「เทรุซังสุดยอด !!」

ในตอนนี้เธอดูตื่นเต้นยิ่งกว่าคนปาเสียอีก มองสลับไปมาระหว่างอีกคนกับลูกบอลที่ลงหลุมไป

คงจะแอบรู้สึกภูมิใจที่ตัวเธอสามารถสอนคนอื่นได้แล้ว

「ในรอบต่อๆ ไปเทรุซังก็ต้องปาลงได้อีกแน่นอน แค่จำความรู้สึกตอนที่ปาลงได้ก็พอ !!」

ว่าแล้วก็ยื่นลูกบอลลูกใหม่ให้อีก พลางมองด้วยสายตาที่แอบคาดหวังอยู่นิดหน่อย

ใบหน้าส่ายไปมาปฎิเสธคำพูดของอีกคน ก่อนจะส่งแววตาที่จริงจัง

「ตอนนี้ผมเป็นเนโกะมาตะเลยนะ !ดวงของผมต้องช่วยได้แน่นอนอยู่แล้ว 」 กล่าวออกมาด้วยท่าทีมั่นใจเป็นอย่างมาก

ถึงอย่างนั้นก็แอบกังวลอยู่เช่นกัน เธอยืนดูท่วงท่าลักษณะการปาและมองลูกบอลที่ค่อยๆ ลอยตัวออกไป จนกระทั่ง...

ตุ้บー

ลูกบอลลงไปอย่างสวยงามพอดิบพอดีกับช่องของมัน

(+)

[แวะมาแปะรูปริรุโกะซังค่ะ รู้ตัวอีกทีก็จบไปหลายอีเว้นท์+คอมมูจบไปซะแล้วแฮะ ไว้ถ้ามีโอกาสจะมาหย่อนๆเล่นย้อนหลังนะคะ 🤍🦋]

เขียนเสร็จก็ทำทีเป็นโปรยความโชคดีให้อีกคน

「เรียบร้อยแล้ว ! เทรุซังโยนลงแน่นอน !」

ปัดแปะๆ ทำพิธีเรียกกำลังใจเรียบร้อย จากนี้ก็ต้องรอดูผลลัพธ์ที่จะเกิด

ใบหน้าประดับไปด้วยรอยยิ้มภูมิใจ เหมือนว่าเป็นลูกแมวทีจับปลามาให้คุณแม่ได้อย่างนั้น

「เทรุซังต้องทำได้แน่นอนอยู่แล้ว !」

กล่าวด้วยท่าทีที่มั่นอกมั่นใจ ถึงแม้ก็แอบหวั่นใจนิดหน่อยกลัวว่าอีกคนจะผิดหวัง

「งั้นผมจะแบ่งดวงดีๆ ให้เทรุซังเองนะ ! จะได้มีโอกาสลงสูงขึ้น !!?」

ว่าแล้วก็เขียนคำว่า 'こううん' เพราะเธอจำตัวคันจิไม่ได้เลยต้องเขียนแบบนี้แทน...แต่อีกคนก็คงไม่รู้ใช่ไหม ?

(+)

ตี 2.48 นาที ของวันอาทิตย์ มีบางคนยังไม่ยอมนอน พลิกตัวไปมาจนเสียงนาฬิกาเดินดูจะดังกว่าปกติ

ถอนหายใจก่อนจะยอมแพ้ให้กับอาการนอนยากที่กลายเป็นสภาวะปกติ สุดท้ายก็ลุกขึ้น คว้าเสื้อคลุม เดินออกไปสู่ถนนร้างผู้คน และก้าวขาขึ้นรถเมล์รอบดึก

ปล่อยให้ล้อหมุนไปเรื่อย ๆ โดยที่ปลายทางจะเป็นที่ไหนก็ไม่สำคัญ หากว่าคุณเองบังเอิญขึ้นรถเมล์สายเดียวกัน เราคงได้มีบทสนทนาสั้น ๆ เพื่อฆ่าเวลา

...!

「ละ...ลงแล้ว ! เทรุซัง ! ลงแล้ว !」

เจ้าแมวตัวน้อยตื่นเต้นราวกับถูกรางวัลที่หนึ่ง แม้ว่าจะได้เป็นเพียงแค่การปาบอลเด็กเล่นเท่านั้นก็ตาม

จะวืดหรือจะได้
มันตัดสินจากความสามารถของเราแล้วล่ะ
หรือจำเป็นต้องใช้ดวงด้วยนะ ?

ใช้สายตาเล็งและออกแรงขว้างบอล หวังให้ลงหลุม...เจ้าลูกบอลนั้นเริ่มลอยออกไปเรื่อยๆ

เธออยู่ในจุดระหว่างกลางของคำว่าผิดหวัง กับ สมหวัง

(+)

แววตาเป็นประกายระยับราวกับว่าคำพูดนั้นจุดประกายไฟความคิดให้แก่เธอ ไม่รอช้ารีบหยิบหนึ่งในห้าลูกบอลผู้โชคดี

「ถ้าเป็นเทรุซังล่ะก็...ทำได้แน่นอนอยู่แล้ว !」

...การทำตามแอบทำให้นึกถึงช่วงเวลาในวัยเด็กเพียงชั่วครู่ มันก็แค่เพียงชั่วครู่เท่านั้น

เธอปัดเป่าความรู้สึกอื่นออกไป

「จับตาดูผมเอาไว้ให้ดีเลยนะ」

ถึงจะรู้ว่าไม่จำเป็นต้องจริงจังขนาดนี้ แต่พอมีคนจับจ้องอยู่แล้วก็อดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้เลย

(+)

#KMI_SotsugyoShiki

[ ความทรงจำสุดท้าย ]

Cr. Fusato San , Emakai

#KMI_JinshinJiko

[ทุกสองวินาทีบนโลกนี้จะมีคนตายหนึ่งคน]

อาริกะยืนนิ่ง จ้องมองภาพตรงหน้า

ดวงอาทิตย์เหนือศีรษะที่ทอแสงจ้ากระทบกับหินแวววาวในมือบนพื้น สีเข้มสดที่สาดกระเซ็นไปทั่วบริเวณฉายสะท้อนอยู่ในแววตา ภาพเหล่านี้จะติดตาเธอไปจนวันตาย

เสียงสัญญาณหยุดรถดังก้องเป็นจังหวะเดียวกับก้อนเนื้อในอกข้างซ้าย

เธอเบิกตารับ มือกำดินสอกับสมุดไว้แน่น

(ตามปฏิทินจริง วันนี้เป็นวันไวท์เดย์และวันเกิดมานาบุค่ะ! 🥳💝🎂)

(มาแปะรูปเซนเซย์เวอร์ชั่นแอร์ผู้ช่วยสายการบินคับ แน่นอนว่าไม่ได้เป็นเนื้อเรื่องและเกี่ยวใดๆ แค่อยากวาดเฉยๆ

"สายการบินของเรา คุณจะนั่งโดยสารอย่างสบายใจ ไม่มีจานบินหรือ UFO หรือภูติผีใดๆมารบกวนค่ะ" )

#KMI_SotsugyoShiki

”ขอบคุณสำหรับ 1 ปีที่ผ่านมาครับ“

(มาแปะรูปรวมห้อง 1-A ค่ะ ตลอด 4 เดือนที่ผ่านมาสนุกมากๆเลย ขอบคุณทุกคนนะคะ!)

#KMI_JinshinJiko ✌️

(*´ω｀*)💭🩷

(แวะมาเก็บรูปอีกครั้ง ในที่สุดก็มีรูปเนียนเส้น irasutoya แล้วค่ะ —กำลังมีความรักเลยล่ะ><)

#KMI_mataneKumei

(สวัสดีค่ะ ทางนี้ผปค.อาคิคุงและมุราตะ @nanakmi.bsky.social ค่ะ

คอมมูก็จบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แม้ว่าทางผปค.จะไม่ค่อยได้เข้ามาแอคทีฟเท่าไหร่เนื่องจากภารกิจในชีวิตจริง แต่ถึงอย่างนั้นก็ขอขอบคุณสต๊าฟทุกท่านที่ทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อยด้วยนะคะ เป็นคอมมูที่ดีมากๆ และเด็กๆคุเมอิน่ารักกันทุกคนเลย!　

ทั้งนี้ใครสนใจอยากแลกคอนแทคสามารถทักมาหลังไมค์ได้เลยนะคะ!)

(แล้วก็.. จริงๆครุ่นคิดมาสักพักว่าเราจะเปิดแลกคอนแท็กดีมั้ย เพราะเราค่อนข้างบ่นเป็นช่วงๆ กับลงงานที่อาจจะดูคนละแนวไปเลย ยังไงก็...ขอแปะคอนแท็กไว้ เผื่อลองไปส่องเฟสดูก่อนนะครับ ใครที่คิดว่าโอเคแอดมาได้เลย🥺

เฟสหลัก อันนี้จะไม่ค่อยลงเวิ่นออริ
www.facebook.com/artip.wan.20...

เฟสย่อย อันนี้เราจะไว้เวิ่นออริเป็นหลักครับ

www.facebook.com/mwwingrewkwa... )

#KMI_mataneKumei
อรุณสวัสดิ์
สวัสดีตอนเที่ยง
สวัสดีตอนเย็น

ผปค. ของอามามิยะ นางิ เองค่ะ✨

ก่อนอื่นเลย ในที่สุดมูคูเมอิก็จบลงแล้ว ต้องขอขอบคุณทุกท่านที่เคยเล่น และแวะเวียนมาคุยกันมากๆเลยนะคะ

ในฐานะผปค.ของนางิแล้ว ไม่นึกเลยว่าจะได้รับความรักจากคนรอบตัวขนาดนี้ ดีใจและยินดีมากๆที่ได้พบกับพวกคุณทุกคนค่ะ

ขอบคุณที่เข้ามาเป็นความทรงจำดีๆของกันและกันนะคะ
(+)

(1/4)

(ไม่อนุญาตได้ไหมคะ 🥲🥹 แต่เรื่องปั่นเล่มสู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ><< !)