ㅤㅤㅤㅤ
⸝ ผู้บุกเบิกสาวกำลังเปิดถังขยะดูอะไรบางอย่างในยามเช้าวันใหม่
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ

เห็นว่าเจ้าตัวน้อยกำลังเพลิดเพลินกับการกางเล็บตะปบแขนเสื้อก็คอยเล่นด้วยไปเรื่อย ๆ ปากหยัดยิ้มขึ้นประดับ

ดูไปดูมาก็เพลินตาดีเหมือนกัน

ค่อยใช้มืออีกข้างที่ว่างอยู่ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ควานหากุกกักอยู่สักพักก็หยิบขึ้นมาถือ

“ถึงอันนี้จะกินบ่อย ๆ แล้วไม่ค่อยดี แต่ฉันมีแค่นี้น่ะสิ คงไม่เคืองกันนะ”

เป็นแมวเลียนั่นเอง ยกข้างที่ปล่อยชายเสื้อหนีเพื่อให้สนใจอีกฝั่งแทน

、ยื่นลำแขนศีรษะไปหาคุณให้อารมณ์ประมาณว่าไม่เป็นอะไรแล้วล่ะนะ

คุณเองก็คงรู้สึกกลัวว่าฉันจะดุซินะ ?

เห็นว่าเจ้าเหมียวตัวดำปลอดคล้ายกำลังตัวสั่นจากการไม่คุ้นสถานที่และกลุ่มคน ถึงได้ยอบกายลงต่ำ เสียงถูกปรับให้นุ่มลงกว่าปกติมาก

“ฉันทำให้เธอตกใจเหรอ? โกเมนเน้ 〜
หลงมาจากไหนกันนะเรา.. ”

ประโยคท้ายถูกลดเสียงจนเหมือนคุยกับตัวเองมากกว่า, ระหว่างนั้นก็ลองปล่อยให้ชายเสื้อปิดมือ ขยับกวัดแกว่งตรงหน้าแทนไม้ตกแมวซะแบบนั้น