์นิ่งค้างในระหว่างที่ตัวเองถูกจับพากบ่าราวกับกระสอบข้าวสาร ลูซิเฟอร์ค้างสักพักก่อนจะตัวเหลวไปกับไหล่ของอฝ.

แบบนี้ก็สบายไปอีกแบบแถมก็..สูงดีด้วย แต่เด่นไปนิด ปต่โนสนฌนแคร์

"สบายอ่ะ ทำแบบนี้ต่อจนจบพิธีก็ดีนะ"

รู้สึกตะหงิดๆใจแปลกๆแต่ไม่หรอกไม่ได้โป๊ะอะไรสักหน่อย

"ใช่ก็คงจะแย่แน่"

..เช่นตอนนี้เขย่งมาสักพักแระรู้สึก..เหมือบเหน็บจะกิน รองเท้าไอ่นี่ดูยังไงก็ไม่เหมาะกับการเขย่ง

สุดท้ายก็เลิกทำไปยืนอยู่นิ่งๆเช่นนั้น ปวด..กริ๊ด มันชาไปแล้ว

ลูซิเฟอร์หน้าถอดสีอีกครั้งและจ้องมอฃทางนั้นอย่างต้องการความช่วยเหลือ

"อันนั้นยิ่งไม่ได้เลยป่ะ!"

ลูซิเฟอร์กล่าวก่อนที่หางจะค่อยๆตั้งและฟูขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำว่า'ลูกพี่'นั่นแสดงออกให้เห็นว่า..ลูซิเฟอร์น่ะชอบคำนั้น

"..แฮ่ม..จะยอมให้สักครั้งก็ได้"

"เรียกว่าลูกพี่ตลอดด้วยล่ะเข้าใจป่ะ"