The Nordics and Baltics are together inspiring visions of a stronger continent.

In Europa: Caroline de Gruyter

Vanwege de spanningen in de stad en toenemende gevoelens van onveiligheid zijn er Amsterdammers die overwegen te vertrekken uit Nederland. Dat horen stadsdeelvoorzitters Zuidoost, Zuid en West in gesprekken met hun inwoners. Je hebt zelfs kinderen die met elkaar spelen en dat dan de eacuteeacuten tegen de ander zegt, als de eacuteeacuten minder leuk gedrag vertoond: pas op, anders ga ik de koffer voor je pakken, zegt Tanja Jadnanansing, stadsdeelvoorzitter Zuidoost.In Zuidoost heeft meer dan de helft van de inwoners een migratieachtergrond. In Zuidoost hebben we van oudsher heel veel mensen van buitenaf die naar het stadsdeel zijn gekomen, uit verschillende landen ook. We hebben 173 etniciteiten en culturen. We zijn wel wat gewend als het gaat over nadenken over wat is onze plek in deze samenleving. Wij voelen ons heel erg thuis in Amsterdam en al helemaal in Zuidoost, vertelt Jadnanansing.Ze vervolgt: Je merkt wel dat het afgelopen jaar het gesprek van de dag niet alleen is: hoe duur zijn onze boodschappen, maar dat het gesprek ook is: hoe thuis zijn we eigenlijk nog in Nederland Heel veel mensen hebben het gevoel dat het steeds minder het geval is en dat je het moet bevechten.Jadnanansing hoort verhalen over kinderen die aan elkaar vragen of ze hun koffers al hebben gepakt. Ik als stadsdeelvoorzitter vindt dat heel erg. Veel mensen hebben echt pijn in het hart: hoor ik hier eigenlijk thuis Je hebt zelfs kinderen die met elkaar spelen en de eacuteeacuten tegen de ander zegt: als de eacuteeacuten minder leuk gedrag vertoont, zegt: pas op hegrave, anders ga ik de koffer voor je pakken. Niet heel gezellig.Ook in stadsdeel Zuid leeft dat gevoel onder de Joodse gemeenschap. Er zijn er nogal wat die het zeggen dat ze willen vertrekken, maar het zijn voorlopig nog wel woorden van mensen die zich afvragen: ben ik hier wel veilig Kan ik wel veilig zijn, vertelt stadsdeelvoorzitter Bart Vink. Sommigen koppelen het aan: misschien moet ik hier wel weg. Dat geldt ook voor Israeumllische inwoners in de stad, die ook veelal in stadsdeel Zuid zitten. Ik wil tegen ze zeggen: dit is Amsterdam, iedereen is hier welkom. Dat zeg ik tegen alle inwoners, niet alleen tegen de Joodse.Er komen allerlei gevoelens te boven: angst en verdriet, vervolgt hij. Mensen die zich ook terugtrekken in hun eigen omgeving, niet meer weer opvallen en herkenbaar willen zijn als Jood. Bijvoorbeeld het keppeltje afdoen, of iemand die een davidster om zijn nek draagt en oplet dat het niet naar buiten valt als hij of zij naar voren buigt. Het is meer een gevoel: ben ik hier wel veilig Dat hoor ik veel.Politiek klimaatIn West hoort stadsdeelvoorzitter Fenna Ulichki die verhalen ook van de Joden die daar wonen, maar ook van islamitische en Marokkaanse Amsterdammers. Ongeacht de klasse, vertelt ze. Het zijn niet alleen jongeren die het zeggen, maar ook mensen die een baan, huizen en een carriegravere hebben opgebouwd en serieus denken: hoor ik hier nog wel thuis Dat is heel zorgelijk dat we in een politiek klimaat zijn terechtgekomen dat kennelijk iets bij mensen oproept om je koffers te pakken en ergens anders toekomst op te bouwen.Ulichki koppelt de onrust aan het landelijke debat. Ze maken zich daar zorgen om. Ze zijn bang om zich te uiten met religieuze symbolen. Er zijn vrouwen die bang zijn om een hoofddoek te dragen en bang zijn om belaagd te worden. Er zijn ook mensen die bang zijn weggestuurd te worden, bang zijn om hun verblijfsvergunning of paspoort te verliezen. Ik zeg dan: wij zijn thuis. Dit is Amsterdam. Wij zijn hier geworteld, dit is jouw thuis.Bekijk hierboven de hele uitzending van Park Politiek, waarin de stadsdeelvoorzitters ook ingaan op wat er in hun stadsdelen gebeurt om inwoners met elkaar in gesprek te laten gaan eacuten welke rol de Amsterdamse politiek speelt in het scherp gevoerde debat.