คนที่ไม่เคยเข้าใจความรักจะมีสิทธ์มาพูดถึงความรักได้ไง ใช่ แกนั่นแหละ

ตัวเองเอาแต่ยุเมะ หวงผู้ชายที่ไม่มีอยู่จริงด้วยซ้ำจนลืมไปว่ามีใครสักคนอยู่ข้างๆเสมออะ โคตรเกลียดเลย เด็กไม่รู้จักโต ทั้งที่มีคนที่พร้อมซัพทุกอย่างอยู่ข้างๆ ทำไมมันถึงคิดว่าตัวเองไม่มีใครกันเลยล่ะ น่าเบื่อชิบหาย เกลียดๆๆๆๆๆ เกลียดที่สุด

เห็นขวัญพูดว่าแฟนมาง้องแง้งใส่ คือถ้านี่เป็นแฟนมันก็คงทำแบบเดียวกันอะ คนเราถ้ารักกันมากจริงๆจะยอมให้ 2d มาเป็นที่หนึ่งแทนเราได้ไงอะ ฉันเข้าใจนะ จุดนี้ ฉันก็เป็นคนแบบนั้นแหละ แต่จะให้ทำไงได้ บางคนมันไม่โตจริงๆนะ ฉันเสียใจจริงๆ

ก็ดี ให้วันนั้นมันเป็นวันสุดท้ายของพวกเราเถอะนะ

ทั้งที่เมื่อก่อนอยากเห็นตั้งขนาดนั้นแท้ๆเลยนะ ในโลกนี้จะมีไหมนะ คนที่รักและทรีทฉันได้เท่าที่ฉันรักและทรีทเขา คำตอบคือไม่มี เวลามีความรักฉันเป็นคนดีเกินไป

ทั้งที่มางานเดียวกันเวลาไล่เลี่ยกันแท้ๆแต่ไม่แม้แต่จะถามหากันเลย ก็คงงั้นแหละนะ

ไม่ว่าเรื่องอะไร นายไม่เคยโกหกฉันได้หรอก ฉันแค่แกล้งโง่ให้นายตายใจเท่านั้นแหละ เซนส์ของผู้หญิงน่ากลัวนะ

สิ่งเดียวที่นายหลอกฉันได้ คือหลอกให้สับสนในความรู้สึกของนายนั่นแหละ

ถ้ารักจริงต้องเป็น first priority สิ จริงไหม? แต่ฉันทั้งที่ถูกรัก กลับไม่เคยเป็นสิ่งแรกที่เข้ามาในหัวของนายเลยน่ะ ไม่ยุติธรรมเลยนะ

ฉันรู้ รู้ดียิ่งกว่าใครเลย นายโกหกฉันไม่ได้หรอก

นายยังรักฉันอยู่ แต่เป็นความรักที่เบาบาง ไม่มีการพัฒนาขึ้น นายลังเลระหว่างเพื่อนกับฉัน ทั้งที่ฉันเป็นได้ทุกอย่างไม่ว่าจะเพื่อน ครอบครัว หรือใครก็ได้ที่จริงใจกับนาย กับเพื่อนปลอมๆที่คิดหลอกใช้นายน่ะ

แต่นายก็เลือกเพื่อนพวกนั้น ไม่ใช่ฉัน คนที่รู้ใจนายยิ่งกว่าใคร คนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเสมอ แต่ก็ถูกผลักไสไล่ส่งตลอดมา

เธอจะยังอยู่ในใจฉันเสมอ เพราะเธอคือความทรงจำที่ดีที่สุดของฉัน

ส่วนไอ้นั่นอะหรอ มันไม่ใช่เธอนี่นา

ถ้าจริงก็ดี สำหรับตัวฉันที่ตอนนี้ตายด้านไปแล้วด้วยยิ่งดี

ถ้าพระเจ้าหรือโชคชะตายังคงทอดมองฉันอยู่ ได้โปรด อย่าพาเขากลับมาในชีวิตฉันอีกเลย หวังว่าจบวันสอบวันสุดท้ายไป เราจะไม่มีวันได้เจอกันอีก

ให้ทุกอย่าง หลงเหลือเพียงแค่ ความทรงจำดีๆ แค่นั้นเถอะนะ

อย่ามาทำให้หัวใจฉันถูกรังแกอีกเลย แค่นี้ก็มีรูรั่วมากเกินใครจะมาอุดได้แล้วล่ะ

ถ้าไม่ชอบแล้ว จะมาเล่นกับใจฉันทำไมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งที่คำตอบของฉัน ตัวเองก็รู้อยู่แล้วแท้ๆ ว่ามันไม่เคยเปลี่ยนไปเลย

สารเลว ฉันเกลียดนาย แต่ฉันก็รักนาย เหมือนคนบ้าเลยเนอะ

ฉันพยายามทำตัวปกติแค่ไหน ก็ยังถูกตามเอาใจ และจู่ๆก็เลิกไปดื้อๆ แบบนี้วนมา 3 รอบในเทอมนี้แล้วมั้งนะ

ฉันเกลียดคนที่ไม่สม่ำเสมอที่สุด แต่กลับกันนายก็ดันเป็นคนที่เอาใจฉันได้ถูกจุดที่สุดอีก

เกลียดที่สุดเลย คนอย่างนายน่ะ

ฉันเชื่อใจ เพื่อนทุกคน จากใจจริง
และก็โดนหักหลัง

ฉันรักและซื่อสัตย์ในคนที่ตัวเองเลือกแล้ว อย่างสุดหัวใจ
และก็โดนหักหลัง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ฉันโกหกน่ะ ว่าจริงๆแล้วโกรธพวกนั้นที่สุด ไม่เลยล่ะ จริงๆแล้ว ฉันแค่เสียใจน่ะ เสียใจที่เธอไม่เลือกฉันแม้ยันวินาทีสุดท้ายน่ะ

แต่ฉัน คงจะตายด้านกับความเจ็บปวดไปแล้วล่ะมั้งนะ

ชีวิตฉันไม่คู่ควรกับใครเลย ไม่คู่ควรกับความสุขด้วยซ้ำ

นี่ ฉันเกิดมาเพื่อเป็นเครื่องมือของทุกคนเหรอ

ถ้าทุกอย่างถูกสตาฟไว้แค่ปี 1 เทอม 1 ฉันคงจะมีความสุขที่สุดเลยล่ะ

แต่เวลาไม่เคยคอยท่า และยิ่งรู้มากเท่าไหร่ ยิ่งเจ็บปวดเท่านั้น

อา ช่วงเวลาแสนสุขของฉัน มันไม่เคยมีอยู่จริงสินะ

กะแล้วเชียว คนอย่างฉัน มันไม่คู่ควรกับความสุขจริงๆนั่นแหละ

มายาคติตลอดปีที่ผ่านมา มันคอยล่อลวง ให้ฉันไปติดกับที่ใหญ่หลวงที่สุดในชีวิต

ตอนเพื่อนหักหลัง สมองเจ้ากรรมก็ให้ฝันถึงช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

ตอนต้องตัดใจจากเธอ สมองก็เสือกให้กุฝันถึงวันที่เราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

หยุดเถอะน่า

ฉันเห็นชัดเลยล่ะ ว่าไม่กี่นาทีต่อมาหลังทวิตนั้น นายถึงอันฉันไป ห่ะๆๆ คิดว่าฉันโง่พอจะเชื่อนายรึไงกัน ไปเรียนโกหกมาใหม่นะ

ถึงมันจะดูโรคจิต แต่ฉันน่ะ ส่องอยู่ตลอดนะว่านายกดอันไปรึยัง เลยใช้ทวิตนี้ลองใจไงล่ะ หึหึ ได้ผลเกินคาดเลยนะ กับคนที่ให้เพื่อนสำคัญกว่าฉัน

นายโกหกฉันไม่ได้หรอก ที่ฉันทวิตแบบนั้นไปก็เพื่อทดสอบนายนั่นแหละ

ทำเป็นไม่เห็นแต่แรกคงจะสบายใจกว่านี้เยอะ ไม่น่าเป็นคนใจดีเลย คนใจดีมันก็โดนเอาเปรียบตลอด

อา หงุดหงิดจริงๆ ทำไมฉันถึงต้องถูกสาปด้วยล่ะ

ไม่เป็นไร ฉันก็ไม่ได้เห็นนายเป็นเพื่อนเหมือนกัน นายเป็นแค่ตัวหารค่ากลับบ้านฉันเท่านั้นแหละ

ไม่เห็นแม้กระทั่งเป็นเพื่อนเลยนี่นา ก็ช่างมันปะไร

มัน!! ไม่!! ใช่!! เรื่อง!! ของ!! ฉัน!! หยุดได้แล้ว!!!!!