Mijn programma in week 45 begint weer met het bezorgen van de maaltijddozen. Er staan 26 adressen op het programma, te beginnen in Leiden. Voor woensdag staan er momenteel 13 adressen genoteerd. Morgenmiddag komt er een restauratieadviseur naar de Stadstimmerwerf. Zoals bekend zitten de Leidsche Mondialen in di 17e eeuwse gebouw, een prachtig monumentaal gebouw. Maar hier en daar vallen er barstjes in het gebouw.

De voetbalweek is goed verlopen. Deze week ziet mijn programma in week 44 er weer wat normaler uit.Vandaag begin ik weer met de bezorgwerkzaamheden. De weersomstandigheden zijn ietwat minder dan het afgelopen halfjaar. Een stevige wind en af en toe een forse bui. Maar je kunt je er goed op kleden. Er staan vanmiddag 24 klanten op het programma, bijna 3 uur rijden.

Het Leiden International Film Festival is weer achter de rug. Het gewone leven begint weer. In mijn programma in week 43 zit dan ook geen enkele film. Maar wel weer veel voetbal. Zoals gebruikelijk worden de maandag- en woensdagmiddag gevuld met het rondbrengen van de maaltijddozen. Voor maandag staan er 25 klanten op het programma. Vreemd genoeg voor woensdag nog maar 7, dat is wel erg weinig.

LIFF is begonnen. Nu zult u vragen "wie is begonnen" maar het moet zijn "wat is begonnen". Want het LIFF is de afkorting voor Leiden Internationale Film Festival, of zoals de Leidenaar zelf zegt Het Leids filmfestival. Donderdag avond was de aftrap en vrijdag zaten Lief en ik bij de eerste film. En dat was Mad Bills to Pay (or Destiny, dile que no soy malo)

Na thuiskomst van het ochtendprogramma namen Lief en ik eerst even de tijd om bij te komen van alle drukte. Dan even lunchen et voilá, daar stond de Grote Optocht al weer op het programma. De optocht zou dit jaar om 13.00 uur van start gaan. En je moet echt wel op tijd zijn om nog een beetje goed zicht te krijgen op de optocht, die dit jaar "Als een komeet" als thema heeft.

Na de drukke dagen van vorige week is mijn programma in week 41 een tikkeltje rustiger. Natuurlijk beginnen we de week weer met het rondbrengen van de maaltijddozen. Voor vandaag staan er 20 adressen op het programma. Een mooi begin van deze grijze week. Dinsdag wordt dan een dag om alles eens even bij te werken. Geen afspraken, geen vergaderingen. Tijd om de achterstallige zaken van vorige week bij te werken.

Het is donker buiten als we om half zeven wakker schrikken. Shit, de reveille om zeven uur. Haastig kleren aanschieten, schoenen aan, rood-wit dasje om en hop. de deur uit. Ontbijtje komt later wel. Er zijn al aardig wat fietsers en wandelaars onderweg naar het Stadhuisplein. Gelukkig zijn we op tijd. Het dweilorkest staat al op orkaankracht te tetteren. Het plein staat inmiddels vol en ook langs de markt staan veel mensen.

2 oktober is de aftrap van Leiden Ontzet. De kermis gaat draaien, de taptoe slingert zich 's avonds door de stad. Kinderen lopen de taptoe en hele families kijken ontroerd toe. De geur van oliebollen trekt een spoor door het centrum. Ons eerste gebeuren is de Hutspotmaaltijd. Samen eten op de Hooglandse Kerkgracht. Ruim 7000 hutspotmaaltijden worden uitgedeeld aan de hongerige Leidse bevolking.

Het zindert in de stad. De voorpret is begonnen. De eerste activiteiten zijn geweest. Kinderen hebben vanmiddag tijdens het minikoraal uit volle borst gezongen. Vanavond volgt het Maxikoraal, hét meezingfeest voor jong en oud. In de binnenstad klinkt het gebrom van motoren. Metaal op metaal, de kermis wordt opgebouwd. De echt grote attracties staan al overeind. Een aantal kramen staan, wel gesloten nog, al op hun plaats.

Mijn programma in week 40 heeft een groot feestelijk tintje. Maar laat ik deze week eens achterstevoren benaderen. Voor de verandering dus eerst de zondag en dan werken we langzaam naar voren. Zondag is de agenda leeg. Dat kan worden opgevuld met een bioscoopbezoek, zoals we ook gisteren hebben gedaan. Uiteraard dienen wel twee uurtjes te worden besteed aan het voetbal op tv.

Vorig weekend was het laatste Stripfestival Breda. Dit festival is in de loop der jaren uitgegroeid tot het grootste stripfestival van Nederland. Het hele Chassé Theater in Breda was gedurende twee dagen het domein van de strip. Nu zult u zeggen "Boeien...." maar het stripverhaal is inmiddels niet meer weg te denken uit onze cultuur. In Nederland is het stripverhaal relatief klein, maar in België, Frankrijk en Italië is het groot.

Het wordt weer een drukke week blijkt uit mijn programma in week 39. Te beginnen vanmiddag met de bezorging van de smakelijke eetdozen bij 20 adressen. Al met al een klusje van pakweg iets meer dan drie uur. Dus weer mooi op tijd thuis. En dan kan ik 's avonds weer wat verder lezen in de dikke pil van Geert Mak.

Ze zijn er weer.... De Geuzen zijn weer met hun schuiten Leiden binnengevaren. De bevrijding van Leiden is een feit. Het Feest der Feesten kan weer losbarsten. De kanonnen voor de saluutschoten staan klaar op het Waaghoofd. Het is nog even wachten op de schuiten met daarop de Geuzen onder aanvoering van Boisot. Daar klinkt het gezang van de bevrijders. De trommels roffelen, de banieren zwaaien wervelend rond.

Afgelopen vrijdag was ik bij de opening van de nieuwe expositie van de Leidsche Mondialen. Het thema is "Mijn beste werk". De Mondialen is een kunstenaarscollectief. Sommigen van hen zijn beroepsmatig met kunst bezig geweest, anderen zijn gewoon ooit begonnen met het hanteren van een penseel. Dat betekent ook dat er heel veel verschillende soorten kunstenaars actief zijn. Tijdens deze expositie vallen ook de Open Monumentendagen en de Kunstroute.

Mijn programma in week 38 zit vol. Het belooft dan ook een drukke week te worden. Te beginnen vandaag, maandag, met het opnieuw rondrijden van maaltijddozen. Dit keer gaat het om 16 adressen, dus dat valt alleszins mee. Dan ben ik tegen vier uur weer thuis. Dinsdagochtend moet ik bij de Lakenhal publiciteitsmateriaal ophalen voor de Kunstroute. Dat materiaal is bestemd voor de Leidsche Mondialen, die uiteraard meedoen aan de Kunstroute.

Afgelopen zondag trokken Lief en ik er weer eens op uit. Nee, niet een rondreis om de wereld, maar een wandeling naar en door het Polderpark Cronesteyn. We waren benieuwd naar de nieuw aangelegde paddenpoel en of er al padden waren aangeland. Maar er was geen pad te bekennen. Geen idee ook hoe die daar moeten komen. Er staan geen paddenwegwijzers in het park.

Mijn programma in week 37 begint met het eindelijk afkijken van de tv-serie Barry. Een zwart-komische misdaad serie, waarvan ik het vierde en laatste seizoen nog niet heb gezien. En daarmee loop ik toch al twee jaar achter de feiten aan. Waarna ik weer in de auto stap om bij 22 klanten de maaltijddozen te bezorgen.Waarna Lief en ik 's avonds de twee laatste afleveringen van…

Jawel, hij rolt weer. Het bruine lederen monster is weer tevoorschijn gekropen uit zijn donkere ballenhok en heeft zich fluitend laten oppompen. Gevolg was dat ik ook mijn conditie en fitheid op het vereiste peil moest brengen om dat monster in de gaten te houden. Vooralsnog ben ik daar goed in geslaagd. Hoewel er onmiddellijk een zwaar en intensief programma op de loer lag.

Vorige week waren we uitgenodigd voor een rondje Uitgekookt. Een rondleiding door de nieuwe gekoelde logistieke en geautomatiseerde afdeling.

Mijn programma in week 36 is redelijk gevuld. Hier en daar zit nog wel een gaatje.Uiteraard beginnen we vandaag weer met het bezorgen van de maaltijddozen. Kennelijk zijn de vakanties helemaal afgelopen want ik moet bij 28 klanten langs gaan. Grotendeels in Leiderdorp, maar de laatste zes in Zoeterwoude-Rijndijk en Leiden. Een fijne route om te rijden. Dinsdagmiddag tijd om even bij te praten bij de Leidsche Mondialen.

Soms bevindt het zich onder je neus en loop je er achteloos aan voorbij. Ga je naar tentoonstellingen op afstand, maar zie je niet wat er in je eigen woonplaats voor moois is. Natuurlijk was ik er wel van op de hoogte dat de Lakenhal een tentoonstelling had gewijd aan Floris Verster. En Lief en ik hadden ook al eens gezegd dat we daar zeker naar toe moesten.

Mijn programma in week 35 ziet er rustig uit. Het lijkt alsof het leven weer wat normaliseert. Uiteraard beginnen we de week weer met bezorgen. Dit keer bij 17 klanten, een relatief klein aantal voor de maandag. Tot en met juli waren het meestal meer dan 25 klanten, maar sinds augustus ligt het aantal dus beduidend lager. Zou dit dan toch met de vakantie te maken hebben.

Voor mijn leesclub las ik het boek Tandenjager van Auke Hulst. De titel alleen al is intrigerend. Want wat is in godsnaam een 'tandenjager'. Welnu, daar kom je al snel achter. Het boek begint met een prelude, die zich afspeelt in Quatre Bras. Het is 1815 en de laatste slag van Napoleon heeft net plaatsgevonden. Het strijdveld, vlakbij Waterloo, ligt vol met kermende en gesneuvelde soldaten.

Het was dinsdag een mooie dag. De zon stond hoog aan de hemel en de temperatuur zou naar een fijne hoogte stijgen. Reden om de fietsendrager achter op de auto te monteren en de fietsen erop te tillen. Maar waar naar toe? We besluiten van vlakke polders tot bloeiende heide te gaan. We besloten om eens door het noordelijke deel van Eemland en het oostelijke deel van het Gooi te fietsen.