24/7 ❤️💛
banner
privateant.bsky.social
24/7 ❤️💛
@privateant.bsky.social
140 followers 190 following 6.4K posts
full time - shipper | tgm era | minors are not allowed | some nsfw contents | now poolverine ❤️💛 | 20+
Posts Media Videos Starter Packs
อีริคผละออกมาจากห้อง พร้อมสั่งอาหารที่ทุกคนอยากกิน

"พักผ่อนเยอะๆ นะจ๊ะเวด" โลแกนลูบหัวคนหนุ่มช่างอ้อน เวดเอาหัวไถๆ กับมือของคนรัด

"ครับพี่โลแกน ดีจังเลยที่ได้กลับมานอนกับพี่แล้ว"
"ผมก็หวังว่าอย่างนั้น" โลแกนยิ้มกว้างๆ ให้

พวกเขารู้สึกดีกันจริงๆ ที่มีกันและกันแบบนี้ ครอบครัวของพวกเขาตอนนี้สมบูรณ์แบบสุดๆ

"หวา.. ได้เวลาต้องไปให้นมสองแฝดแล้วล่ะครับ" โลแกนบอก

"อื้มไปสิ โจนาธาน ไปหาน้องกันนะลูก"
"คุณไม่ใช่คนที่อุ้มท้องสักหน่อย!" โลแกนว่าพร้อมสูดจมูก เขาอ่อนไหวอีกแล้วสินะ เพราะอีริคคนเดียวจริงๆ

"ผมก็พร้อมจะดูแลคุณกับลูกไงล่ะ" อีริคจับมือสวยขึ้นมาจูบไปด้วย ส่งสายตาร้อนแรงปนอบอุ่นไป โลแกนใจเต้นแรง
"บีบแรงๆ สิครับ" โลแกนกัดปาก ส่งสายตายั่วเย้าให้กับสามี

"ให้ตายสิ.." อีริคครางเสียงต่ำในลำคอไปด้วย แล้วบีบขยำก้นอวบกลมของอีกฝ่ายไปอย่างไม่ยั้งมือเลย

"อ๊า.. ผม.. ผมเสียวจังที่รัก อึ้ก!!"
"อืม.. เอาแบบนั้นก็ได้ครับ เวดอยากกินอะไรล่ะ"

"อาหารไทยก็ได้ครับพี่โลแกน นี่ ฉันเอาส้มตำนะ ข้าวผัด แล้วก็ต้มข่าไก่อะไรนี่ล่ะ" เวดสั่งอย่างคล่องแคล่วเชียว

"กินเยอะจริงๆ นะแก" อีริคส่ายหน้ายิ้มๆ
"จริงหรอครับ ดีจัง"

อีริคพยักหน้า เพราะที่นี่อยู่ไกล นานๆ ทีเขาเลยมาดู แถมมีธุรกิจในเมืองหลวงอีกมากมาย เลยไม่ได้ใส่ใจไร่องุ่นนี่เท่าไหร่นัก เจ้าเวดจะมาลงหลักปักฐานที่นี่หลังจากแต่งงาน คงพัฒนาอะไรได้อีกหลายอย่างเชียว
"ไม่มีใครคิดแบบนั้นกับคุณหรอกนะ" อีริคว่า ขืนใครพูดไม่ดีถึงโลแกนเขาก็ไล่ออกหมดไงล่ะ

"เหอะ คนสกปรก ใจง่ายแบบผมน่ะหรอ"

"ทุกคนที่นั่นยังชอบคุณนะ.. ผมว่าพวกเขาคิดถึง อยากให้คุณกลับไป'
คุณสวยมาก" อีริคเอ่ยชมภรรยา โลแกนขยับโยกอยู่บนตัวเขา เป็นภาพที่น่าชมมาก

"ช.. ชมผมอีกแล้ว อึ่ก!" โลแกนนิ่วหน้า.. อ่า.. นี่พวกเขาไม่ได้ป้องกันอะไรอีกแล้วสินะ

"อยากเห็นคุณขย่มให้จังเลยคนดี"
"คุณลุงใจดีมากเลย ขอบคุณคุณลุงเขาหรือเปล่าครับ?" โลแกนถาม โจนาธานน้อยก็พยักหน้าอย่างแข็งขัน

"เมื่อไหร่น้องๆ จะกินองุ่นได้คับ?"

"อืมมมม รอให้น้องโตกว่านี้อีกหน่อยนะครับ แม่จะพาหนูกับน้องๆ ไปเก็บองุ่นด้วยกันนะครับ" เขายิ้มอย่างใจดี การได้อยู่กับลูกๆ ทำให้พวกเขามีความสุขมากจริงๆ
"อย่าบอกว่าไม่เคยทำล่ะ รู้นะว่าชอบแบบนี้เหมือนกัน" เวดเอ่ยปากแซว

"ไม่เคยเลยต่างหากล่ะ" อีริคตอบ อยากเตะตูดมันสักทีจริงๆ

"ฮะๆ มานอนกันเถอะจ่ะ เวดจะได้พักผ่อนนะ" โลแกนพยุงเวดมานอนที่ที่นอนในที่สุด
เวดทำหน้าพริ้มๆ ซุกหมอน ซุกผ้าห่ม อะไรจะดีไปกว่านี้อีกกันนะ

"พี่โลแกนมานอนกอดกันเถอะครับ" เวดอ้อนใส่ เขาอยากนอนกอดพี่โลแกน ฝังหน้าไปกับร่องอกอวบอิ่มๆ นั้นให้หนำใจไปเลยทีเดียวล่ะนะ
"อืม.. งั้นหรอ ผมก็จะตามใจคุณ วันนี้ผมมีประชุมวิดีโอคอลกับพวกบอร์ด น่าจะใช้เวลาหน่อยล่ะ'

โลแกนได้แต่พยักหน้า เรื่องธุรกิจอะไรแบบนี้ เขาเองไม่มีความรู้หรอก เลยได้แต่เริ่มกินมื้อเช้าไป
"เย้ๆๆ เอาฮับบ" โจนาธานพยักหน้าอย่างว่าง่ายไปด้วย แล้วก็กินองุ่นที่แม่ป้อนไปต่ออย่างน่ารักมากๆ เลยทีเดียวด้วยล่ะ

"อ่ะนั่น คุณพ่อมาแล้ว" โลแกนยิ้มกว้างให้กับสามีที่เดินเข้ามาอยู่ในตอนนี้
"ง.. งั้นคุณก็เข้ามาเถอะนะ" โลแกนเรียกร้อง เขาอยากได้รับความรักจากอีริคมากจริงๆ

"พร้อมใช่ไหมที่รัก" อีริคสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางแสนอ่อนนุ่มนั้น

"พ.. พร้อมแล้วครับ อยากได้คุณจังเลย"
โลแกนหัวเราะ แล้วก็ประคองเวดไป

"มาจ้ะๆ พี่จะไปส่งนะ" โลแกนประคองเวดไป พามาส่งถึงห้องนอนด้วย ดันเวดนอนลงอย่างอ่อนโยนพร้อมกับห่มผ้าให้

"อย่างกับส่งเด็กเข้านอน" อีริคแกล้งหัวเราะหึๆ ใส่
โลแกนมองดู แล้วก็ต้องยอมยกน้ำส้มขึ้นดื่ม เขารู้สึกดีมากๆ เลย

"สดชื่นดีไหม" อีริคยิ้มมองอย่างเอ็นดูด้วย

"ดีครับ.. แต่คุณไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นได้ไหมล่ะ" โลแกนล่ะไม่ชอบรอยยิ้มโปรยเสน่ห์แบบนั้นของอีริคจริงๆ
"ว้าว องุ่นสวยๆ เลยนะจ๊ะลูก หนูลองชิมหรือยัง"

"ยังเลยฮับ" โจนาธานส่ายหน้าไปด้วย โลแกนเลยจูงมือน้อยของลูกชายไปนั่งในที่ร่วม และเด็ดองุ่นป้อนเจ้าตัวน้อย

"งื้อออ หวานฉ่ำเลยงับ"
"ผมจะตายเพราะคุณอยู่แล้ว" ข้างล่างของอีริคปวดหนึบมากเลยทีเดียว

"งั้น.. ผมช่วยนะ" มือนุ่มๆ กำรอบแท่งเนื้อร้อนผ่าว อีริคครางในลำคอ มือเล็กซุกซนช่างเข้าใจปรนเปรอเขา

"โลแกน.. ดีมากเลยครับ"
"ไม่ต้องคิดมากนะจ๊ะ พวกเราตกลงจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแล้ว ก็ต้องช่วยกันดูแลนี่นา" โลแกนตอบด้วยรอยยิ้ม

"พี่โลแกนนี่.. เป็นนางฟ้าของผมจริงๆ" เวดทำหน้าซึ้ง อยากกอดอ้อนโลแกนอีกแล้ว

"ของฉันด้วยนั่นแหละ
โลแกนปล่อยให้ความเงียบเข้าครอบงำตัวเขา และหลับไปในที่สุด

เช้าวันต่อมาเขาก็มีอาการมึนหัวนิดหน่อย แต่อีริคเหมือนจะรู้ดี เจ้าตัวตั้งโต๊ะอาหารมื้อเช้าให้ มีน้ำส้มสดชื่นๆ ให้โลแกนดื่มเลย

"หลับสบายไหม"
"อื้อ.. หนูมีความสุขจัง" ตาสวยปิดปรือลงไปเวดกระชับอ้อมกอดให้แน่นๆ มากขึ้น

"ฝันดีนะคะ พี่รักหนูมากนะลีโอ" เวดกระซิบไปเบาๆ ก่อนจะหลับลงไปพร้อมๆ กันในที่สุดเลบ
"ครับ..." โลแกนทำสีหน้ายั่วเย้า แล้วโดนอีริคจูบแนบแน่นขึ้นไปอีก ทำเอาเขาครางสะท้านเลยทีเดียว

"อื้อ.. คุณสามีครับ.."

"คุณสวยจริงๆ เลยนะ โลแกนของผม" มือใหญ่บีบเค้นไปทั่วร่างสวย
"แกนี่ปากแข็งดีจริงๆ นะ" เวดส่ายหน้ายิ้มๆ ยื่นหน้าไปรับขนมที่โลแกนป้อนต่อ พวกเขากินกันจนหมดเกลี้ยง ก็พร้อมกลับบ้านกันแล้ว

"กลับบ้านกันดีกว่านะ เวดจะได้พักผ่อนอีกด้วยนะจ๊ะ"

"ครับพี่โลแกน"
โลแกนรีบล้มตัวนอนลงบนเตียง พยายามอย่างมากที่จะทำให้จิตใจตัวเองสงบๆ ลงไป

"เป็นแบบนี้บ่อยๆ เราต้องแย่แน่ๆ" โลแกนว่า แล้วก็ลูบท้องที่เริ่มโตๆ ของตัวเอง

"แม่จะทำยังไงกันดีนะตัวเล็กจ๋า"
"งื้อ.." คนน้องส่งเสียงครางน่ารักมากๆ เลยทีเดียว ใบหน้าซบลงกับไหล่กว้าง เวดช่วยล้างตัวให้ลีโอพอลด์จนสะอาด แล้วอุ้มน้องขึ้นมา

"ไปนอนกันนะคะ" วางน้องลงบนเตียง พร้อมใส่ชุดนอนน่ารักๆ ให้