📍#kzk_commu

" ฮ่าๆ ขอโทษที่เป็นหมูตอนครับ "

" ...ว่าไปนั่น "

古賀 尊哉 | โคงะ ทาคายะ |โรงเรียนคิไซ ปี 1
158/78 | ผู้เหลือรอดจากเงามืด
——— .

Co / role / Dm👌🏻
; Doc : bit.ly/4hkPP5q

#KzK_Commu

" ยิ้มหน่อยซี่ "

—————————————

คามินากะ บุนตะ | Kaminaga Bunta | 神永 文太

นักเรียนโรงเรียนคิโบวซากุระ | ปี 2 | 18 ปี | 179 cm. | 76 kg.

รองประธานชมรมนักประดิษฐ์ | สมาชิกชมรมรักษาความปลอดภัย

—————————————

Doc : rebrand.ly/Bunta_KzK

⚠️นิสัยไม่ดี อันธพาล เสเพล บุลลี่⚠️

[💌 DM : ทัก, โค, โรล, เวิ่น]

Midorikawa Haruto | #KzK_Commu

"ฮ้าา...เป็นอีกวันที่ยังปลอดภัยสินะ... *ยิ้ม*
ลืมเนื้อหาสอบเข้าหมดแล้ว...เมื่อไหร่จะจบซะที"

✦ ผู้เหลือรอดจากเงามืด | นักเรียนโรงเรียนคิไซ ชั้นปีที่ 3
✦ 17 ปี | 176 cm | 59 kg

✦ Doc: bit.ly/Haruto_KzK
dm to โค/โรล/เวิ่น = OK!

👇more about Haruto down below👇

#kzk_commu

"พอจะเห็นเด็กผู้หญิงที่ชื่อทานากะ เอมิผ่านมาแถวนี้บ้างหรือเปล่า?"

"รูปร่างหน้าตา?"

"................."

|

丹花 晴雨
ทานากะ เซย์อุ
นักเรียนมัธยมปลายปีที่ 3 โรงเรียนคิไซ

|

docs> tinyurl.com/tanasei
ทัก/โค/โรล/เวิ่น > dm

#KzK_Commu
———————————
"...."

"...."

"ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอก ว่าแต่...อันนี้กินได้ไหม?"
———————————
吉田鋼牙 | Yoshida Kouga
ผู้เหลือรอดจากเงามืด | โรงเรียนคิไซ | ปี 2 | 182/69

Doc : bit.ly/48gJtSi
Role | Talk | Co-op | DM = OK

✤.｡.:* ☔️:**:. [ᴛꜱᴜʏᴜ] .:**:.☔️*.:｡. ✤

[青美 露] - ᴀᴏᴍɪ ᴛꜱᴜʏᴜ
อาโอมิ ซึยุ ⋆ ୨୧ ˚

—————————
อายุ 17 ปี | 160 - 43
นักเรียนโรงเรียนคิไซ | ปี 2
ผู้เหลือรอดจากเงามืด
—————————

ᴀᴄᴄ ꜰᴏʀ #kzk_commu
ᴅᴏᴄ : bit.ly/4ogmHPD
ᴄᴏ : ʀᴏʟᴇ : ᴛᴀʟᴋ — ᴏᴋ

[????? : 2 ]

#KzK_Story

บทสรุปเมืองโบราณ

Song: unslept

#KzK_Commu

神崎 神央 | คันซากิ ชินโอ
ผู้เหลือรอดจากเงามืด
นักเรียนโรงเรียนคิไซ ปี 3

———————————

" อย่ามาสร้างความวุ่นวายให้ฉัน "

" ..ก็ได้ อยากให้ช่วยอะไร ? "

———————————

Doc: Bio
(โค/โรล/เวิ่น 24/7 ทักได้ครับ ขี้เหงา-)

*แก้ไขเป็นเดือนที่สี่

#KzK_Commu 📌ปักหมุด

天規 智幸 | Takanori Tomoyuki (18)

ผู้รอดจากเงามืด - นักเรียนคิไซ ปี 3

_________________

「…誰かを探しているんです。」

"...ผมกำลังตามหาใครบางคนอยู่น่ะ"

「“エミ”っていう女の子をご存知ありませんか？」

"พอจะรู้จักเด็กผู้หญิงที่ชื่อว่า ‘เอมิ’ บ้างไหม?”

_________________

- Doc: shorturl.asia/QIwS5
- เวิ่น / โค / โรล => OK!

ささのぐち りはる
笹野口 莉榛

ซาซาโนะกุจิ ริฮารุ |
โรงเรียนคิไซ ชั้นปีที่2

url-shortener.me/7EQU

|

"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอแค่เราอยู่ด้วยกันก็พอแล้ว"
"...ประโยคแบบนี้เนี่ย โรแมนติกดีเนอะ?"

เพราะฉะนั้น..

พูด
(ซะ)
สิ

.

#kzk_commu
石川 涼太 | Ishikawa Ryouta
Y2 | 18Y
187 | 78
———————

"何も言わなくていい。ただ、ここに一緒にいてくれればそれでいい"
“ไม่ต้องพูดอะไรหรอก แค่อยู่กับฉันตรงนี้ก็พอแล้ว”

"また雨か…… "
“ฝนตกอีกแล้ว... "

———————
• Doc : url.in.th/tjKSM
• โค | เวิ่น | วาด | DM = OK!!
• โรล = --

Chibi ในภาพ CMS : Fio Collei

#KzK_Story
Event???? Ending B: No Escape

ทุกอย่างมันแปลกมาตั้งแต่ที่ลืมตาตื่น

ถึงกระนั้นก็ยังปล่อยผ่านไป

ลึก ๆ แล้วก็หวังว่ามันจะเป็นเรื่องจริง หวังว่าแสงแดดอุ่น ๆ ที่สำผัสกำลังปลอบประโลมตัวเองอยู่ หวังว่ากลิ่นอันคุ้นเคยนี้จะโอบกอดตนเอาไว้ หวังว่ารอยยิ้มของทุกคนจะยืนยันได้ว่าที่ผ่านมาทุกอย่างจะไม่เป็นอะไร ดังนั้นเธอจะไม่ปริปากถาม

#Kzk_BigCleaning #Kzk_Roleplay

[โรลปิด] เรียวกัง w/ @natsumi-kzk.bsky.social

หลังจากที่หายหน้าหายตาไปกว่าหนึ่งเดือน เรียวดังที่เคยสะอาดสะอ้านบัดนี้กลับเต็มไปด้วยฝุ่นที่เกาะตามที่ต่าง ๆ เป็นเหตุอันให้เธออาสามาช่วยทำความสะอาดแม้สภาพตัวเองจะรอมร่อจากการอดหลับอดนอนมาเป็นระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์ก็ตาม...

#KzK_Story

(1)

#kzk_commu 𓉸ྀི

⚠️ trigger warning - blood 👁️

_____________________________

݁ᛪ༙ 干柿 凶 ⟢ ⋆
• Hoshigaki Kyou

176 / 68
ผู้เหลือรอดจากเงามืด
อดีตรองประธานชมรมเคนโด
นักเรียนโรงเรียนคิไซ 3 年 – A

—

Doc in bio 𓂃 𓈒𓏸
Talk | CO-OP | Role | DM 🆗

ความฝันกับความจริง ปะปนกันไปหมด

เขาน่ะไม่อยากคิดอะไรอีกต่อไปแล้ว

——————————

[อิจิโงะ อิจิเอะ]
- อาการนอนไม่หลับ + พยายามไม่นอน ทำให้ขอบตาดำและเหนื่อยอยู่ตลอดเวลา
- แผลไฟไหม้เล็กน้อย
- โรคกระเพราะอาหารอักเสบแย่ขึ้น จนต้องทานยาประจำ
- อาการเหม่อลอยจนทำให้ลืมตัวว่าปัจจุบันกำลังทำอะไรอยู่

——————
อิจิเอะลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางควันไฟและเสียงกรีดร้องมากมาย เขาสำลักอากาศ ร่างกายสั่นสะท้านจากความฝันอันโศกเศร้า

มีเพียงสัญชาตญาณในการอยากมีชีวิตรอดเท่านั้นที่ผลักดันให้เขากึ่งลุกคลานจากฝูก
เอาชายแขนชุดยูกาตะปิดปากจมูก เกาะกำแพงเรียวกังเดินหาทางออก
เจอคนสลบก็พยายามลากออกไปด้วยที่อาจจะทำให้อาจไม่รอด กว่าจะรู้ตัวก็โดนใครก็ไม่รู้ลากออกมา

มองครอบครัวที่จ้องมองมาที่ตนเอาอย่างเงียบงันจนน่าขนลุก

“จะทิ้งพวกเราไปจริง ๆน่ะหรือ?”

ความเจ็บปวด ความโศกเศร้า ความสุข และความโกรธนั้นผสมปนเป มองใบหน้าเหล่านั้นด้วยความคิดถึง
ถึงแม้ว่ามันเป็นของปลอมก็ตาม
อิจิเอะเพียงยกยิ้มให้ ‘ความมทรงจำในอดีต‘ เป็นครั้งสุดท้าย
ก่อนจะหันหลังวิ่งหนี
วิ่ง
วิ่งผ่านเส้นทางอันมืดหม่น เสียงกรีดร้องที่เขาหวาดกลัว
วิ่ง
เขาทำได้เพียงเท่านี้

“ไปกันเถอะ อิจิเอะ เหมือนทุกที”

คุณย่ายกยิ้มอ่อนโยนเหมือนดังในวันวาน แต่ถ้อยคำกลับทำให้ชะงัก ราวกับเข็มทิ่มแทงใจอย่างโหดร้าย

คำ ๆนี้ มีเพียงแค่คุณย่าเท่านั้นที่พูดไม่ได้

ในวันที่โต้เถียงกับคุณพ่อ ท่านทำได้เพียงนอนอย่างเงียบสงบท่ามกลางดอกไม้สีขาวในโลงไม้ ไม่อาจเอ่ยคำพูดใดแม้อิจิเอะจะเอ่ยลาเป็นครั้งสุดท้าย

“อิจิเอะ?”

เขาถอนมือออกมาอย่างเชื่องช้า ถึงแท้จริงจะอยากเกาะกุมไม่ปล่อย

“ง่า ขอโทษครับ~ แต่ว่าไหน ๆตัดสินใจจะไปแล้ว ก็ไปลาคุณย่าด้วยกันเถอะ ท่านน่าจะดีใจที่อิจิเอะคุงมานะ”
“อืม”

——————————

อิจิเอะจมดิ่งลงสู่ห้วงความทรงจำในอดีต ความสุขและความโศกเศร้านั้นตีกันจนเขาหัวเราะทั้งน้ำตา

ถึงจะเข้มงวดและรุนแรงไปบ้าง แต่อิจิเอะก็รักครอบครัวของตน

‘ตื่นสิ’

เสียงแผ่วมาจากที่ไกล ๆแต่กลับดังสะท้องในหัวไปมา
อิจิเอะมองมือที่เหี่ยวย่นแต่กลับอบอุ่นที่กุมเขาไว้

“คุณย่าก็สนับสนุนการตัดสินใจของอิจิเอะคุง ผมเองก็เอาด้วย และคิดว่าคุณแม่ก็น่าจะเห็นด้วยแต่ไม่อยากขัดอารมณ์ตอนนี้ของคุณพ่อ” อิคไคยกยิ้ม “ส่วนคุณพ่อ ผมจะเกลี้ยกล่อมเอง ให้ท่านเป็นอิเอโมโตะต่ออีกซักปีสองปีจะเป็นไรไป”
“ผมรู้สึกผิดที่ต้องให้เธอรับหน้าน่ะ”
“เอาหน่า~ ถือว่าเป็นของขวัญต้อนรับวัยรุ่นครั้งแรกของอิจิเอะคุงในวัยสามสิบ!”
“อิคไคคุง เธออยากโดนผมตีจริง ๆใช่ไหมครับ?!”

“เพราะแบบนั้นผมถึงไม่บอกเธอน่ะสิ” อิจิเอะว่า “เธอชอบทำขนมออกปานนั้น ให้มาฝืนคิดหนทางรอดของการชงชาน่ะ ผมทำไม่ลง”

อิคไคมองสีหน้ากลัดกลุ้มของพี่ชายแล้วส่ายหน้า นิสัยพี่ชายคนโตที่ชอบเก็บงำและนิสัยคนแก่ขี้กังวลของอีกฝ่ายเข้าขั้นวิกฤตแล้ว

“ไม่เป็นไรหรอกหน่า~ ถึงผมจะชอบชาไม่เท่าขนม แต่ผมก็เป็นอิจิโงะ พึ่งพาผมหน่อยก็ได้นะ”
“…”