🧊 : ทำไมวันนี้ไม่กินขนมปังล่ะ?
🦇 : ผมไม่ค่อยชอบขนมปังพวกนี้ครับ พวกมันรสชาติเหมือนงานศิลปะที่ผมไม่อยากลองทำเท่าไร
🧊 : เธอหมายถึงมันไม่อร่อย?
🦇 : มันหนักเหมือนจิตใจคุณครับ
🧊 : /กำลังประมวลผล
🧊 : หายถึง เธอก็ไม่ชอบฉันเหมือนกัน?
🦇 : ม-ไม่ครับ- คือ..จิตใจคุณเข้มแข็งเหมือนขนมปัง...ขอโทษครับ ผมจะไม่พูดมันอีก
🧊 : ...ช่างเถอะ ซุปผักแทนไหม
🦇 : ซุปผัก🥺/ตาวาว
🧊 : ทำไมวันนี้ไม่กินขนมปังล่ะ?
🦇 : ผมไม่ค่อยชอบขนมปังพวกนี้ครับ พวกมันรสชาติเหมือนงานศิลปะที่ผมไม่อยากลองทำเท่าไร
🧊 : เธอหมายถึงมันไม่อร่อย?
🦇 : มันหนักเหมือนจิตใจคุณครับ
🧊 : /กำลังประมวลผล
🧊 : หายถึง เธอก็ไม่ชอบฉันเหมือนกัน?
🦇 : ม-ไม่ครับ- คือ..จิตใจคุณเข้มแข็งเหมือนขนมปัง...ขอโทษครับ ผมจะไม่พูดมันอีก
🧊 : ...ช่างเถอะ ซุปผักแทนไหม
🦇 : ซุปผัก🥺/ตาวาว
"ดั่งค้างคาวผู้ล่องลอยในเงารัตติกาล
ข้าคนึงหาถึงเหมันต์ผู้เดินทางหายไปในสายลม
ทุกคราเมื่อตะวันลาลับขอบฟ้า ข้าเฝ้ารอท่านห้วนคืนมาตามสัญญาของสองเรา
เพื่อเติมเต็มแสงแห่งความหวังในหัวใจ หลังมันถูกพรากไปในยามที่ท่านลาลับกลับดินแดนแห่งความตาย"
- ความคนึงหาที่ถูกขีดเขียนผ่านผืนผ้าของนิราศวิหคราตรี ถึงเจ้านทีเหมันต์ ผู้ไม่เคยหวนคืนดินแดนแห่งสงครามตามสัญญา
"ดั่งค้างคาวผู้ล่องลอยในเงารัตติกาล
ข้าคนึงหาถึงเหมันต์ผู้เดินทางหายไปในสายลม
ทุกคราเมื่อตะวันลาลับขอบฟ้า ข้าเฝ้ารอท่านห้วนคืนมาตามสัญญาของสองเรา
เพื่อเติมเต็มแสงแห่งความหวังในหัวใจ หลังมันถูกพรากไปในยามที่ท่านลาลับกลับดินแดนแห่งความตาย"
- ความคนึงหาที่ถูกขีดเขียนผ่านผืนผ้าของนิราศวิหคราตรี ถึงเจ้านทีเหมันต์ ผู้ไม่เคยหวนคืนดินแดนแห่งสงครามตามสัญญา