ตำนานหนึ่งเล่าขาน เนิ่นนานและเล็กจ้อย เรื่องเล่าปรัมปราจากปู่ย่าจนถึงเด็กน้อย

ตำนานเล่าขาน ว่ากาลครั้งหนึ่ง....มีเอลฟ์ผู้หนึ่งที่รักมนุษย์อย่างยิ่งยวด

พิทักษ์รักษา เคียงข้างจนหวนคืนสู่ผืนดิน

💐🪻🍃

(ว้ายยยย กรี๊ดดดดดด)

#EternalBond_Wedding (27.06.2025 | Private )

ช่วงเวลา 11:00 นาฬิกา

ณ ทุ่งกว้างใกล้กับแนวป่าWarden พิธีแต่งงานอันแสนเรียบง่ายถูกจัดขึ้นท่ามกลางธรรมชาติที่แสนสงบ แสงแดดยามสายอาบไล้ผืนหญ้าเป็นประกายสีทองอ่อน ลมเอื่อยๆ พัดผ่านเบาๆ นำกลิ่นหอมของดอกไม้ป่าและไอดินชื้นจางๆ มาปะปนในอากาศ บรรยากาศโดยรอบชวนให้รู้สึกแจ่มใสและสดชื่นจนยากจะละสายตา

+

(/สิ้น
ยอมแพ้ให้กับม๋าตาแป๋ว ฮือๆๆๆๆๆๆๆ😭😭😭😭😭)

[ชายผมแดง]

bsky.app/profile/auri...

ข้า....

ครั้งหนึ่งเคยได้โผบินไปพร้อมกับเขา ชายผู้มีผมสีแดง

ตอนนั้นแสงอาทิตย์เจิดจ้ายิ่งนัก

แต่แล้วแสงอาทิตย์ก็ไม่อาจทำร้ายข้าได้อีกต่อไป

เพราะข้า....ร่วงหล่นลงมา

หล่นลงมา ด้วยมือของชายผู้มีผมสีแดง

สีแดงที่ข้าเคยรัก ห่างไกลออกไปเรื่อยๆ

แล้วร่างกายของข้าก็ถูกย้อมไปด้วยสีแดงเช่นเดียวกัน

🥀

ตอนนั้นข้ายังเยาว์ยิ่งนัก ใสซื่อเหลือเกินราวกับลูกนกพึ่งโผปีกหัดบิน

เขาโผล่มาในตอนที่ข้าไม่เหลือใคร ตอนที่ท่านอากับข้าแตกหักกัน ในตอนที่ข้าอาศัยอยู่กับครอบครัวมนุษย์อย่างไร้จุดหมาย

เขาบอกว่าชอบข้า

'รักข้า'

และข้าก็ลุ่มหลงเปลวเพลิงแสนอบอุ่นนั้น ราวกับแมลงเม่าที่หลงใหลในดวงอาทิตย์ ไม่เจียมตนเองแม้ทุกวันคืนจะเริ่มปวดร้อนทั่วทั้งกายใจ ถูกแผดเผาด้วยถ้อยคำหวานล้ำ ทว่าจอมปลอม

+

Auriar | Story

[ชายผมแดง : Prologue ]

ข้าเคยชอบสีแดง

ไม่สิ ข้าไม่ได้ชอบสีแดง แต่ข้าชอบคนที่มีเส้นผมสีแดงต่างหาก

เส้นผมของเขาเหมือนกับพระอาทิตย์ ไม่ก็ราวกับเปลวเพลิงเจิดจ้า เปล่งประกายงดงามรับกับรอยยิ้มแสนนุ่มนวลแต่บางทีก็ขี้เล่นนั่น

ข้าชอบเขา

บุรุษผู้มีเส้นผมสีแดง

+

"ข้าเนี่ยนะมีนัด?" แสร้งทำเสียงแปลกใจก่อนจะกระดกเครื่องดื่มในมือจนหมด

ชูแก้วเปล่าไปข้างหน้า มุมปากกดลึกนุ่มนวลทว่ายังดูคล้ายโอ้อวดท้าทาย

"โฮ่...อนุญาตให้ข้าพิสูจน์งั้นสิ"

"ได้ ข้าตอบรับคำเชิญของพวกเจ้า"

@felicia-wyh.bsky.social

(/บีบบ่าน้อง)

(แวะมาทักทายชวนเล่นได้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นภารกิจทิพย์(?) ผจญภัย เมาเหล้าเคล้าแสงจันทร์(?) หนือจะบ้าๆบอๆบ๊องๆบวมๆก็ได้5555)

(ส่วนแนวทางสตอรี่เอลฟ์จิ๋ว จะโฟกัสไปที่เรื่องส่วนตัวกับซับคาร์ที่ทั้งเคยเอ่ยถึงและไม่เคยเอ่ยถึงมากขึ้นค่ะ ถ้าอยากแจมสามารถก๊อกๆมาได้-)

(ขอบคุณทุกคนด้วยที่มาเล่นกับเอลฟ์จิ๋ว ขอบคุณที่ให้ความเอ็นดู ร่วมสนุกด้วยกันแม้จะเป็นเวลาสั้นๆ แต่ประทับใจจริงๆค่ะ บรรยากาศอบอวลด้วยความอบอุ่นเป็นมิตรต่อกันตลอดเวลาเลย

ถ้าเคยทำอะไรให้ใครไม่พอใจหรือลำบากใจ เค้าต้องขอโทษไว้ ณ ตรงนี้ด้วยนะคะ และขอบคุณมากๆเลย)

(เป็นคอมมูที่ประทับใจมาก ไม่ว่าจะเป็นสตอรี่ การรันเรื่อง กิจกรรมที่ทางทีมงานริเริ่มสร้างให้ รับรู้ได้ถึงทุกความรักความใส่ใจจากทุกคนที่สร้างมูนี้ขึ้นมาเลยค่ะ หวังว่าพวกคุณจะกินอิ่มนอนหลับมีรอยยิ้มจนแก้มปริเหมือนที่เค้ามีในทุกๆวันนะคะ🩷

ใจหาย และคงคิดถึงมาก แต่ยังไม่ทิ้งไปง่ายๆหรอกนะคะ เล่นต่อ เล่นอยู่55555)

#WyH_DGAtTheCrossroads

(ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะที่มาเล่นด้วยกัน สนุกมากเลย แอคนี้เค้าจะยังเก็บไว้เล่นและรันสตอรี่ส่วนตัวต่อค่ะ หากใครอยากเล่นหรือโรลอะไรสามารถก๊อกๆมาได้เสมอเลยน๊า🩷

เผื่อใครไม่ได้เข้าดิส ถ้าสนใจแลกคอนแทค กดใจโพสนี้ไว้ได้เลยนะคะ ไว้เค้าตื่นแล้วจะทักไป-)

(รูปกันว่าง-)

#WyH_DGAtTheCrossroads

⚔️ ประกาศปิดคอมมูนิตี้อย่างเป็นทางการ ⚔️
ภารกิจสุดท้าย : เริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่อย่างราบรื่น

ข้อความถึงทีมงาน: forms.gle/iirjteK8KWS5...
End Credits: youtu.be/7K-1Ssj2ST4?...

⚔️ การใช้แท็กอำลา

ผู้เล่นสามารถใช้แท็กต้นโพสต์เพื่อกล่าวอำลา เอ่ยความในใจ และแลกคอนแทคกันได้ตามอัธยาศัย

ในช่วงเวลา 20.00 น.จะมีการเปิดสเปซพูดคุยหลังบ้านรูหนอน หากสนใจสามารถเข้าร่วมได้บนดิสคอร์ดคอมมู

discord.gg/VZTWu7SW?eve...

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนพวกเราเสมอมา 🍀

หลายตัวชาญฉลาดขึ้นกว่าเดิม รู้จักปรับเปลี่ยนวิธีการต่อสู้ บางตนถึงขั้นคาดเดาการเคลื่อนไหวของมนุษย์ได้อย่างแม่นยำ

อีกทั้งกลับมีดันเจี้ยนเกิดเพิ่มอีกที่หนึ่งในทวีป forestia แต่เข้าไปอย่างไรก็ถูกปลิดชีพกลับมา โดยยังไม่รู้เลยว่าเป็นมอนสเตอร์ประเภทไหน

โลกแห่งการผจญภัยจะไม่มีวันได้หยุดพักอีกในยามนี้

สวมเกราะแลใส่อาวุธ

จงยืนหยัดเป็นโล่ให้ผู้ไร้พลัง—

ปกป้องโลกใบนี้

— จบบริบูรณ์ —

Story - สนธยาสุดท้าย

แสงอาทิตย์สุดท้ายของวันสาดส่องผ่านรอยแยกของซากวิหารเก่าแก่ ละไล้ไหลรดลงบนร่างกายของเอลฟ์สาวที่นั่งคุกเข่าต่อหน้าร่องรอยแห่งหายนะครั้งอดีตอันแสนนาน ท่ามกลางเกล็ดน้ำแข็งเบาบาง แสงนั้นอบอุ่น เหมือนอ้อมแขนของผู้ใดสักคนที่หลงลืมไปในห้วงคะนึง เส้นผมเทาหม่นไหวสะบัดตามสายลมที่พัดราวกับจะปลิดสิ่งสุดท้ายจากผืนดิน

"หัวราน้ำอันใด ข้า ดื่ม ได้ ทั้ง คืน!" คนชอบเอาชนะยังไม่วายวนมาเรื่องนี้ก่อนจะวีนต่อ

"เจ้า..เจ้ามังกรมารยาทแย่ โอ้ย ข้าจะบ้าตาย"

ดิ้นแด่วๆอยู่นั่นแหละ แต่เพราะมีสายตาจ้องมองมาจึงไม่กล้าออกอาการมากนัก

เขาปิดหน้า ก้มตัวลงซ่อนใบหน้าของตนเองไว้กับไหล่ของคนตัวโต

ใครจะไปกล้าอยู่ที่นี่ต่อเล่า

"พาข้าออกไป..."

แอบกระซิบเสียงสั่น ไม่รู้ว่าโกรธหรือเขินอาย

เพราะสุราจึงทำให้สมองประมวลผลช้ากว่าที่ควรจะเป็น ในตอนที่จับชูแขน เขาก็เพียงทำหน้าอึนๆ

รู้สึกตัวอีกทีก็ถูกจับอุ้มพาดบ่าราวดับกระสอบข้าวแล้ว

เอ๊ะ เอ๊ะ!?!?

สายตาของผู้คนไม่น้อยลอบมองมาแล้วเริ่มซุบซิบอย่างฉงนสงสัย เพราะคงเป็นภาพที่ประหลาดน่าดูทีเดียว

ริมฝีปากอ้าพะงาบๆ เมื่อสติกลับมาก็ดึงทึ้งเส้นผมของมังกรหนุ่มไปที

"บังอาจ!!"

+

สตั๊นอยู่

อะไรนะ ขออีกที??????

"ทำไมข้าถึงเป็นแม่เล่า!!!"

อถทานเสียงดัง

คืนวันแห่งเกียรติยศ | 23.50 น.

ทว่า—เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักใหญ่

คนสำคัญผู้หนึ่ง…กลับยังไร้เงา
แม้กระทั่งจดหมายอาร์คานาที่ส่งไป ก็ยังไม่มีคำตอบใดย้อนกลับมาอย่างเช่นเคย

ความรู้สึกแปลกประหลาดพลันแผ่ซ่านออกมาในทันที ทะลวงผ่านทุกสิ่งที่เขาเพิ่งปล่อยวางไปได้เมื่อครู่

ราวกับว่า…หัวใจของเขาเองก็ไม่ไว้ใจความสงบสุขในวันนี้เช่นกัน

(จะช่วยเราจัดฟันเหรอคะ--)

(ภ ภารกิจอะไร)

(อย่า อย่าทำตาลูกหมา😭😭😭😭😭)