Boekweit verdween door de aardappel, maar door drie boeren is het terug op Noord-Hollandse bodem
Door een duurzame draai van een Texelse bollenboer wordt er na honderden jaren weer boekweit geteeld op NoordHollandse bodem. Maar het is nog wel even zoeken hoe het allemaal werkt, met zon uitgestorven gewas.nbspEen gewas waar de buren ook blij mee zijn. Zo omschrijft Vincent Lap 30, voormalig bollenboer op Texel, de nagenoeg vergeten boekweitplant. Volgende week zaait hij er zijn achtertuin mee in, zon 1000 kilo aan zaden gaat de grond in.Via zijn werk bij de agrarische natuurvereniging leerde de Texelaar over watervervuiling, mestuitspoeling en biologisch boeren. Nu hij het bollenbedrijf van zijn ouders mag overnemen, kiest hij voor een duurzamere weg. De bloemen blijven, maar de gewasbeschermers gaan eruit.nbspNa een zoektocht naar het juiste gewas voor de Texelse zandgrond kwam hij uit bij boekweit, een pseudograan waar pap, noedels en bier van worden gemaakt. Aan de andere kant van zijn boerderij kiest hij voor lupine en kikkererwten. Stuk voor stuk extensieve, bloemrijke gewassen, die weinig van de bodem vragen en groeien zonder mest of gif.nbspLap is een van de eersten in NoordHolland die start met boekweit. Alleen zijn buurman op Texel en een boer in Middenmeer durven het ook aan. We hebben wel contact met elkaar, maar we weten eigenlijk alle drie niet hoe het precies moet.De cooumlperatienbspWant hoewel boekweit vroeger makkelijk en veel groeide op de Nederlandse zandakkers, is het nu nergens meer te bekennen. In de tweede helft van de negentiende eeuw stapten boeren massaal over op de aardappel omdat er per hectare veel meer te verdienen was aan de kleine knol.Als het aan Paul Brul ligt komt daar snel verandering in. De Groninger zette zeven jaar geleden De Boekweit Cooumlperatie op en overtuigt sindsdien boeren in heel Nederland om het vergeten gewas een nieuw leven in te blazen.nbspDat lukt al goed, zegt Brul. Inmiddels hebben 50 boeren zich aangesloten bij de cooumlperatie, waarvan drie uit NoordHolland. Het is een mooi en duurzaam verhaal waar een grote groep boeren in gelooft.Hoe werkt het eigenlijkMaar hoe teel je een vergeten gewas Je moet die hele keten vanaf de basis opbouwen, zegt Brul. Afgelopen jaren heeft hij vooral veel onderzoek gedaan, naar welk ras het beste past bij het Nederlandse klimaat, de ideale bodem en de afzetmarkt.nbspOok na de teelt ligt er nog een logistieke opdracht voor de boeren. Als boekweit geoogst wordt, moet het keiharde vliesje eraf gehaald worden met een pelmachine. Daar is er in Nederland eacuteeacuten van, en die staat in Middenmeer.nbspLap heeft nog even gekeken of hij zelf een pelmachine kan aanschaffen, zodat hij zijn oogst niet met de veerdienst naar het vaste land hoeft te vervoeren, maar die bleek veel te duur. We gaan eens even eerst kijken of die teelt lukt.Hoe smaakt hetAls hij over een aantal maanden zijn boekweit kan oogsten hoopt Lap dat hij het graan op Texel kan verkopen. Zelf heeft hij al een pak boekweitgrutten gekocht om het te proeven. Als je weet dat je zelf gaat verbouwen, is het een stuk lekkerder.Uiteindelijk hoop je dat de buren het in de supermarkt kunnen kopen, zegt Lap. Dan hebben ze niet alleen mooie bloemen in de tuin, maar kunnen ze het ook nog opeten. Op deze manier heeft iedereen er wat aan.