cxieldrako
cxieldrako.bsky.social
cxieldrako
@cxieldrako.bsky.social
5 followers 2 following 98 posts
Posts Media Videos Starter Packs
Aŭtobuso inter Esashi kaj Omu veturas nur matene kaj vespere. Se oni volas tie veturi buse, oni devas uzi saman buson kaj tranokti en saman urbeton. Mi kaj la tri junuloj tial devas veturi sambuse.
Kaj la junulo diris, "Mi aŭdis, ke tiu ĉi domo de la busatendejo unu homo tranoktis lastanokte en dormsako !" Kompreneble nekredeble tranokti en tiu ĉi malvarmegeco je -10 C° !

Baldaŭ venis buso sudena al la urbeto Omu. Mi kaj la tri junuloj enbusiĝis.
La junulo diris, "Ĉu vi scias, ke lastanokte pli malvarmege ol -10 C° gradoj ! Mi unuafoje spertis tiom malvarmegecon !"
Jes, lastanokte kaj ĉi-matene estis tiom malvarmege, ke miaj oreloj preskaŭ eltiriĝis el la kapo ! Ho, tiu malvarmegeco estas -10 C° ! Ankaŭ mi neniam spertis ĝis nun !
Lumiĝis al la sepa. Tri junuloj venis. Unu el ili okulvitra diris al mi, "Ni kaj vi ankaŭ hieraŭ estis en la samaj busoj, ĉu ne?". Jes, Mi kaj la tri junaj viroj estis en la samaj busoj elde Wakkanai al ĉi tie Esashi ! Kaj aldone en la sama trajno elde Asahikawa al Wakkanai !
Ekspresa aŭtobuso al Sapporo. Dum kelkaj homoj venis enbusiĝi, mi ne enbusiĝis.
Tranoktinte hotele en la urbeto Esashi apud Oĥotska Maro, mi frumatene vekiĝis kaj reiris piede 15minutojn al la bushaltejo Esashi.
Kaj ni elbusiĝis ĉe la bushaltejo Esashi. Tie mi tranoktu en hotelo lokita dekkvin-minuta-paŝojn de tie.
La buso plu sudorienten al la urbeto Hamatonbetsu (to-un pet). La bushaltejo Hamaonishibetsu.
Mi preskaŭ tute dormis.
Kaj alvenis al la bushaltejo Hamatonbetsu. Tie mi kaj tri pasaĝeroj ŝanĝis busojn.
Kaj alvenis al la bushaltejo Onishibetsu. Tie la buso ripozis dek minutojn.
En la busatendejo tre eta muzeo pri fervojlinio Tenpoku malaperigita en 1989.
La buso iras de la domaro Hamaonishibetsu apud maro al la domaro Onishibetsu iomete for maro.
Oĥotska maro estas inter Hokkajdo, Yankemosir, Kontinento, la duoninsulo, Kamĉatka kaj la insularo Rutom.
Libro pri Oĥotska maro estas malmultaj, ĉar nun ĝi eatas kvazaŭ maro de Rusio. Onidire rusaj submaraj ŝipoj estas sub maro kun multaj nukleaj misiloj.
Alvenis al la kapo Soya. Nun la plej norda en Japanio. Preskaŭ ĉiuj pssaĝeroj, multaj el ili estis ĉinaj kaj koreaj vojaĝantoj, elvagoniĝis. Restis nur kvar inkluzive min krom ŝoforo.
La buso kuras en gaja kvartalo de la urbo Wakkanai. Pasinte la bushaltejo Koetoi (koy-tuye), la buso kuris laŭ marbordo.
La stacidomo de Wakkanai (la plej norda fervojstacio en Japanio) havas busatendejon. Tie mi aĉetis bileton kaj enbusiĝis en buso al la bushaltejo Onishibetsu (o-ni-us-pet) en la vilaĝo Sarufutsu (sar-put) tra la kapo Soya.
Ĉirkaŭ 50 pasaĝeroj. Multaj el ili estas ĉinoj kaj koreoj laŭ mia vido.
La stacidomo de Wakkanai.
Kaj mia trajno alvenis al la lasta stacio Wakkanai (yam-wakka-nay), la plej norda stacio kaj urbo en Japanio.
Apud la stacio Bakkai (pakkai-pe) estas fama loko pro vidi la insulon Risir, sed tiam ĝi ne estis videbla.
Ls stacio Bakkai, kiu estos malaperigita ĉi printempe, estas fotita de trajnaj pasaĝeroj. Kaj kelkaj homoj staris ĉe la stacio.
Kiam mia trajno alvenis al la stacio Onoppunai (o-nup-un-nay), kiu ĉesos funkcion kiel en/elvagoniĝejo ĉi printempe, Oni fotis la stacidomon.
Tiam, miadorse ekmovis suden oranĝa neĝforĝeta lokomotivo!!! Mi malsukcesis foti.
En la trajno kansaja vira fervojamanto amikiĝis kun kansaja mezaĝa virino kun la filo altmezlerneja. Li klarigis multajn aferojn pri pejzaĝo tra la fenestro, lia fervoja vojaĝo kaj aliaj.
Tie mia trajno iom longe haltis.
La stacio Horonobe (Poro-nutap).
Profunda neĝo kaj la stacio Toikanbetsu.