Dersim’de yasa dışı avcılık yaptığı belirlenen 7 kişiye toplam 1 milyon 96 bin 69 lira idari para cezası uygulandı.

On dört yıl önce bugün, futbol dünyası en seçkin elçilerinden birini kaybetti: Socrates. Henüz 57 yaşında, bağırsak enfeksiyonu nedeniyle yaşamını yitiren Socrates, “Doktor” lakabıyla anılıyordu, çünkü tıp doktorası da vardı. Hem sahada hem de saha dışında, futbolun ama aynı zamanda Brezilya’nın tarihine damga vurmuştu. Socrates’in kariyeri sıra dışıydı. Tarihin en parlak ama aynı zamanda en az kupalı Brezilya millî takımının kaptanıydı. 1982 Dünya Kupası’nın birçokları için tartışmasız en iyi takımı olan, ama kupayı İtalya’ya kaybeden sambacılar, Meksika’da düzenlenen bir sonraki Dünya Kupası’nda da, çeyrek finalde Fransa’ya ve onun efsane “sihirli karesi”ne (Michel Platini, Jean Tigana, Luis Fernandez ve Alain Giresse) elenmişti. Olağanüstü bir yoğunlukta geçen bu maç, epik bir penaltı atışları serisiyle bitmiş; Socrates penaltı kaçırmıştı. Onun ilk belirgin özelliği belki de burada yatıyordu: “Lanetli” bir futbolcuydu; tartışılmaz yeteneğine rağmen büyük hiçbir kupa kazanamamıştı. Ama aynı zamanda şiirsel, romantik ve devrimci bir futbolcuydu. Brezilya milli takımı ve sosyalist futbol O yıllarda, Batı Almanya’nın temsil ettiği rasyonalist anlayış futbola baskın gelmeye başlamış; taktik şemalar ve atletik özellikler, yaratıcılığın ve tekniğin önüne geçer olmuştu. Socrates’in Brezilya’sı ise anakronikti. Çünkü Tele Santana’nın yönettiği, Falcao, Zico (namıdiğer “beyaz Pele”) ya da Branco gibi olağanüstü bireysel yeteneklerden kurulu bu takım, “samba-futbol”un son temsilcisiydi: Tek pasla oynanan, cömert, ileriye dönük; hazza ve gösteriye yaslanan bir futbol. Bu, Marksist Yazar ve Sinemacı Pier Paolo Pasolini’nin şu sözlerine tam karşılık geliyordu: “Her gol kaçınılmaz bir karakter taşır; bir yıldırım çarpmasıdır, bir sersemleme halidir, geri döndürülemezdir. Şiirsel söz gibi… En çok gol üreten futbol, en şiirsel futboldur.” Futbolun giderek daha fazla liberalizmin eline geçtiği bir dönemde Brezilya, 1950’lerin ilk yarısındaki efsane Macaristan Takımının Teknik Direktörü Gusztav Sebe’nin “sosyalist futbol” dediği mirasın emanetçisiydi: Pas oyununa ve hücuma dayalı bir futbol. Meşin yuvarlağı kalıcı biçimde yozlaştıran rasyonalizme direnen bu takımın estetiği, “devrimci romantizm”le ilişkilendirilebilir. Nitekim Ekososyalist Filozoflar Michael Löwy ve Max Blechman’a göre, “Devrimci romantizm, makinenin ve ilerlemenin sosyalizmine karşı şiirin ve kurtuluşun sosyalizmi olarak kendini ortaya koyar. Duyuların özgürce serpilip gelişmesini, yenilenmiş bir kolektiflik içinde hedefleyen şiirsel bir sosyalizm…” Ne var ki Socrates söz konusu olduğunda bu devrimci romantizm, Brezilya milli takımının kapısında kalmaz; kulübü Corinthians’ta ve saha dışında da devam eder. Corinthians ve demokratik devrim Socrates için -her gol attığında yumruğunu havaya kaldıran- devrim yalnızca estetik bir mesele değildir; aynı zamanda bir praksistir. Bir anekdot, bu devrimci pratiği simgeler: 1984’te Socrates, Fiorentina’ya transfer olur. Floransa’ya varır varmaz gazeteciler ona İtalya’nın kendisi için ne ifade ettiğini sorduğunda, şu cevabı verir: “Antonio Gramsci.” Ama asıl iz bıraktığı yer ülkesi Brezilya’da, Corinthians’ta olur. Brezilya’nın hâlâ askeri diktatörlük altında bulunduğu bir dönemde doğrudan demokrasinin büyük savunucusudur; “Diretas Já!” (Yani “Hemen Doğrudan Seçim!”) hareketine katılır. Fakat asıl model olan, bizzat Corinthians’ın kendisidir. 1981’de, daha önce hapse de girmiş genç bir sosyolog olan Adilson Monteiro Alves kulübün başkanlığına gelir. Gelirleri oyuncularla paylaşır -bugünün uçuk maaşlarının çok uzağında- ve doğrudan demokrasiyi kurar. Formalarda reklamların çoğalmaya başladığı bir çağda Corinthians, göğsünde karanlık bir sadelikle tek bir kelime taşır: “Democracia”. 1983’te Brezilya Kupası finali sırasında -kupayı kazanamasalar da- medyatik görünürlüklerini kullanıp bir pankart açarlar: “Kazansak da kaybetsek de, ama her zaman demokrasi içinde.” Kulüp ülkede olağanüstü popülerleşir. Uruguaylı Yazar Eduardo Galeano, 2003’te verdiği bir röportajda şöyle yazar: “Demokrasi sürdüğü müddetçe, oyuncuları tarafından yönetilen Corinthians, ülkenin tamamındaki en cüretkar ve en göz kamaştırıcı futbolu sundu; stadyumlara en büyük kalabalıkları çekti.” Hareket büyür, bütün ülkeyi demokratik bir dalga sarar; öyle ki 1983’te askeri rejim altmış günlüğüne olağanüstü hal ilan eder. Socrates o dönem hakkında şunları anlatmıştır: “Biz büyük bir aileydik; oyuncuların eşleri ve çocuklarıyla birlikte. Her maç bir bayram havasında oynanırdı. […] Sahada özgürlük için, ülkeyi değiştirmek için mücadele ediyorlardı. Oluşan atmosfer, sanatlarını ifade etmeleri için onlara daha fazla güven verdi.” Socrates’in takımı, 1985’te gerçekleşen rejim çöküşüne böylece ciddi katkı sunar. Socrates kendi dönemi için sıra dışı bir figürdü. Ama hepsinden önemlisi, bugünün futbolunda -kapitalizmin ve kârlılık zorunluluğunun çürüttüğü modern futbolda- artık var olamayacak bir karakterdi. Çünkü Socrates, bugün ölmüş bir oyunu temsil eder, ayrıca artık kaybolmuş görünen bir ruh halini de. Zaten kendisi de, bugün yok olmuş bir futbolun temsilcisi olduğunun farkındaydı. Ölümünden birkaç ay önce, modern futbol hakkında çok sert bir değerlendirme yapmış ve şunları söylemişti: “2010 Dünya Kupası finali, modern futbolun karikatür gibi bir örneğidir. Hileli, şiddetli bir oyun; aşırı duran zamanlar, tekmeler ve sızlanmalar; ve neredeyse hiç pozisyon, neredeyse hiç gösteri. İki takımın da (İspanya ve Hollanda) kaybetme korkusu absürttü; dolayısıyla kazanma korkusu da.” Elbette futbol hâlâ bize duygu, sevinç ve heyecan yaşatıyor. Ama güzel futbolun sosyalist sevdalıları, Socrates’in yokluğunda kendilerini ister istemez yetim hissediyor.

ABD'de bir içki dükkanına gece yarısı girerek viski şişelerini devirip ortalığı savaş alanına çeviren “maskeli hırsızın” bir rakun olduğu ortaya çıktı.

Sitemizde zorunlu ve isteğe bağlı çerezler kullanıyoruz. Çerez Politikamız hakkında detaylı bilgiye buradan ulaşabilirsiniz. "Kabul Et" butonuna tıklayarak isteğe bağlı çerezleri kabul edebilirsiniz. İsteğe bağlı çerezleri kabul etmediğinizde bazı özellikler devre dışı kalabilir.

10 Ekim Katliamı Davası Avukat Komisyonu, katliamın 10. yılında “Alternatif bir karar denemesi” başlattı. Çalışmada katliamın farklı boyutları 10 kavram üzerinden yazı, ses ve görselle kaydedilerek, k...

Sezgin Tanrıkulu, İsmail Beşikçi'nin doktorlarıyla görüştüğünü belirterek, "Şu anda acil servisin yoğun bakımında ve muhtemelen nörolojinin yoğun bakımına alınacak" dedi.

Björk, bu engellemeyle ilgili henüz bir açıklama yapmasa da 'Soykırıma Müzik Yok' (No Music For Genocide) girişimi kapsamında hareket ettiği düşünülüyor.

Youtube'da yayınlanan Soğuk Savaş adlı programda yapılan bir şaka sebebiyle haklarında soruşturma açılan Boğaç Soydemir ve Enes Akgündüz, tutuklama istemiyle mahkemeye sevk edildi.

BM İnsan Hakları Yüksek Komiserliği, İran’da 8 ayda en az 841 kişinin idam edildiğini açıkladı. İdamlar arasında kadınlar ve Kürt, Beluc, Afgan ile Arap yurttaşlar da bulunuyor.

Şanlıurfa’nın Siverek ilçesinden Niğde’nin Bor ilçesine bağlı Çukurkuyu beldesine giden mevsimlik Kürt tarım işçileri saldırıya uğradı. Domates tarlasında çalışan 24 işçi, tarla sahibi Cemal Özer ve y...

İzmir Selçuk'ta Belevi Mahallesi’nde çok sayıda kedi ve köpek ölü bulundu. Zehirlenerek öldürüldükleri iddiası üzerine soruşturma başlattı.

Adıyaman'da hırsızlık olayına karıştığı iddiasıyla İl Emniyet Müdürlüğü'ne götürülen Mustafa Uğur (32) isimli kişi, iddiaya göre emniyet binasının 2. katından düşme sonucu hayatını kaybetti.

İHD Dêrsim Şubesi, kentte yoğun olarak kurulan kimlik, arama ve GBT kontrol noktalarının kaldırılmasını istedi.

Emekli demiryolcu ve Haydarpaşa Dayanışması Aktivisti Ayşen Dönmez, yeni projenin demiryolu işlevini yok saydığını ve garı ticari alanlara dönüştürme riski taşıdığını vurguluyor.

CHP Genel Başkanı Özgür Özel, Buca Cezaevi'nde tutuklu bulunan siyasetçilerle görüştükten sonra açıklamalarda bulundu.