banner
rkmitonao.bsky.social
@rkmitonao.bsky.social
120 followers 130 following 45 posts
伊藤 直 | Ito Nao | 🫐Y.2 - B 🫧Mihanada 🌊 #RKM_Commu !คาร์นิสัยใจไวและปากไว กรุณาพกความใจเย็นก่อนสนทนา! ผปค.ชอบโรลมาก สะดวกทั้งหน้า/หลังไมค์ Info : https://itonaorkm.my.canva.site/
Posts Media Videos Starter Packs
Pinned
📌🌊 #RKM_Commu

伊藤 直 | Ito Nao

Y.2 | Mihanada

・dm 24/7

・Information-> bio
คิ้วเรียวเลิ่กขึ้นเล็กน้อยด้วยความแปลกใจ เป็นเพราะเขาเข้ามาอย่างถือวิสาสะ จึงไม่ได้คิดว่าจะได้รับการต้อนรับที่อบอุ่นขนาดนี้

เขายืนลังเลไปสักพัก ก่อนจะตัดสินใจหย่อนตัวลงนั่งข้างๆพร้อมผงกหัวแทนคำขอบคุณหนึ่งที

“ นั่นสินะครับ ถ้าผมนั่งคนเดียวผมอาจจะเผลอหลับได้เลยนะเนี่ย ”

เขาหัวเราะเบาๆพลางนึกถึงคนข้างๆที่ก่อนหน้านี้กำลังนั่งหลับตา

“ ผมมารบกวนเวลารึเปล่านะ? ”
ไม่ช้าแต่ก็ไม่เร็ว อยู่ดีๆก็มีพี่สาวคนสวยเดินมาสะกิดไหล่ของเขาพลางหัวเราะเสียงใส เธอยื่นใบที่เขียนกำกับตัวใหญ่ไว้ว่า
’ ภารกิจ ‘

นาโอะรีบส่งต่อให้กับคนที่ใกล้ตัวที่สุดก่อนที่จะเปิดอ่านเองซะก่อน

“ มีของไม่น่าไว้ใจมาส่งด้วยล่ะครับ วาตานาเบะจัง- “

ว่าแต่ .. หน้าคุ้นๆจังเลยนะ ศิษย์เก่างั้นเหรอ?

@rkm-yotsuba444.bsky.social
(ขออนุญาตแจมครับบ)

จะเรียกว่าเรามาทัศนศึกษาได้ถูกช่วง หรือคนตรงหน้าเขาหาทำเลได้ถูกที่
เขาเองก็ไม่รู้จะใช้คำบรรยายแบบไหนดี เพราะนาโอะพึ่งจะหนีแดดมาหลบใต้ร่มเงาเดียวกับเด็กโทโมยาสึที่ไม่รู้จัก

กลิ่นใบไม้ที่ลมพัดพามาทำให้ใจรู้สึกสงบเป็นพิเศษ

เขาจึงเอ่ยทักเสียงค่อย หวังให้คนตรงหน้ารับรู้ว่ามีคนเข้ามาอยู่ด้วย

“สวัสดีครับ?”

“คือว่า..ผมขออยู่ด้วยสักครู่ได้รึเปล่า?”
Reposted by 直
10.00น. | จุดเสี่ยงเซียมซี

เพราะไม่รู้จะทำอะไรเธอจึงลองมาเสี่ยงทายเล่นๆ แต่ใบคำทำนายกลับให้ทำขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้

เหมือนโดนทิ่มลงตรงจุดเป๊ะๆเลย..

" ให้หาใครสักคนหรอ.. "

ได้แต่พึมพำพลางคิดคนเดียว กลายเป็นหนักใจเพราะคำทำนายซะแล้ว

(สามารถบวกได้นะคะ!)
(ขออนุญาตแจมครับบ)

วันนี้เป็นวันที่ทั้งสนุกแล้วก็เหนื่อยในเวลาเดียวกัน นาโอะที่พึ่งจัดการข้าวของส่วนตัวเสร็จก็กะจะมาซื้ออะไรขึ้นไปที่ห้องเพิ่มเติมสักหน่อย นั่นจึงทำให้เขามาป้วนเปี้ยนอยู่ที่ชั้นนี่

แต่พอได้เห็นเพื่อนร่วมชั้น เป้าหมายของเขาก็เปลี่ยนเสียอย่างงั้น

คนตัวสูงเดินมาทิ้งตัวนั่งลงที่ฝั่งตรงข้าม

เขาแค่นั่งยิ้มอยู่แบบนั้น ไม่ได้พูดอะไรเป็นพิเศษ

มองเธอบ้าง มองบรรยากาศที่พักบ้าง ประปรายกันไป
“ผมคงได้โสดไปตลอดกาลแน่”

หลังพูดจบด้วยน้ำเสียงที่อิดออด นาโอะก็ยอมจรดกระป๋องที่ริมฝีปากก่อนจะกระดกตามจนหมด

รสนิยมเป็นสิ่งไม่แน่นอน อะไรที่ไม่เคยชอบ สักวันเขาอาจจะชอบมันเข้าจริงๆก็ได้ นาโอะสบตาคนตรงหน้าท่ามกลางความรู้สึกที่หลากหลาย ..
เริ่มที่จะชอบ? แต่ก็คงไม่ได้?
ความรู้สึกปะปนจนงงไปหมด

ทำไมคนเราถึงเอาถั่วแดงมาทำเป็นของหวานนะ-

แล้วเขาก็กลืนลงไปอย่างยากลำบาก
แม้จะยังไม่ได้กินตามเข้าไป เขาก็นึกออกว่ารสชาติที่อยู่ในปากคงจะเป็นประมาณไหน

นาโอะได้แต่อ้าปากค้างยอมรับชะตากรรมที่ต้องแบ่งปันกัน แม้ว่าอิทสึกิที่อยู่ตรงหน้าจะดูน่าเอ็นดูเพียงเพราะว่าแก้มป่อง แต่มันก็ไม่ได้ทำให้นาโอะใจอ่อนลงสักเท่าไหร่

“ขี้โกงนี่ー ถ้าสมมติผมหักหลังขึ้นมาคนที่เดือดร้อนคือนายเองนะนั่น-”

เขายังคงบ่นต่อ

“แล้วถ้าต้องไปคุยกับสาวๆน่ารักๆ แล้วปากมีกลิ่นถั่วแดงล่ะ..”
Reposted by 直
[ ทัศนศึกษาทริปโอซาก้า | โรงแรมบริเวณชั้นบนของห้องอาหาร | ช่วงเวลา 20 : 30 ]

หลังจากที่พูดคุยกันในแชทก็รู้สึกว่าอยากจะเปลี่ยนบรรยากาศบ้างเลยตัดสินใจหยิบพกหนังสือไปนั่งอ่านชั้นบนของห้องอาหาร

โชคดีที่ว่าตอนนี้คนน้อยนิด แทบเรียกได้ว่าไม่มีคนเลยล่ะมั้ง? เหมาะสำหรับพักผ่อนอ่านหนังสือพอสมควรเลยแหละ

พอถึงที่ก็จับจองที่นั่งแล้วนั่งลงพร้อมเปิดหนังสืออ่านทันที

" ... "
Reposted by 直
#RKM_Commu

星川 流星
Hoshikawa Ryusei

2-B | Tomoyasu High School

.𖥔 ݁ ˖🪐.𖥔 ݁ ˖
รอยยิ้มเหยเกเผยออกช้าๆเมื่อถูกจับได้ว่าเขาเองก็ไม่ชอบเหมือนกัน นาโอะพยักหน้าเบาๆด้วยท่าทางอิดออด

“แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ทำนายเจ็บนะ- ขอโทษ”

แม้จะเอ่ยไปหัวเราะไป แต่อย่างน้อยเจ้าตัวก็ดูจะสำนึกอยู่บ้างต่างจากทีแรก

“แต่ถ้าไม่ชอบก็อย่ารับไว้ดื้อๆสิ”
“แต่รับไปแล้วก็ไม่รับคืนแล้วนะครับ“

นาโอะผายมือเป็นเชิงสื่อว่า‘กรุณารับผลการกระทำของตนเอง’อะไรประมาณนั้น
(ทำไมคนคนนี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ารักขนาดนี้คับเนี่ย ขอเพ้ทๆสักครั้ง😭🫳🏻 ขอบคุณที่เล่นด้วยกันนะคะ)
Reposted by 直
แชะ!

“อุ๊—ฟ ~ ฮะๆๆๆๆ—“

”ดูภาพสิพวกเธอน่ารักมากเลย—!“

ยื่นโทรศัพท์ชูภาพหนีอีกคน อารมณ์ดีใหญ่ๆ เด็กๆก็โวยวายอยากดูรูปด้วยล่ะ ✨👦
เป็นอีกครั้งที่เขาหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ นาโอะพยักหน้ารับก่อนจะเอ่ยขอโทษออกมาอย่างง่ายดาย

“ขอโทษที่ทำให้เจ็บตัวนะครับ-”

“ผมนาโอะ”

แน่นอนว่าเขาเลือกที่จะขอโทษอีกฝ่ายมากกว่ากระป๋องซุปนั่นอยู่แล้ว

“ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณเจ็บ เพราะงั้นคืนดีกันนะครับ?”

การง้อคนไม่ใช่สิ่งที่เขาถนัดสักเท่าไหร่ เขาจึงใช้คำที่เข้าใจง่ายแบบที่เด็กๆมักใช้กัน
คนที่ตั้งใจจะลอยตัวหนีตั้งแต่แรก พอได้สิ่งที่หวังสมปราถนาก็ยกยิ้มร่าเริงหยิบกล้องขึ้นมาตั้งรอถ่ายอีกครั้ง

“ฮะๆ~“

”ถ้าเป็นจิบะจังแล้วล่ะก็ สบายๆอยู่แล้วครับ“

เพราะว่าน่ารัก ต่อให้เพลงจะค่อนข้างแปลก แต่ก็น่ารักอยู่ดีล่ะนะ?

หน่ำซ้ำยังช่วยเสริมสร้างความสบายใจให้อีกด้วย

เขายกนิ้วโป้งตามชิมิสุจัง

(เห็นพอดีเลยครับ5555)

@rkm-yotsuba444.bsky.social
Reposted by 直
“พรืดー”

ดูท่านาโอะจะถูกใจมุกนี้กว่าที่คิด

เขาหลุดหัวเราะให้กับมุกที่แปลกที่สุดของวัน ก่อนจะเอ่ยต่อ

“เซียมซีของเด็กม.ปลายเป็นเรื่องใหญ่ระดับชาติเลยเหรอเนี่ย?“

ความหมั่นเขี้ยวตีตื้นขึ้นมาจนเขาอดตีไหล่คนข้างๆเบาๆไปหนึ่งทีไม่ได้

“เอาล่ะーกลับกลุ่มแล้วดีกว่า เจอกันที่รถบัสนะ“

เขาโบกมือส่งท้ายเบาๆก่อนจะรีบกลับไปหากลุ่มเก่า
ความเหงาค่อยหายไปหน่อย
ทันทีที่เห็นใบหน้าของคนที่คุ้นเคยดี นาโอะก็คลี่ยิ้มสบายใจ
คำติดตลกที่เพื่อนร่วมชั้นพูดออกมาทำเอาเขาหัวเราะเบาๆพร้อมเอื้อมมือรับของกลับคืนมา

“นั่นสินะ”

เขานั่งยองลงตามเพื่อให้สายตาอยู่ในระดับเดียวกันกับผู้ประสบภัย

“ตอนนี้มันเป็นของนายแล้วล่ะ”

เขายื่นกระป๋องเจ้ากรรมกลับ

“ไม่ชอบถั่วแดงรึเปล่า?”

คนปากหนักอย่างนาโอะยังคงไม่เอ่ยขอโทษในทันที ราวกับเด็กที่กำลังสนใจเรื่องอื่นอยู่มากกว่ส
คำพูดมากมาย ความหมายหล่อ

นั่นคือสิ่งที่นาโอะได้ยิน

เจ้าตัวยังคงยกยิ้มพิมพ์ใจ จับต้นชนปลายอะไรก็ยังไม่ได้ ว่าแต่..กระป๋องซุปถั่วแดงหายไปไหนแล้วนะー?

“ฮะๆๆ ขอบคุณครับ”

“คุณเองก็น่ารักมากเหมือนกัน”

จากประโยคขอโทษกลายเป็นคำชมไปโดยปริยาย

“หรือต้องใช้คำว่าสวยนะ..?”

เขาเท้าคางมองคนตรงหน้าอย่างตั้งใจ ว่าจะชมเรื่องอะไรเป็นเรื่องต่อไปดี
ยิ่งได้ยินคำฝากฝังมาแบบนั้นแล้ว เขายิ่งรู้สึกว่าโอกาสที่เพื่อนร่วมชั้นคนนี้จะมีทางรอดยิ่งดูน้อยนิด

นาโอะหลับตาลงก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ
ผมจะทำให้ดีที่สุดー

ทันทีที่ลืมตาขึ้นมา ภาพตรงหน้าก็ทำเอานาโอะยกมือขึ้นมากุมปากพร้อมทำหน้าตาตื่น

“ย-..ยูเซย์คุง..”

เขาค่อยๆเอื้อมมือไปแตะบนหน้าผากอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา ก่อนจะหยิบ..

“นี่มัน.. ค-..โคลเวอร์สี่แฉกครับ“

ใช่ หยิบใบโคลเวอร์สี่แฉกขึ้นมา!
แผนหลบหนีไม่สำเร็จผล เพราะแบบนั้นจึงได้จำใจรับผลพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจ

“ครับผมห้า“

ในเมื่อจบที่เขาเป็นคนสุดท้าย แอพสุ่มยอดฮิตจึงถูกเปิดขึ้นมาใช้อย่างคล่องแคล่ว

“ดูเหมือนว่าลัคกี้นัมเบอร์จะทำงานถูกช่วงเวลามากเลยล่ะครับจิบะจัง“
@rkm-yotsuba444.bsky.social
“ งั้นผมก็เป็นไปไม่ได้เลยล่ะครับ เพราะผมไม่รู้จัก ‘คางุระแดนซ์‘ อะไรนั่นเลยน่ะสิ ”

นาโอะยกยิ้มซื่อตามประสาคนเติบโตจากเมืองนอก

โทรศัพท์คู่ใจถูกยกมาถือรอไว้ พร้อมเอ่ยเสียงใส

” ถึงอย่างนั้นผมก็เป็นตากล้องที่ดีให้ทุกคนได้นะ “

@rkm-yotsuba444.bsky.social
Reposted by 直
#KengakuRKM #OSKRKM_04

หลังจากรวบรวมสมาชิกได้ 5 คนก็มายันจุดนัดหมายแรก พร้อมมุงดูภารกิจที่ได้รับจากมิกิคุง

“เต้นคางุยะแด๊นซ์เหรอ!? แบบในอนิเมะอะไรๆอสูรๆดาบๆปะ—??“

ได้รับโจทย์ก็โพล่งขึ้นมาคนแรก พลางนึกถึงหน้าเด็กขายถ่านท่านนึง



@kaoru-rkm.bsky.social
@rkm-yuika.bsky.social
@rkm-konomi.bsky.social
@rkmitonao.bsky.social
a torii gate in a forest with stairs leading up to it
ALT: a torii gate in a forest with stairs leading up to it
media.tenor.com
ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากรู้
ความหมายของลมหายใจที่ผ่อนยืดยาวนั้น
น้ำเสียงที่แผ่วบางกว่าปกติ
หรือแม้กระทั่งดวงตาที่ถูกซ่อนอยู่

นาโอะเพียงแค่ยกยิ้มรับกับคำปิดท้าย

“โดนขู่ว่ารู้ความลับน่ะ”

“แถมยังบอกว่าฉันเป็นอัจฉริยะด้วย“

เซียมซีแบบไหนกันแน่นะ
ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาได้ยินเข้าหูจังๆ หน่ำซ้ำยังเห็นเต็มสองตา

รอยยิ้มที่มักจะเห็นเป็นประจำถูกเม้มเป็นเส้นตรงพลางส่งสายตาที่เห็นได้ชัดว่าเขาเลิ่กลั่กมากแค่ไหน

แต่มัตสึโมโต้ที่กำลังซึบซับความเจ็บอย่างเต็มที่คงไม่มีโอกาสได้เห็นท่าทีสำนึกผิดที่นานๆจะมีทีของนาโอะหรอก

“มัตสึโมโต้ー”

แม้จะเป็นแบบนั้น แต่เขาก็เลือกที่จะรีบเดินจ้ำเข้าไปหา

“นาย.. วันนี้ดวงไม่ดีสินะ?”
Reposted by 直
21.00 | 19 April | ห้องนอน

อิทสึกิเก็บของใช้ทุกอย่างที่ต้องการลงกระเป๋า คิดทวนว่าลืมสิ่งใดอีกหรือไม่ จนไปสะดุดกับเชลฟ์ยาข้างตู้ เขาหยิบสิ่งที่อยู่ภายในออกมา มันเป็นยาแก้เมารถกลิ่นผลไม้กับยาแก้แพ้ที่ซื้อมาปีก่อน ถึงคิดว่าตนไม่จำเป็นต้องใช้ แต่มีไว้ก็อุ่นใจกว่าไม่มี เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดีจึงผล็อยหลับไป

อิทสึกิข่มตาหลับ คลับคล้ายจะตื่นหรือก็ไม่ สะดุ้งตื่นขึ้นมาครั้งถัดไป ยามนาฬิกาบอกเวลาตีสี่