Dankjewel Christine! Ben heel benieuwd naar die ervaringen, hopelijk zien we elkaar snel weer eens!

Je kunt het artikel hier lezen: www.researchgate.net/publication/...

Ik realiseer me nu ik dit onderzoek heb gedaan pas goed hoe sommige van die sporen tot in de derde generatie doorlopen. En dat is in deze tijd een huiveringwekkende gedachte.

Ik raakte diep onder de indruk van hun moed, hun doorzettingsvermogen, maar ook van het na-oorlogse trauma dat zulke diepe sporen heeft getrokken in talloze families.

Zo kreeg een oorlogsverhaal vorm van één gewone familie—mijn familie—dat tegelijkertijd, hoop ik, in het klein het verhaal vertelt van het verzet in de stad Amersfoort, en van een generatie die hun leven lang door oorlog is getekend.

Bij het NIOD bleek de Amersfoortse Raad van Verzet nog verrassend goed te reconstueren, en in Archief Eemland kon ik hun na-oorlogse strijd voor erkenning nauwkeurig in kaart brengen. Tientallen jaren duurde die strijd, en hij liet zichtbare sporen na in het Amersfoort van nu.

Met grote bewondering las ik het werk van Bas von Benda-Beckmann en Jolande Withuis om de kunst van het historisch schrijven over je eigen familie af te kijken.

Ik las onder andere hier (bit.ly/4iyIjVi) het onwaarschijnlijke verhaal van die vriend, Karl Fürgler, de SS-er die in Oekraine deserteerde, zich in Amersfoort aansloot bij het verzet, en dat met zijn leven bekocht.

In het Utrechts Archief zocht ik vergeefs naar stukken over de geruchtmakende rechtszaak die de groep van mijn opa uitvocht met de politieinspecteur die één van hun vrienden doodschoot. Uiteindelijk was die toch goed te reconstrueren, want de zaak bleek een ware mediastorm te hebben veroorzaakt.

In het archief van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) bleken verschillende leden van de groep na de oorlog langdurig—en ten onrechte—te zijn gevolgd én gehinderd vanwege hun linkse sympathieën. Nog in 1983 werd opa, een brave fotograaf, door de dienst geobserveerd.

Bij het Nationaal Archief las ik in het CABR schokkend gedetailleerde stukken over de mislukte overval van opa's verzetsgroep op het distributiekantoor in Amersfoort, waarbij mijn opa twee vrienden verloor en twee schotwonden opliep.

Het onderzoek was een aangrijpend en bijzonder avontuur. In het archief van de Stichting 1940-1945 ontdekte ik dingen die mijn familie nooit heeft geweten: wat voor verzetswerk mijn grootouders precies hebben gedaan, met wie, en hoe zwaar het trauma van de oorlog opspeelde in de jaren '60 en '70.

By contrast, this is my guy. One line of Juvenal, in haste

Een Franse vertaling erbij, geweldig! Gefeliciteerd!

I do hope that the book secretly is a defence of pedantry, for the title of our times would be more like "On Idiocy. A Cultural History of Spiteful Morons and How to Beat Them"